Ολοκληρώθηκαν στη Βέροια τα ΚΖ΄ Παύλεια με τον καθιερωμένο Πολυαρχιερατικό Εσπερινό στο «Βήμα του Αποστόλου Παύλου»

Την Τρίτη 29 Ιουνίου το απόγευμα τελέστηκε στον ιερό χώρο του Βήματος του Αποστόλου Παύλου στη Βέροια, ο καθιερωμένος πολυαρχιερατικός υπαίθριος εσπερινός, με τον οποίο ολοκληρώθηκαν οι εκδηλώσεις των ΚΖ΄ Παυλείων που διοργανώθηκαν όλο το μήνα Ιούνιο προς τιμήν του ιδρυτού της τοπικής Εκκλησίας Αποστόλου των Εθνών Παύλου, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν φέτος σύμφωνα με τις ανάγκες της παρούσας κατάστασης και με την τήρηση των προβλεπόμενων υγειονομικών μέτρων.

Στον Πολυαρχιερατικό Εσπερινό χοροστάτησε ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ενώ έλαβαν μέρος οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Άρτης κ. Καλλίνικος, Νέας Ιωνίας, Φιλαδελφείας, Ηρακλείου και Χαλκηδόνος κ. Γαβριήλ, Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεόκλητος, Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος, Ελασσώνος κ. Χαρίτων, Γρεβενών κ. Δαβίδ, Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς κ. Ιουστίνος, Σταγών και Μετεώρων κ. Θεόκλητος, Σισανίου και Σιατίστης κ. Αθανάσιος και Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου κ. Ιερόθεος.

Την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμο, εκπροσώπησαν οι Συνοδικοί Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Άρτης κ. Καλλίνικος και Νέας Ιωνίας κ. Γαβριήλ, ο οποίος στο τέλος του Εσπερινού αντιφώνησε και μετέφερε τις ευχές. 

Ο Σεβ. Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων ευχαρίστησε τους Αγίους Αρχιερείς για την συμμετοχή τους και ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ποῖα τοίνυν εἴπω τοῦ ἀθλητοῦ; … Oὐκ οἶδα τόν θαυμαστόν τοῦτον τί χρή καί προσειπεῖν· …  στρα­τη­γόν αὐτόν εἴπω, τήν παράταξιν τοῦ Χριστοῦ τάττοντα· «ἐνδύσασθε», φησίν, «τήν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ πρός τό δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρός τάς μεθοδείας τοῦ ἐχθροῦ».

Ἄν ὁ εὐγλωττότερος τῶν χριστια­νῶν ρητόρων, ὁ χρυσοῦς τήν γλῶτ­ταν, χρυσοῦς καί τήν καρ­δίαν, ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστο­μος, δυσκολεύεται νά ἐπιλέξει τά λαμπρότερα χαρίσματα καί τά ὑπε­ροχώτερα κατορθώματα τοῦ πρω­τοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου προκειμένου νά τά ἐγκωμιάσει· ἄν ὁ ἐμβριθέστερος μελετητής τοῦ βίου καί τῶν ἐπιστολῶν τοῦ οὐ­ρα­νοβάμονος ἀποστόλου ἱερός πατήρ ἐκφράζει τήν ἀδυναμία του νά ἐπιλέξει τήν καταλληλότερη προσ­φώ­νηση γιά τό «σκεῦος τῆς ἐκλο­γῆς», ἡ σιωπή θά ἔπρεπε νά ἦταν ἡ δική μας ἐπιλογή κατ᾽ αὐτή τήν ἐπίσημη καί ἱερή ὥρα. Τήν ὥρα κατά τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία τῶν Βεροιέων, κλῆρος, ἄρχοντες καί λαός, ἀλλά καί οἱ παρεπιδημοῦντες λάτρεις τοῦ οὐρανοπολίτου ἀποστόλου Παύλου, τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, μέ πρώτους τούς Σεβασμιωτάτους Ἁγίους ἀρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι μέ τήν παρουσία τους συμπανηγυρίζουν μαζί μας «τόν καθηγεμόνα ἡμῶν ἐν τῇ πίστει» καί λαμπρύνουν τόν πρός τιμήν του μέγα πανηγυρικό πολυαρ­χιε­ρατικό Ἑσπερινό στό Βῆμα τοῦ ἀπο­στόλου τῶν Ἐθνῶν, στή Βέ­ροια, τιμᾶ ὄχι μόνο κατ᾽ ἔθος ἀλλά κατά χρέος υἱικῆς ἀγάπης καί εὐ­γνωμοσύνης τόν εἰς Χριστόν παι­δαγωγόν της.

Στρέφοντας ὅμως τό βλέμμα πρός τή μεγάλη ἱστορική ἐπέτειο, τήν ὁποία τιμᾶ ἡ Ἑλλάδα καί ἡ Ἐκκλη­σία μας κατά τό τρέχον ἔτος, κατά τό ὁποῖο συμπληροῦνται 200 χρό­νια ἀπό τήν ἡμέρα τῆς ἐνάρξεως τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως, ἀπό τήν ἡμέρα τῆς ἐνάρξεως τοῦ ἀγῶνος τῶν πατέρων μας γιά νά ἀποτινάξουν τόν βαρύ καί πολυ­ώδυνο ζυγό τῆς δουλείας στόν ἀλλόθρησκο κατακτητή, τήν ἐπέ­τειο ἡ ὁποία ὑπῆρξε πηγή ἐμπνεύ­σεως καί γιά τή θεματολογία τῶν ἐκδηλώσεων τῶν φετινῶν ΚΖ´ Παυλείων, διαπι­στώ­νουμε πώς, παρά τήν ἀρχική ἀδυναμία μας, εἶναι προφανές ποιά ἀπό τίς μυριώνυμες προσφωνήσεις τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου πρέπει νά ἐπιλέξουμε, ἐπαναλαμ­βάνοντας τούς λόγους τοῦ κορυ­φαίου ἐγκωμιαστοῦ του, ἁγίου Ἰωάν­νου τοῦ Χρυσοστόμου: «στρα­τη­γόν αὐτόν εἴπω, τήν παράταξιν τοῦ Χριστοῦ τάττοντα· «ἐνδύσασθε», φησίν, «τήν πανο­πλίαν τοῦ Θεοῦ πρός τό δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρός τάς μεθοδείας τοῦ ἐχθροῦ».

Στρατηγός ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπό­στολος! Καί ὡς στρατηγός συστή­νει στούς ἀγωνιστές τοῦ πνεύ­ματος νά ἀναλάβουν «τόν θυρεόν τῆς πίστεως» καί «τήν περικεφαλαίαν τοῦ σωτηρίου» καί νά ὁπλισθοῦν «μέ τήν μάχαιραν τοῦ πνεύματος, ὅ ἐστιν ρῆμα Θεοῦ», διότι ἡ μάχη εἶναι «πρός τάς ἀρχάς, πρός τάς ἐξουσίας, πρός τούς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου».

Στρατηγός ὁ ἀπόστολος τῆς Ἑλλάδος, ὄχι μόνο τοῦ ἀοράτου πολέμου ἀλλά καί τοῦ ὁρατοῦ, τόν ὁποῖο ἀναλαμβάνουν οἱ Ἕλληνες, τέκνα του πνευματικά, ἐφόσον αὐ­τός ἐκήρυξε στίς περισσότερες πό­λεις τῆς πατρίδος μας, στούς Φι­λίππους, τή Θεσσαλονίκη, τή Βέ­ροια, τήν Ἀθήνα, τήν Κόρινθο, τή Νικόπολη καί τήν Κρήτη, γιά τήν ἀπελευθέρωση τῆς πατρίδος τους.

Ἐπαναστατοῦν οἱ Ἕλληνες ἐνα­ντίον τῶν ἀρχῶν καί τῶν ἐξου­σιῶν τοῦ κόσμου, ἐναντίον τῆς κραταιᾶς ὀθωμανικῆς αὐτοκρατο­ρίας ἀλλά καί ἐναντίον τῆς δῆθεν ἱερᾶς συμμαχίας τῶν χριστιανικῶν κρατῶν τῆς Εὐρώπης, ἡ ὁποία ἀντιτίθεται στίς διεκδικήσεις τῶν λαῶν γιά ἐλευθερία.

Ἐπαναστατοῦν οἱ Ἕλληνες ἐναντίον τῶν Τούρκων, οἱ ὁποῖοι ἐπί πέντε σχεδόν αἰῶνες τούς κρατοῦν ὑπόδουλους, συμπράτ­το­ντας στό σχέδιο τοῦ κοσμοκρά­τορος τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, ὁ ὁποῖος ὡς μισόκαλος ἐφθόνησε τήν ἐξάπλωση τῆς εἰς Χριστόν πίστεως, χάριν καί εἰς τόν Ἑλληνισμό, καί ἀποφάσισε νά ξερι­ζώσει αὐτή τήν πίστη, σβύ­νο­ντας ἀρχικά τίς λυχνίες τῶν Ἐκκλη­σιῶν τῆς Ἀποκαλύψεως στή Μικρά Ἀσία, καί στή συνέχεια ἐπιχειρώντας νά ἐπιτύχει τό ἴδιο καί στόν ἑλλαδικό χῶρο.

Στρατηγός ὁ ἀπόστολος τῶν Ἑλλήνων, ὁ μέγας Παῦλος! καί γι᾽ αὐτό τούς προτρέπει νά ἀναλά­βουν «τόν θυρεόν τῆς πίστεως» γιά νά νικήσουν τόν ἐχθρό. 

Καί αὐτή τήν προτροπή ἀκολού­θησαν οἱ πατέρες μας ὡς εὐπειθῆ τέκνα τοῦ οὐρανοβάμονος ἀποστό­λου.

Μέ τήν πίστη στόν Χριστό κατόρ­θωσαν στά σκοτεινά χρόνια τῆς δουλείας νά διατηρήσουν τήν αὐτο­συνειδησία τους, νά παρα­μεί­νουν Ἕλληνες καί νά κρατήσουν ζωντανή μέσα στήν ψυχή τους τήν ἐλπίδα τῆς ἐλευθερίας. 

Καί ὅταν ἦρθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου, τότε ξεσηκώθηκαν ἔχο­ντας ὡς λάβαρο «τόν θυρεόν τῆς πίστεως», τόν τίμιο Σταυρό τοῦ Κυ­ρίου, καί ὡς σύνθημα τό «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καί τῆς πατρίδος τήν ἐλευθερία».

Στρατηγός ὁ οὐρανοπολίτης ἀπό­στολος, καί γι᾽ αὐτό καλεῖ τούς Ἕλληνες νά ἀναλάβουν «τήν περικεφαλαίαν τοῦ σωτηρίου», νά λάβουν δηλαδή τήν εὐλογία καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί τῆς ὑπερμάχου Στρατηγοῦ τοῦ Γένους μας, πού θά τούς ὁδηγήσει στή σωτηρία καί τήν ἐπιτυχῆ ἔκβαση τοῦ ἀγῶνος τους.

Γι᾽ αὐτό ἡ Ἑλληνική Ἐπανάσταση ξεκινᾶ τήν ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελι­σμοῦ καί μέσα σέ ναούς καί μονα­στήρια, ὅπου ἐπίσκοποι καί ἱερεῖς καί μοναχοί εὐλογοῦν τά ὅπλα τῶν ἀγωνιστῶν.

Στρατηγός ὁ ἀπόστολος Παῦλος, καί συμβουλεύει κάτι ἀκόμη τούς Ἕλληνες· τούς συμβουλεύει νά ὁπλισθοῦν μέ «τήν μάχαιραν τοῦ πνεύματος, ὅ ἐστί ρῆμα Θεοῦ». 

Μέ αὐτήν ἦταν ἤδη ὁπλισμένοι οἱ Ἕλληνες, γιατί ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ὅπως τόν ἄκουαν στίς ἐκκλησίες, στά κηρύγματα, στίς διδαχές τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, καί τόν διάβαζαν στίς ὁμιλίες τῶν διδα­σκά­λων τοῦ Γένους καί στά ψυχω­φελῆ ἀναγνώσματα πού κυκλοφο­ροῦσαν μυστικά στά σκοτεινά χρό­νια τῆς σκλαβιᾶς, ἦταν πού ἔκανε τό καντήλι τῆς πίστεως νά μήν σβύσει. 

Καί αὐτό ἦταν ἡ σπίθα πού ἄναψε τή φλόγα στίς ψυχές τους καί τήν ἔκανε φωτιά, πού ἔκαψε μαζί μέ τόν καλόγερο Σαμουήλ καί τόν Χρῆστο Καψάλη στό Κούγκι καί στήν πυριτιδαποθήκη τοῦ Μεσο­λογ­γίου τούς ἐχθρούς, ἀλλά καί μαζί μέ τόν Κανάρη καί τούς ἄλ­λους μπουρλοτιέρηδες τῆς Ἐπα­να­στάσεως τίς ναυαρχίδες τῶν Τούρκων.

Πῶς, λοιπόν, νά μήν εἴμεθα εὐ­γνώ­μονες πρός τόν πρωτοκορυ­φαῖο ἀπόστολο Παῦλο; Πῶς νά μήν τόν ἀποκαλοῦμε καί ἐμεῖς, μαζί μέ τόν χρυσορρήμονα ἅγιο Ἰωάννη, στρατηγό, πού δέν μᾶς ἔκανε μέ τή διδασκαλία του μόνο «καλούς στρα­τιῶτες Ἰησοῦ Χριστοῦ», ἀλλά καί ἐνεψύχωσε τούς πατέρες μας γιά νά ξεσηκωθοῦν πρίν ἀπό 200 χρόνια καί νά ἀγωνισθοῦν ἐνδεδυ­μένοι «τήν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ» ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος.

Αὐτή τήν ὁλοκάρδια εὐχαριστία καί εὐγνωμοσύνη προσφέρουμε καί ἀπόψε, ἀπό τό Βῆμα του, στό τέλος τοῦ πανηγυρικοῦ πολυαρ­χι­ε­­ρατικοῦ Ἑσπερινοῦ, μέ τόν ὁποῖο ὁλοκληρώνονται τά ΚΖ´ Παύλεια καί τό πρός τιμήν τοῦ ἀποστόλου Παῦλο Ἐπιστημο­νικό Συνέδριο, πρός τόν αἴτιο ὅλων ὅσων ἀπολαύσαμε αὐτές τίς ἡμέ­ρες, πρός τόν μέγιστο ἀπόστολο Παῦλο, τόν ὁποῖο τιμᾶ ἡ Βέροια καί ἡ Ἠμαθία.

Αὐτή τήν ὥρα ὅμως αἰσθάνομαι βαθυτάτη τήν ἀνάγκη νά ἐκφράσω τήν εὐγνωμοσύνη καί τίς εὐχα­ρι­στίες μου κατ᾽ ἀρχήν πρός τήν Αὐτοῦ Θειο­τάτη Παναγιότητα, τόν Οἰκουμενι­κό μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολο­μαῖο, ἀλλά καί πρός τούς Μακαριωτάτους Πατριάρ­χες καί τούς Μακαριωτάτους Ἀρχιεπισκό­πους, μέ πρῶτον τόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμο γιά τά σεπτά μηνύ­ματα τά ὁποῖα ἀπέστειλαν γιά τό Συνέδριό μας καί γιά τίς ἐκδη­λώσεις τῶν Παυλείων.

Ἰδιαιτέρως ὅμως εὐχαριστῶ ἐκ βάθους καρδίας τούς Σεβασμιωτά­τους Ἁγίους Ἀρχιερεῖς, τούς συμ­με­τέχοντες στόν ἀποψινό μεθέ­ορ­το πανηγυρικό Ἑσπερινό, πού τι­μοῦν μέ τήν παρουσία τους, καί παρά τά προβλήματα τά ὁποῖα ἀνέ­κυψαν, τίς λατρευτικές ἐκδη­λώ­σεις τοῦ μεγίστου ἐν ἀποστόλοις ἀποστόλου Παύλου.

Ἐπιτρέψτε μου νά εὐχαριστήσω ἀκόμη τίς ἀρχές τῆς πόλεως καί τῆς περιφερείας, πολιτικές καί στρατιωτικές, τήν Ἐπιστημονική Ἐπιτροπή τοῦ Συνεδρίου, τόν εὐλαβῆ κλῆρο, τίς μοναστικές ἀδελφότητες καί τόν φιλάγιο λαό τῆς Βεροίας καί τῆς Ἠμαθίας, γιά τή συμμετοχή τους σέ ὅλες τίς ἐκδηλώσεις τῶν φετινῶν Παυλεί­ων, τηρώντας πάντοτε τούς ὑγειο­νομικούς κανόνες γιά τήν προ­στασία ὅλων μας ἀπό τήν πανδη­μία.

Ἐκφράζοντας γιά μία ἀκόμη φορά τήν ἄπειρη εὐγνωμοσύνη μου πρός τόν πρωτοκορυφαῖο καί ἔνδοξο ἀπόστολο Παῦλο, γιατί μᾶς ἀξίωσε νά τόν τιμήσουμε καί φέτος, εὔ­χομαι ταπεινῶς ἡ χάρη του νά σκέ­πει καί νά προστατεύει τήν πα­τρίδα μας καί τόν λαό μας, τόν ὁποῖο τόσο ἀγάπησε καί τόσο ἐτί­μησε μέ τό κήρυγμα καί τίς ἐπι­στολές του. Εὔχομαι ἡ χάρη του νά σκέπει τόν κάθε ἕνα μας, ἰδιαίτερα τήν περίοδο αὐτή πού ταλαιπωρούμεθα ἀπό τόν κορωνοϊό· νά δώσει δύναμη στούς ἰατρούς καί τούς νοσηλευτές, νά δώσει κουράγιο στούς ἀσθενεῖς καί πλούσια τήν εὐλογία καί τή χάρη του, ὥστε νά ξεπεράσουμε καί αὐτή τή δυσκολία.