του Ιωάννη Βελέντζα
Διπλ. Ηλεκτρολόγου Μηχανικού
Μετά
από 15 χρόνια συνδικαλιστικής περιήγησης, 24 χρόνια γάμου και 27 χρόνια ως
ελεύθερος επαγγελματίας κατέληξα: να ντύνομαι στη "μπουτίκ μπαμπάς &
μαμά", να τρώω από το "μάρκετ πεθερός & πεθερά" και να σας
"πολεμώ" με το πληκτρολόγιο μου".
Φίλοι μου, καλή σας ημέρα και ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ,
και σήμερα θα δυσαρεστήσω αρκετούς φίλους, αλλά
δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Δεχθείτε με όπως ακριβώς είμαι, μοντέλο που όταν
περπατά, τρίζουν τα πεζοδρόμια από … τα κιλά!
Και ενώ απολαμβάνω ένα τηλεοπτικό
σοτάρισμα, κιμά με σάμαλι, εκρηκτικός συνδυασμός, ξαφνικά ο μικρός Μητσάρας
ρωτά, μπαμπά με ποιον είμαστε στον πόλεμο στο Ισραήλ;
Και αφού το ένα μάτι κοιτά στην Ανατολή
και το άλλο σακάτ και αναρωτιέσαι τι συμβαίνει, τότε διαπιστώνεις, ότι και ο
μικρός έπαψε να είναι ο μικρός της οικογένειας.
Ρε αγόρι μου, δεν αφήνουμε τον πόλεμο στο
Ισραήλ και να σου μιλήσω για τον πόλεμο που θα γίνει εάν περπατήσω στην Ελιά με
τη Μόνικα Μπελούτσι!
Μπαμπάκο σε αυτόν τον πόλεμο, δεν
πρόκειται κανείς να σε γλυτώσει από τις ρουκέτες της μαμάς, οπότε απάντησέ μου.
Ρε, μπόμπιρα, εσύ παραμεγάλωσες!
Η πρώτη αντίδραση ήταν να τα χώσω στο
Ισραήλ, η επίδραση της αριστεράς στα πανεπιστήμια τελικά είναι μεγάλη, αλλά
επειδή ο μικρός ήταν ενημερωμένος, αποφάσισα να δω τι ακριβώς συμβαίνει!
Αφού δεν ξεχνάμε ότι οι Ισραηλίτες
αποτελέσανε τα σύγχρονα πειραματόζωα της πολιτισμένης Δύσης (Γερμανία και Β
παγκόσμιος πόλεμος), να θυμηθούμε ότι κράτος δημιουργήσανε μόλις το 1948.
Και όταν η αναγνώρισή του από τη Διεθνή
κοινότητα, έγινε πραγματικότητα, τότε δέχθηκε επίθεση από τον συνασπισμένο
Αραβικό κόσμο (Ιορδανία, Συρία, Αίγυπτος), συγκεκριμένα, ιερός πόλεμος την
άνοιξη του 1948.
Ο πόλεμος είχε νικητή, το Ισραήλ, το οποίο
διατήρησε τα εδάφη που του είχαν δοθεί από τον ΟΗΕ, αλλά πήρε και περίπου τα
μισά από αυτά που είχαν δοθεί στους Παλαιστινίους, ανάμεσα σε αυτά και η Λωρίδα
της Γάζας.
Στη πορεία των χρόνων γίνανε και άλλοι
πόλεμοι με νικητή πάλι το Ισραήλ και αύξηση εδαφών.
Κατά συνέπεια τα εδάφη του Ισραήλ είναι αποτέλεσμα των
χαμένων πολέμων που άλλοι ξεκίνησαν και αποτελεί αξίωμα που θα έπρεπε να
γνωρίζουν κάποιοι.
Όταν ηττάσαι σε ένα πόλεμο, υπάρχουν και εδαφικές συνέπειες!
Το 2005 ο τότε πρόεδρος
του Ισραήλ Ariel Sharon, αποφασίζει την αποχώρηση από τη Λωρίδα της Γάζας για
να διευκολυνθούν οι ειρηνευτικές προσπάθειες, αλλά δυστυχώς την εξουσία στην Παλαιστίνη ανέλαβε η Χαμάς,
μία παραστρατιωτική, τρομοκρατική οργάνωση, με τζιχαντιστικές μεθόδους, που δεν
αναγνωρίζει στο Ισραήλ κανένα δικαίωμα ύπαρξης, και επιδιώκει την ίδρυση ενός
Ισλαμικού κράτους που θα εκτείνεται από τον Ιορδάνη ποταμό μέχρι την Μεσόγειο.
Απορρίπτει κάθε συνεννόηση και έχει επιβάλλει στην
Γάζα ένα σκληρό Ισλαμικό καθεστώς, που κυβερνά εδώ και δεκαπέντε χρόνια χωρίς
εκλογές και δεν ενοχλείται κανείς προοδευτικός - αριστερός.
Δηλαδή η Παλαιστίνη διοικείται από μία φασιστική
οργάνωση που η ύπαρξή της βασίζεται στο μίσος, στο θρησκευτικό φανατισμό και
στον εθνικιστικό παροξυσμό. Εάν λοιπόν σταματήσουν οι εχθροπραξίες, τότε η
Χαμάς δεν έχει λόγο ύπαρξης.
Το να μην γουστάρεις τους Εβραίους είναι δικαίωμά σου,
το να θέλεις να τους εξαφανίσεις επίσης δικαίωμά σου, το να τα θέλεις όλα ή
τίποτα επίσης δικαίωμά σου, αλλά εάν δεν τα καταφέρεις, τότε υπάρχουν
συνέπειες, ιδού η Ρόδος, ιδού και … ο πόλεμος.
Από τη μία μεριά λοιπόν έχουμε ένα δημοκρατικό -
ανεξίθρησκο κράτος με τα προβλήματά του και από την άλλη μία οργάνωση, της
οποίας θανάσιμος εχθρός είναι ο Δυτικός τρόπος ζωής, με τις ατομικές ελευθερίες
και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Από τη μια πλευρά μία ανοικτή κοινωνία με τα ακραία
της στοιχεία και από την άλλη ένα θεοκρατικό καθεστώς που επιζητά αίμα και μόνο
αίμα.
Ως υπέρμαχος λοιπόν των ανοικτών κοινωνιών απορρίπτω
το σκότος και τον τρόμο και μένω με τη λογική, μέσω της οποίας μπορεί να
επιτευχθεί το τέλος των εχθροπραξιών!
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΠΑΤΡΙΔΑ
