Ο Ελληνισμός μετά την επαναστατική περίοδο του
1821 ζούσε το όραμα της απελευθέρωσης και των άλλων περιοχών σκλαβωμένων
Ελλήνων. Αυτή η πολιτική αντίληψη εκφράστηκε από τον πρωθυπουργό Ιωάννη
Κωλέττη. Στις 14 Ιανουαρίου 1844 αγορεύοντας στη Βουλή εξέφρασε τα αλυτρωτικά του σχέδια.
Σύμφωνα με την πολιτική του έπρεπε τα όρια του ελληνικού κράτους να επεκταθούν.
Αυτήν την εξωτερική του πολιτική εξέφρασε τα οράματά του με τα λόγια της
«Μεγάλης Ιδέας». Ήταν ένα όνειρο που οι Έλληνες πίστευαν ότι μπορούσε να πραγματοποιηθεί.
Η Μεγάλη Ιδέα ενίσχυσε την πεποίθηση σε όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες που
ακολούθησαν. Δυστυχώς άντεξε μέχρι την εκστρατεία της Μικράς Ασίας την 19 Μάιου 1919 . Βούλιαξε στα γαλανά
νερά της παραλίας της Σμύρνης το Σεπτέμβριο του 1922 παρασύροντας στο βυθό μαζί της τα
όνειρα και της ελπίδες του έθνους μας. Έκτοτε ζούμε υπό των απειλών του αιώνιου
εχθρού της πατρίδος χωρίς να αναλάβουμε τολμηρές πρωτοβουλίες.
Έχει και το κράτος του
Ισραήλ την δική του Μεγάλη Ιδέα. Η ιστορία του είναι γεμάτη από πολέμους για μιας χιλιετίας προ
Χριστού μέχρι που να εγκατασταθούν στην ευλογημένη γη της Επαγγελίας, την
Χαναάν. Σε όλους αυτούς τους πολέμους ενισχύονταν η πίστη τους γιατί ζούσε μέσα
τους «Μεγάλη Ιδέα» την οποία είχε εμφυσήσει στο λαό του ο Μωυσής. Ήταν ο
αναμενόμενος Μεσσίας. Ο σωτήρας όλων των ανθρώπων. Πολλές φορές έχασε ο
λαός την πεποίθησή του και κόντεψε να ξεχάσει την αποστολή του ως «ο περιούσιος
λαός του Θεού». «Ο νομοθέτης του Ισραήλ είχε την μεγαλοφυΐα να αντιληφθεί
ότι από τον θρίαμβο της ιδέας αυτής εξαρτιόταν το μέλλον της ανθρωπότητας.»
Η Ιδέα του Μωυσή έμεινε χαραγμένη στο μέτωπο και στην καρδιά του Ισραήλ με
πύρινα γράμματα και αυτό οφείλεται αναντίρρητα στους προφήτες και στον προφητικό θεσμό που
ανάγεται μέχρι και την εποχή του Μωυσή,(1200 π.χ.περίπου).1
Την ίδια εποχή πολύ
σημαντικό ρόλο στη ζωή του Ισραήλ έπαιξαν οι προφήτες εκλεκτοί του Θεού. Ήταν
ηθικές και βαθιά θρησκευόμενες προσωπικότητες του Ισραήλ. Προέρχονταν από
διάφορες κοινωνικές τάξεις. Όσα έλεγαν στο λαό, δεν ήταν δικά τους λόγια αλλά αποκάλυπταν
τις βουλές του θεού στους ανθρώπους και τους παρηγορούσαν ιδιαίτερα σε κρίσιμες
περιόδους. Εκπλήρωναν την αποστολή τους με το κήρυγμα, και με τα κείμενα που
έγραφαν. Στην Π. Δ βρίσκονται αποθησαυρισμένα τα βιβλία τους με πλούσιο
θρησκευτικό κοινωνικό και ιστορικό περιεχόμενο. Αποτελεί το βασικό
θρησκευτικό-νομικό βιβλίο του Ισραήλ.
Οι Προφήτες, πολλές φορές απογοητευόμενοι από τη
συμπεριφορά των συμπατριωτών τους « βυθίζουν το βλέµµα τους στό µέλλον καί
βλέπουν, ὡς «ὁρῶντες», τον
µμέλλοντα νά ἔλθει Μεσσία, τόν οποῖο καί παρουσιάζουν ὡς ὡραῖα στά ἀθάνατα κείµενά τους».Επί μια
χιλιετία συμβούλευαν και νουθετούσαν τους Βασιλείς και τον λαό με την ελπίδα ότι ο
ερχομός του Μεσσία θα τους λυτρώσει από τα δεσμά της αμαρτίας. Έβλεπαν με την
προφητική τους διόπτρα τον ερχομό του Χριστού που θα σώσει το ανθρώπινο γένος.
Όλοι στις ομιλίες τους και στα κείμενά τους αναφέρονται στην έλευση του Μεσσία
ως λυτρωτή του κόσμου.
Ο Ησαΐας. «Ήταν Εβραίος και ένας από τους Μεγάλους
Προφήτες, ο
πρώτος που αναφέρεται στη σειρά, της Παλαιάς Διαθήκης, στον οποίο και αποδίδεται παραδοσιακά η συγγραφή του ομώνυμου βιβλίου της Αγίας
Γραφής.
Έζησε τον 8ο αι. π.χ. Ειδικότερα χαρακτηρίζεται ο σημαντικότερος
προφήτης τόσο από τους θεολόγους μελετητές, ακόμη και της Καινής Διαθήκης, όσο και από τους ιστορικούς ερευνητές επί της ζωής των Εβραίων της εποχής
του.» Αναφερόμενος στον θρίαμβο της
Μεσιακής βασιλείας είχε προβλέψει τον τρόπο έλευσης του Μεσσία στη γη. «Ιδού η παρθένος εν γαστρί και τέξεται υιόν και καλέσεις
το όνομα αυτού Εμμανουήλ.» (Ησαϊα κεφ. 710)
Η Μεγάλη Ιδέα βρήκε την ολοκλήρωσή της για τους
Ισραηλίτες με την Γέννηση του Μεσσία-Χριστού στην ταπεινή φάτνη της Βηθλεέμ.
Για τους Ισραηλίτες, ’όμως, δεν τον αποδέχτηκαν ως τον αναμενόμενο Μεσσία γι
αυτό και τον σταύρωσαν. Οι Εβραίοι περίμεναν έναν πολέμαρχο ο οποίος με
επανάσταση θα τους απάλλασσε από τη Ρωμαϊκή υποδούλωση και από όλα τα δεινά.
Εκείνος ήρθε ως λυτρωτής και ως ο ελευθερωτής όλου του
κόσμου,
Για εμάς τους Έλληνες ο Χριστός
είναι ο πνευματικός αρχηγός μας και ακολουθούμε το δρόμο που χάραξε με το
κήρυγμα της αγάπης. Κάθε χρόνο πανηγυρίζουμε για τον ερχομό του την ημέρα αυτή.
Εφέτος λόγω της δοκιμασίας της Πανδημίας δεν θα ζήσουμε τα βιώματα της λειτουργικής ζωής στην εκκλησία . Την χάρη θα την
αισθανθούμε μέσα από την προσευχή. Δεν μας εμποδίζει κανείς να προετοιμάσουμε
την προσωπική μας φάτνη και να την μετατρέψουμε σε ναό και εκεί
να τον υποδεχτούμε. Να θεωρήσουμε αυτήν την Γέννηση ως την Μεγάλη Ιδέα της
χριστιανικής πίστης και με αυτή να χαράξουμε τη ζωή μας. Όλες τις αντιξοότητες
της ζωής θα τις αντιμετωπίζουμε με την αφοσίωσή μας
σε Αυτόν. ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Βιβλιογραφία 1ED.SCHURZ. «ΜΕΓΑΛΟΙ
ΜΥΣΤΕΣ» σελ.414-416εκδ.Ιαμβλιχος.Βέροια Σαββάτο 19-12-20 Παπαδόπουλος
