Την Παρασκευή 21 Μαΐου 2021 ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο στον πανηγυρίζοντα Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στην περιοχή Εργατικών Κατοικιών Βεροίας.
Στην ομιλία του ο Μητροπολίτης τόνισε:
Τήν περασμένη Κυριακή ἡ Ἐκκλησία μας ἑόρτασε τίς μυροφόρες γυναῖκες, τίς γενναῖες μαθήτριες τοῦ Χριστοῦ, οἱ ὁποῖες τόλμησαν μέσα στή νύκτα νά πᾶνε στόν τάφο τοῦ Χριστοῦ. Γνώριζαν ὅτι τόν φύλασσε ἡ ρωμαϊκή κουστωδία καί ὅτι ἦταν σφραγισμένος μέ ἕναν βαρύ λίθο τόν ὁποῖο δέν μποροῦσαν οἱ ἴδιες νά μετακινήσουν, ὅμως τόλμησαν νά πᾶνε, προκειμένου νά ἀλείψουν μέ μύρα τό σῶμα τοῦ πεφιλημένου Διδασκάλου τους.
Ἄν κάποιος δέν γνώριζε τήν ἐξέλιξη τῶν πραγμάτων, θά μποροῦσε νά χαρακτηρίσει τήν πράξη τῶν μυροφόρων ὄχι μόνο παράτολμη καί ἐπικίνδυνη ἀλλά καί μάταιη καί ἄσκοπη. Γιατί ποιός ἦταν δυνατόν νά βρεθεῖ ἐκείνη τήν νύκτα, μετά τό Πάσχα τῶν Ἰουδαίων, στό σημεῖο πού εἶχαν ἐνταφιάσει τίς προηγούμενες ἡμέρες ὁ Ἰωσήφ καί ὁ Νικόδημος τόν Χριστό, πού οἱ Ἰουδαῖοι εἶχαν σταυρώσει ὡς κακοῦργο καί τώρα ἐπιτηροῦσαν τόν τάφο του μήπως κάποιος ἀπό τούς μαθητές του, ὅπως πίστευαν αὐτοί, κλέψει τό σῶμα του; Ποιός θά μποροῦσε νά βρεθεῖ ἐκεῖ, στόν κῆπο τοῦ Ἰωσήφ, γιά νά βοηθήσει τίς μυροφόρες γυναῖκες νά ἐπιτελέσουν τό ὡραῖο αὐτό ἔργο τῆς εὐλαβείας καί τῆς ἀγάπης τους πρός τόν Ἰησοῦ, πρός τόν Διδάσκαλό τους;
Κανείς, εἶναι ἡ πιό λογική ἀπάντηση. Κανείς δέν θά μποροῦσε νά εἶναι ἐκεῖ, γιά νά γίνει βοηθός καί συμμέτοχος στό ἔργο τους.
Ἄν ὅμως ἡ λογική ἀφορᾶ τούς ἀνθρώπους, ὁ Θεός δέν δεσμεύεται ἀπό αὐτήν. Ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, πού ὡς Θεάνθρωπος τέθηκε στόν τάφο τοῦ Ἰωσήφ γιά νά σώσει τόν ἄνθρωπο, ὑπερβαίνει τά ὅρια τῆς λογικῆς καί νικᾶ τούς ὅρους τῆς φύσεως. Καί δέν τό διαπιστώνουμε αὐτό μόνο ἀπό τό θαῦμα τῆς Ἀναστάσεώς του καί τόν λίθο τοῦ τάφου του πού βρῆκαν ἀποκεκυλισμένο οἱ μυροφόρες. Μᾶς τό ἐπιβεβαιώνει καί ἡ σημερινή ἑορτή τῶν προστατῶν τῆς ἐνορίας σας, τῶν ἁγίων θεοστέπτων βασιλέων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης.
Σάν τίς μυροφόρες γυναῖκες καί ἡ ἁγία Ἑλένη ξεκίνησε τήν παράτολμη καί ἐπικίνδυνη ἀποστολή της νά βρεῖ τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου μας.
Ποιός θά μποροῦσε νά πιστεύσει ὅτι τρεῖς αἰῶνες μετά τή Σταύρωση τοῦ Χριστοῦ, θά ἦταν δυνατόν νά βρεθεῖ ὁ τίμιος Σταυρός; Ὁ καθένας θά θεωροῦσε παράλογο τό τόλμημα καί μάταιη τήν προσπάθεια τήν ὁποία ξεκίνησε ἡ ἁγία Ἑλένη. Ὅμως ἐκείνη τόλμησε, σάν τή Μαρία τή Μαγδαληνή καί τίς ἄλλες γυναῖκες, καί πῆγε στά Ἱεροσόλυμα γιά νά βρεῖ τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ, γιά νά βρεῖ τό τίμιο ξύλο ἐπί τοῦ ὁποίου θυσιάσθηκε ὁ Κύριος γιά τή σωτηρία μας.
Ἀκολούθησε τό παράδειγμα τῶν μυροφόρων γυναικῶν, χωρίς νά ὑπολογίσει ταλαιπωρία, χωρίς νά ὑπολογίσει κόπο καί χρήματα· ἄφησε τίς ἀνέσεις τῶν βασιλικῶν ἀνακτόρων της καί ταξίδευσε ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη στά Ἱεροσόλυμα, καί ἔμεινε ἐκεῖ, μέσα στόν ἥλιο καί τόν καύσωνα, μέσα στά χώματα καί τά σκουπίδια, ἐπιβλέποντας τίς προσπάθειες τῶν ἐργατῶν νά ἀνακαλύψουν τόν τίμιο Σταυρό. Διότι μετά τή Σταύρωση τοῦ Κυρίου οἱ Ἑβραῖοι ἔριξαν τούς τρεῖς πίσω ἀπό τόν Γολγοθᾶ, σέ ἕνα γκρεμό, καί ἐπί τρεῖς αἰῶνες ἔριχναν ἐκεῖ τά σκουπίδια τους, γιά νά ἐξαφανισθεῖ ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου. Μάλιστα γιά νά τούς παρακινήσει νά ἐργάζονται μέ μεγαλύτερο ζῆλο, τούς ἔριχνε χρυσά νομίσματα, ἀνταμείβοντάς τους γενναιόδωρα γιά τόν κόπο τους.
Καί αὐτό πού ἦταν ἀδύνατο, νά βροῦν δηλαδή τόν τίμιο Σταυρό τοῦ Κυρίου, καί ὄχι μόνο νά τόν βροῦν μέσα στόν σωρό τῶν ἀπορριμμάτων πού εἶχαν ρίξει οἱ Ἰουδαῖοι γιά νά τόν ἐξαφανίσουν, ἀλλά καί νά τόν ἀναγνωρίσουν, ἀποδείχθηκε ἐφικτό. Βρῆκαν δηλαδή τρεῖς σταυρούς, τοῦ Χριστοῦ ἀλλά καί τῶν δύο συσταυρωθέντων μέ τόν Κύριο. Ποιός ἦταν ὅμως ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου; Ἐκείνη τήν ὥρα διήρχετο μία νεκρική πομπή. Τότε ἐν ἀπορίᾳ εὑρισκόμενοι σταμάτησαν τήν νεκρική πομπή καί ἄρχισαν νά δοκιμάζουν τούς τρεῖς σταυρούς. Ποιός ἀπό τούς τρεῖς θά εἶχε χάρη γιά νά δώσει ζωή στόν κεκοιμημένο αὐτόν ἄνθρωπο; Καί πράγματι, ὁ τρίτος ἦταν ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου. Ἔτσι, λοιπόν, ἀνεστήθη ὁ νεκρός καί κατάλαβαν ὅτι ὄντως εἶναι ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου, τοῦ Σωτῆρος καί Λυτρωτοῦ, τόν ὁποῖο μέ τόν ζῆλο καί τήν ἀγάπη τῶν μυροφόρων γυναικῶν ἀναζητοῦσε ἡ ἁγία Ἑλένη.
Αὐτόν τόν ζῆλο καί αὐτή τήν ἀγάπη τῆς ἁγίας Ἑλένης, ἀλλά καί τοῦ συνεορταζομένου ἁγίου υἱοῦ της Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου, γιά τόν Χριστό, ἄς προσπαθήσουμε νά μιμηθοῦμε καί ἐμεῖς, ἐάν θέλουμε νά τιμοῦμε οὐσιαστικά τούς δύο αὐτούς μεγάλους ἁγίους καί ἰσαποστόλους.
Ἄς ἀναζητοῦμε καί ἐμεῖς τόν Χριστό μέ ζῆλο καί ἄς τοῦ δείχνουμε τήν ἀγάπη μας, φροντίζοντας νά ζοῦμε σύμφωνα μέ τό θέλημά του, γιά νά εἴμαστε πάντοτε κοντά του καί νά ἀπολαμβάνουμε τήν εὐλογία καί τή χάρη τῆς παρουσίας του στήν ψυχή μας καί στή ζωή μας, ὅπως καί οἱ τιμώμενοι μεγάλοι ἅγιοι Κωνσταντίνος καί Ἑλένη, τῶν ὁποίων ἄς ἐπικαλεσθοῦμε τή χάρη καί τήν εὐλογία, ἀλλά καί ἄς ἀποκτήσουμε καί τήν ἀγάπη καί τήν τόλμη πού εἶχαν γιά τόν Χριστό.
