Ένα κερί που
φωτίζει
τα μακριά μαλλιά της Μνήμης
είναι
η Εύβοια.
Κατοικεί
εκεί η Σιωπή
κρυμμένη
στις φυλλωσιές
και
σε κήπους
όπου
τα θηλυκά ερωτήματα του κόσμου
ξεντύνονται.
Εκεί
μεταλαμβάνουν όλοι !
Αυτοί
που
ταξιδεύουν με τους Αγίους,
αυτοί
που
στέκουν απαρηγόρητοι στη θάλασσα,
αυτοί
που
αλλού δεν έχουν να κρατηθούν
παρά
στους Ύμνους.
Υπάρχουν
ακόμη τα ΑΝ;
Τα
Μυστικά κοιμούνται στις παραλίες;
Στην
Εύβοια
ναυπηγημένα
στην Ιστορία πλοία
συζητούν
για το ΠΕΡΑΝ
ακούνε
τις φωνές των ναυτικών που τα κυβέρνησαν
και
λένε πολλοί,
πως
όσα είδανε και όσα ξεχάσανε
σε
ανοιχτά παράθυρα κοιμούνται τώρα.
Εσείς
που διαταράσσετε λοιπόν
την
αμεριμνησία του καλοκαιριού,
την
αντικατάσταση του φιλιού απ` την τεχνική νοημοσύνη,
συμβουλευθείτε
τον Σεπτέμβριο.
Μεγιστοποίηση
τους κέρδους ή της χαράς;
Σ`
αυτό το τοπίο δεν χάνεσαι.
Ξέρω
εγώ να σας οδηγώ,
λέει
το κατάρτι της Εύβοιας!
Γιάννης
Ναζλίδης
