Μια από τις συνέπειες αυτού του κλίματος ανασφάλειας ήταν και η επισκίαση της Παγκόσμιας Ημέρας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που με απόφαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών καθιερώθηκε να τιμάται την 10η Δεκεμβρίου εκάστου έτους.
Η αναφορά γίνεται με αφορμή την σοβούσα επιδημική κρίση, η οποία επέτεινε την υποβάθμιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα οποία ούτως η άλλως εξακολουθούν να καταπατούνται συνεχώς και απροκάλυπτα σε όλο τον κόσμο
Η ισχυρή απειλή του κορωνοϊού επιτείνει το προσφυγικό ζήτημα, τις κοινωνικές ανισότητες, την εξουθένωση της προσωπικότητας των αδυνάτων και την επιβολή του δίκαιου του ισχυρότερου, που αποτελούν μερικές από τις προκλητικές καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που βρίσκονται σε πλήρη αναντιστοιχία με το πολιτιστικό πρόσωπο και την τρέχουσα εξέλιξη της ανθρωπότητας.
Η επίδραση της επιδημικής κρίσης του κορωνοϊού όμως δεν εξαντλείται σε αυτές τις γενικά αναφερόμενες καταπατήσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα συμπιέζονται από την επιδημία, με εμφανή την καθημερινή έξαρση φαινομένων, τα οποία γίνονται άμεσα αντιληπτά από τον κάθε πολίτη.
Μερικές από αυτές τις καθημερινές καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που δοκιμάζονται από τις συνέπειες της επιδημικής κρίσης, αφορούν ολόκληρες ομάδες συνανθρώπων μας, αλλά και μεμονωμένα περιστατικά.
Η ανεργία που επιτείνεται από τον κορωνοϊό, επιφέρει την κατάφωρη καταπάτηση του ανθρώπινου δικαιώματος της εργασίας, υποβαθμίζει την αξία του ανθρώπου, εξουθενώνει την προσωπικότητά του και τον ωθεί σταδιακά στην κοινωνική απένταξη με όλες τις αυτονόητες συνέπειες για την κοινωνία και για τον ίδιο.
Στοιχειώδες ανθρώπινο δικαίωμα που υπονομεύεται από την επιδημική κρίση είναι η παιδεία, δηλαδή η μόρφωση, η συγκροτημένη γνώση και η διαρκής ενημέρωση όλων των πολιτών, ώστε αυτοί να μπορούν να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της προσωπικής τους προόδου και της ευρύτερης κοινωνικής ανάπτυξης.
Όσο και εάν με την διαδικτυακή εξ αποστάσεως παιδεία επιχειρείται, λόγω της επιδημικής συγκυρίας, να υποκατασταθεί η παραδοσιακή εκπαιδευτική διαδικασία, είναι εμφανές ότι υπολείπεται σημαντικά της φυσικής εκπαίδευσης, ως βασικού ανθρώπινου δικαιώματος το οποίο πλήττεται.
Το κορυφαίας όμως σημασίας ανθρώπινο δικαίωμα το οποίο νοείται ως αυτονόητο σε μια οργανωμένη και σύγχρονη κοινωνία είναι αναμφισβήτητα η Υγεία, που υπέστη δραματική καθίζηση συνεπεία της επιδημικής κρίσης.
Η διασφάλιση παροχής υπηρεσιών Υγείας με ισότιμο τρόπο σε όλους τους πολίτες μιας πολιτείας η οποία θεωρείται ως ευνομούμενη, αποτελεί βασικό ανθρώπινο δικαίωμα του οποίου η υπονόμευση αποτελεί σαφέστατα ένδειξη κοινωνικής οπισθοδρόμησης και υπανάπτυξης.
Αποτελεί αυτονόητη παραδοχή ότι συνεπεία της επιδημικής κρίσης, το Σύστημα Υγείας έχει προσανατολισθεί στην αντιμετώπιση των συνεπειών του κορωνοϊού, με αποτέλεσμα να έχουν παραμεριστεί οι τρέχουσες ανάγκες περίθαλψης των πολιτών, που ωστόσο παραμένουν επιτακτικές.
Η κατάσταση αυτή όπως διαμορφώνεται αποτελεί σοβαρότατη υπονόμευση του κορυφαίου ανθρώπινου δικαιώματος, της Υγείας των πολιτών.
Αργά η γρήγορα η επιδημική κρίση θα παρέλθει, όπως συνέβη σε αντίστοιχες περιπτώσεις στο παρελθόν.
Η επόμενη ημέρα θα βρει βασικά ανθρώπινα δικαιώματα να έχουν σοβαρά υπονομευθεί συνεπεία της επιδημικής κρίσης.
Βασική ευθύνη των Αρχών, των Παραγόντων, των Φορέων και των πολιτών, είναι να διαμορφώσουν το επιχειρησιακό σχέδιο ανάκαμψης της κανονικότητας, κατά τρόπο ώστε να αποκατασταθούν και να διαφυλαχθούν με κάθε τρόπο τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η πρόσφατη ημέρα που παγκόσμια ήταν αφιερωμένη στα ανθρώπινα δικαιώματα ας μη παραβλεφθεί και ας αποτελέσει ένα νέο ξεκίνημα για όλους.
Έτσι παρά το υποτονικό κλίμα της εορταστικής περιόδου λόγω του κορωνοϊού, τα φετινά Χριστούγεννα θα αναπέμψουν ένα αισιόδοξο μήνυμα με ξεχωριστό περιεχόμενο για την επόμενη ημέρα.
