Ο Ντιέγκο Μαραντόνα έφυγε από τη ζωή, έχοντας προλάβει να λατρευτεί ως επίγειος θεός, αλλά και να ζήσει όσα κανείς άλλος άνθρωπος. Η δόξα, τα χρήματα, η μαφία, τα ναρκωτικά, η πολιτική και πάνω από όλα το γήπεδο. Εκεί που ήταν μια ανώτερη δύναμη, πραγματικά θεϊκή.
Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, ο θεός του ποδοσφαίρου πέθανε σήμερα (25/11/2020) σε ηλικία μόλις 60 ετών, βυθίζοντας στο πένθος ολόκληρο τον κόσμο.
Υπήρξε ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, με την κληρονομιά του να μένει ανεξίτηλη μέχρι σήμερα, αλλά και για πάντα, καθώς η φήμη του ήταν μεγαλύτερη από κάθε άλλου παίκτη που φόρεσε ποτέ ποδοσφαιρικά παπούτσια.
Τόσο μέσα στο γήπεδο, όσο κι έξω από αυτό αποτέλεσε μια από τις πιο μυθικές φιγούρες της ανθρωπότητας, με τα κατορθώματά του, θετικά κι αρνητικά να μην ξεχνιούνται ποτέ.
Ο θεός του ποδοσφαίρου
Η ποδοσφαιρική του καριέρα ξεκίνησε από τις… αλάνες της Αργεντινής, όπου τον εντόπισε η Αργεντίνος Τζούνιορς, δίνοντάς του τη δυνατότητα να ξεφύγει από τη φτώχια της πατρίδας του και να ξεδιπλώσει το μοναδικό του ταλέντο. Σε αυτή αγωνίστηκε για μία πενταετία, πετυχαίνοντας πάνω από 100 γκολ και κερδίζοντας το “εισιτήριο” για τη μεγάλη ομάδα της χώρας, τη θρυλική Μπόκα Τζούνιορς.
Στο Μπομπονέρα αγωνίστηκε μόλις για μια σεζόν, αφού αμέσως μετά πέρασε για πρώτη φορά τον Ατλαντικό για λογαριασμό της Μπαρτσελόνα. Με την ισπανική ομάδα, κατέκτησε τρεις τίτλους σε μία διετία, πριν φθάσει η… μοιραία πρόταση από την Ιταλία και τη Νάπολι.
Στον ιταλικό Νότο “εκτόξευσε” τη φήμη του και κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και πέντε τίτλους συνολικά, παίρνοντας την ομάδα από το… χέρι για να αλλάξει ολόκληρο το status quo της στο ιταλικό ποδόσφαιρο.
Στο Μουντιάλ του 1990 μάλιστα, προκάλεσε μια εικόνα που όμοιά της δεν έχει υπάρξει ποτέ στην ιστορία του ποδοσφαίρου αλλά και γενικότερα. Αγωνιζόμενος στο γήπεδο της Νάπολι, το δικό του Σαν Πάολο, με την φανέλα της Εθνικής Αργεντινής κόντρα στην Εθνική Ιταλίας, ζήτησε από τους οπαδούς να υποστηρίξουν τον ίδιο και την “αλμπισελέστε” κόντρα στην ίδια τους την πατρίδα. «Η υπόλοιπη Ιταλία σας θεωρεί παρακατιανούς όλο το χρόνο και τώρα, που σας χρειάζεται, σας θέλει δίπλα της. Εγώ σας αγαπώ πάντα και ξέρω ότι και εσείς θα το δείξετε υποστηρίζοντας την Αργεντινή», ήταν οι δηλώσεις του Μαραντόνα που έμειναν στην ιστορία. Οι Ναπολιτάνοι υπάκουσαν, η Αργεντινή προκρίθηκε και ο ίδιος αποδοκιμάστηκε στον τελικό από… όλη την υπόλοιπη Ιταλία.
Η φήμη του στη Νάπολι οδήγησε όμως παράλληλα και στην… κατάρρευση του ειδώλου, όχι για τους Ναπολιτάνους και τους οπαδούς του ποδοσφαίρου, αλλά για τον υπόλοιπο κόσμο και κυρίως για τον ίδιο τον Μαραντόνα. Η λατρεία στο πρόσωπό του δεν του επέτρεπε ούτε να κυκλοφορήσει στους δρόμους και ο εθισμός στην κοκαΐνη και τις υπόλοιπες ναρκωτικές ουσίες και το αλκοόλ, δεν άργησαν να έρθουν. Η νύχτα έγινε το… κρησφύγετό του και τα “ακόλαστα” πάρτι στη βίλα του στη Νάπολη, έγιναν καθημερινότητα. Ο ίδιος είχε παραδεχθεί ακόμα και πολλά χρόνια μετά, ότι «Δεν έχω καταφέρει να ξεφύγω ακόμη από αυτή την παγίδα. Προσπαθώ να βρω λύση, τα ναρκωτικά όμως εξακολουθούν να υπάρχουν στη ζωή μου».
Οι σχέσεις με τη μαφία και η “κηλίδα” του στοιχήματος
Ο Μαραντόνα συνδέθηκε όμως και με τη μαφία στη Νάπολη, η οποία και φέρεται να κρύβεται πίσω από ολόκληρη την παρουσία του στην ομάδα. Η Καμόρα θησαύριζε από το στοίχημα και προσέφερε στον Μαραντόνα ό,τι αυτός της ζητούσε, από ναρκωτικά, μέχρι γυναίκες. Αυτό είχε όμως σαν αποτέλεσμα να του ζητηθεί κάποια στιγμή να χάσει και στο γήπεδο.
Ο ίδιος δεν το παραδέχθηκε ποτέ, αλλά οι κατηγορίες εναντίον του άφησαν “κηλίδα” στην υστεροφημία του. “Ο Μαραντόνα πούλησε το πρωτάθλημα της σεζόν 1987-1988 για λογαριασμό της Καμόρα”, ανέφεραν άνθρωποι του υποκόσμου ακόμη και στο δικαστήριο, όπου ο Αργεντινός σούπερ σταρ του ποδοσφαίρου βρισκόταν συχνά, με μια σειρά από συλλήψεις να υπάρχουν στο ενεργητικό του. Εκείνη τη σεζόν, η πρωταθλήτρια Νάπολι είχε προβάδισμα 5 πόντων και το πρωτάθλημα κέρδισε τελικά η Μίλαν, με ένα απίστευτο φινάλε στο πρωτάθλημα, όπου ο Μαραντόνα… σερνόταν στο γήπεδο.
ο τέλος από την Αργεντινή λόγω ντόπινγκ
΄Η συλλογική καριέρα του Μαραντόνα ήταν ανεπανάληπτη, αλλά στην κορυφή του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, ως τον καλύτερο όλων των εποχών, “ανέβασε” η παρουσία του με την Εθνική Αργεντινής. Ως ο απόλυτος ηγέτης και ο μόνος πραγματικά σπουδαίος παίκτης της ομάδας, την οδήγησε σε μία κατάκτηση, στο ιστορικό Μουντιάλ του 1986, αλλά και στον τελικό τέσσερα χρόνια αργότερα, όπου και ηττήθηκε από τη Δυτική Γερμανία στην Ιταλία.
Το τέλος του όμως από την Εθνική Ομάδα ήταν άδοξο. Έχοντας κατηγορηθεί και νωρίτερα για ντοπάρισμα, ο Μαραντόνα βρέθηκε θετικός στο Μουντιάλ του 1994, μετά τα πρώτα δύο παιχνίδια με Ελλάδα και Νιγηρία. Όπως έγινε τότε γνωστό, ο Μαραντόνα βρέθηκε να έχει κάνει χρήση πέντε παράγωγων της εφεδρίνης κι έτσι τιμωρήθηκε με αποκλεισμό 15 μηνών από την FIFA, ενώ αποβλήθηκε από την διοργάνωση, στο τελευταίο Μουντιάλ της καριέρας του.
Άδοξο τέλος και στη ζωή του
Άδοξο ήταν όμως το τέλος και στη ζωή του την ίδια. Παρά τις πολλές προσπάθειες, ο Μαραντόνα δεν κατάφερε να απεξαρτηθεί ποτέ από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ και η ζωή του συνέχισε να στριφογυρίζει γύρω από αυτά, μέχρι και σήμερα 25 Νοεμβρίου, οπότε κι έφυγε από τη ζωή από ανακοπή καρδιάς. Η εικόνα του ήταν συχνά αποκρουστική, ενώ ακόμη και λίγες ημέρες πριν το θάνατό του, αναγκάστηκε να εισαχθεί σε κλινική απεξάρτησης. Η υστεροφημία του ως ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών όμως, αλλά κι ως ο θεός του ποδοσφαίρου, θα μείνει για πάντα.
Πηγή: Newsit.gr
