Έλα!
δώσ’ μου ένα φιλί!
Θα
μου πεις,
τελειώνει
ο κόσμος στη γεωγραφία μου;
Αν
δεν ήσουν εσύ
κάποιος
άλλος θα ήτανε στη βόλτα...
Το
ξέρεις πως
πιάσαν
τους γραμματιζούμενους
που
ξεφόρτωναν οξείες και πνεύματα
για
να μπορεί να σηκώνει η λογοτεχνία το βάρος της.
Τόπα
τόσες φορές.
Θέλω
να ξεντυθώ λέξεις που ράγισε ο χρόνος.
Έχω
καιρό που μπερδεμένες χτενίζω σκέψεις.
Κι`
εσύ, πότε έμαθες να φταίς;
Δεν
πειράζει που σ` έκλεψε ο λόγος.
Εγώ
θέλω ν` απαγάγω την ομορφιά
τους
επόμενους μήνες,
Mε
τσίου, τσίου τσίου,
θα
απαγάγω τη θηλυκότητα
απ`
τις κοπέλες που
στη
αυλή φυτεύουν πόθους.
Έλα
δώσ’ μου ένα φιλί!
Έτσι
κι` αλλιώς εγω
πλησίον
του μηδενός στεκόμουνα,
τον
καιρό που παραθερίζαμε στα μπαλκόνια
βλέποντας
τα κορίτσια με τα ποδήλατα
και
τα κεντημένα μαντήλια.
Έλα δώσ’ μου ένα φιλάκι!
Πες
μου αλήθεια!
Ο
εκφωνητής του φθινόπωρου
πότε
θα ορίσει τη ΔΙΚΗ της ξεχασμένης αγάπης;
Πότε
επιτέλους θα γίνει
ο
ΕΡΑΝΟΣ
ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ;
Γιάννης
Ναζλίδης
12
Ιουνίου 2021
