Συντάκτης: ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΒΑΣΙΑΔΗΣ
Η μονοπώληση της υγειονομικής επικαιρότητας, από την επιδημική κρίση του κορωνοϊού, χαρακτηρίζεται και από τον περιορισμό του επικοινωνιακού ενδιαφέροντος για τα σοβαρά ζητήματα της Υγείας που κυριαρχούσαν πριν την εκδήλωση της πανδημίας, τα οποία όμως εξακολουθούν να υφίστανται παρά το γεγονός ότι οι ενημερωτικές δραστηριότητες δι αυτά έχει περιοριστεί.
Μεταξύ αυτών είναι και οι εκδηλώσεις σχετικά με την «Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου», που καθιερώθηκε να τιμάται την 4η Φεβρουαρίου, με πρωτοβουλία της Οργάνωσης «Διεθνής Ένωση κατά του Καρκίνου», ημέρα κατά την οποία δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην εκστρατεία ενημέρωσης για την πρόληψη της νόσου.
Παρά την σοβούσα κρίση του κορωνοϊού, αποτελεί κοινή εκτίμηση ότι η «Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου», αποτελεί την υπενθύμιση ότι η μάχη για την πρόληψη και την καταπολέμηση της νόσου, είναι σύνθετη ευθύνη της πολιτείας, των αρχών, των φορέων, των ιατρών και των πολιτών.
Αυτή η ευθύνη εξακολουθεί να υφίσταται κατά την διάρκεια της επιδημίας και θα εξακολουθήσει να είναι επίκαιρη και μετά την προσδοκώμενη επάνοδο στην κανονικότητα.
Είναι μιά διαρκής ευθύνη όλων και του καθενός ξεχωριστά.
Ο «καρκίνος» ως γενική νοσολογική έννοια, αποτελούσε στατιστικά την πρώτη αιτία θανάτου παγκοσμίως, πριν στις συνεχιζόμενες καταγραφές υπεισέλθουν τα στοιχεία θνητότητας εξαιτίας του κορωνοϊού.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην οικονομική διάσταση της νόσου, όπως καταδεικνύεται από σχετικές μελέτες που αποδεικνύουν τις ανισότητες στην αντιμετώπιση και στον χρόνο επιβίωσης των καρκινοπαθών.
Αυτές οι ανισότητες κορυφώνονται κατά την διάρκεια της επιδημικής κρίσης, που οδήγησε το δημόσιο σύστημα νοσοκομειακής περίθαλψης στα όρια των αντοχών του
Η πραγματικότητα που βιώνουν οι πάσχοντες σε προχωρημένα στάδια και οι οικείοι τους είναι ιδιαιτέρως δραματική.
Ειδικότερα μετά την περίοδο της οικονομικής κρίσης που προηγήθηκε, την οποία διαδέχθηκε η επιδημική κρίση του κορωνοϊού, οι οικονομικές δυνατότητες των οικογενειών αδυνατούν να υποστηρίξουν τις πανάκριβες θεραπείες που συνήθως απαιτούνται, με αποτέλεσμα συνεχώς και περισσότεροι πάσχοντες να καταφεύγουν στις Δημόσιες Δομές Υγείας, όπου έρχονται σε άμεση επαφή με την σκληρή πραγματικότητα, η οποία επιδεινώθηκε δραματικά μετά την επίκαιρη επιδημική έξαρση.
Οι μεγάλες αναμονές για έναρξη θεραπειών με συνέπεια την επιδείνωση της κατάστασης των ασθενών, η ταλαιπωρία για την διασφάλιση των ειδικών φαρμάκων, η έλλειψη χώρων φιλοξενίας των καρκινοπαθών, αλλά και η απουσία ενός γενικότερου προγραμματισμού για την πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση που σώζει ζωές στους περισσότερους από τους πιο συχνούς καρκίνους, συνθέτουν την σημερινή πραγματικότητα, παρά την επικάλυψη της από την επιδημική κρίση του κορωνοϊού.
Η γενικότερη απαίτηση για την ανάληψη των ευθυνών της πολιτείας απέναντι στο γενικότερο κοινωνικό ζήτημα του καρκίνου, παραμένει συνεχής και αδιαπραγμάτευτη.
Βρίσκεται δε σε άμεση ευθυγράμμιση με την διακήρυξη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, που ορίζει ότι «η καθολική κάλυψη αποτελεί υποχρέωση κάθε κυβέρνησης να βελτιώσει την ευημερία όλων των πολιτών της χώρας της».
Το πολιτικό σύστημα οφείλει να κατανοήσει ότι η επένδυση στη πρόληψη και η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου κοστίζει πολύ λιγότερο από την αντιμετώπιση των συνεπειών του.
Στα μέτρα κοινωνικής προστασίας που λαμβάνονται, πρέπει να συμπεριληφθεί η καθολική κάλυψη στην υγεία, κατά τρόπο ώστε να εξασφαλιστεί ισότιμα για όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες, η πλήρης πρόσβαση στην περίθαλψη και τις ευκαιρίες πρόληψης και ελέγχου του καρκίνου.
Είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι φορείς που δραστηριοποιούνται γύρω από την νόσο και την πρόληψή της, διοργανώνουν ενημερωτικές εκδηλώσεις για το κοινό, στις οποίες γίνεται ενδελεχής ενημέρωση από εξειδικευμένους ομιλητές.
Αυτές όμως οι αξιέπαινες πρωτοβουλίες δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την υποχρέωση και την ευθύνη της πολιτείας να εξασφαλίσει το θεσμικό και οργανωτικό πλαίσιο για την ενημέρωση, την πρόληψη και την διαχείριση του καρκίνου.
Η «Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου» ας είναι μια ευκαιρία να υψωθούν συλλογικά οι φωνές όλων, στο όνομα της πρόληψης και της επιτυχούς αντιμετώπισης του καρκίνου.
Η παραμέριση των ταμπού, των προκαταλήψεων και της παραπληροφόρησης σχετικά με τον καρκίνο, επιβάλλεται να παραμείνει διαρκής επιδίωξη, ανεξάρτητα από την πορεία της επιδημικής έξαρσης του κορωνοϊού.
