Από τα πρώτα χρόνια που η πόλη μας απέκτησε το προνόμιο της κυκλοφορίας τοπικών εφημερίδων, αγαπητοί φίλοι, η διαχείριση των αδέσποτων ζώων από την εκάστοτε Δημοτική Αρχή κατέλαβε θέση μεγάλου ενδιαφέροντος στη θεματογραφία τους…
Έτσι λοιπόν, μόλις στο υπ’ αριθ. 29 φύλλο του «Αστέρος Βεροίας» την Κυριακή 25 Ιουλίου 1926, διάβαζε κάποιος:
«Παρ’ όλας τας αυστηροτάτας διαταγάς της Αστυνομικής αρχής της πόλεώς μας ουκ ολίγοι σκύλλοι αδέσποτοι και μη κυκλοφορούν ελευθέρως εις τας οδούς της πόλεώς μας.
Είναι δε γνωστότατον τοις πάσι οποίον κίνδυνον περικλείουν τα σκυλλιά αυτά κατά την εποχήν του θέρους εις τους κατοίκους.
Δεν θεωρούμεν άσκοπον να συστήσωμεν εις την αστυνομικήν αρχήν της πόλεώς μας όπως καλέση διά τελευταίαν φοράν τους κατόχους των και τους υποδείξη τας υποχρεώσεις των, άλλως ας δουλέψη η φόλα μολονότι προκαλεί σκληρόν, απάνθρωπον και αποκρουστικόν θέαμα».
Συχνά πυκνά επανέρχεται στο προσκήνιο ως “φλέγον και χρονίζον θέμα”, όπως για παράδειγμα την Κυριακή 10 Απριλίου 1927 στο υπ’ αριθ. 50 φύλλο του «Αστέρος Βεροίας», όπου καταγράφεται:
«Ουκ ολίγα κρούσματα δήξεως υπό ζώων υπόπτων λύσσης έχομεν κατά το διαρρεύσαν δεκαπενθήμερον. Και οι αρμόδιοι αντί να λάβουν τα ενδεικνυόμενα προφυλακτικά μέτρα, αφήνουν να γυρίζουν ελεύθερα τα σκυλλιά εις τους δρόμους. Καιρός είναι όπως ισχύει η ατονήσασα αστυνομική διάταξις».
Κάπως έτσι, με “δήξεις κυνών” (δαγκωματιές σκύλων), συχνά πήγαινε-έλα συμπολιτών μας στη Θεσσαλονίκη για την επώδυνη αντιλυσσική θεραπεία, έντονες καταγγελίες-διαμαρτυρίες προς τη Δημοτική Αρχή, διαβεβαιώσεις επίλυσης του προβλήματος και πάλι από την αρχή, κύλησαν πολλά χρόνια…
Για να μεταφερθούμε στη σύγχρονη καθημερινότητα της πόλης, θα πρέπει κατ’ αρχή να κάνουμε την παραδοχή ότι η έξαρση του φαινομένου είναι αποτέλεσμα της ασυνείδητης εγκατάλειψης ζώων συντροφιάς από μερίδα συμπολιτών μας, την οποία οφείλουμε να καυτηριάζουμε σε κάθε περίπτωση.
Η αναγκαιότητα λήψης μέτρων έχει αναγνωρισθεί επίσημα από τον Δήμο μας τουλάχιστον από το 2016. Στις 4 Απριλίου, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων, σε σχετική ενημέρωση για την επικρατούσα κατάσταση, ο Δήμαρχος Βέροιας κ. Κώστας Βοργιαζίδης δήλωσε εισαγωγικά: «Αν βγάλουμε την φτώχεια και την ανεργία και πάμε στα θέματα καθημερινότητας μιας πόλης, τα αδέσποτα και η διαχείρισή τους είναι το σημαντικότερο…».
Κύλησε όμως ο υπολειπόμενος χρόνος της θητείας δίχως οι (όποιες) ενέργειες των αρμοδίων να αποδεικνύονται αποτελεσματικές, καθώς ούτε ο αριθμός των περιπλανώμενων αδέσποτων ζώων περιορίστηκε, αλλά ούτε και οι καταγγελίες πολιτών για επιθέσεις που δέχθηκαν από αδέσποτα ζώα…
Όπως ήταν φυσικό, το θέμα κατέλαβε εξέχουσα θέση στις συζητήσεις κατά την προεκλογική περίοδο που επακολούθησε. Μεταξύ δε των πολλών διατυπώσεων από τους υποψηφίους δημάρχους Βέροιας και αυτή της κ. Γεωργίας Μπατσαρά, ως επικεφαλής του συνδυασμού “Βέροια ΠΡΩΤεύουσα Πόλη”:
«Ως υποψήφια δήμαρχος Βέροιας, οι συνεργάτες μου κι εγώ προσωπικά, γινόμαστε καθημερινά αποδέκτες παραπόνων, μηνυμάτων και ερωτημάτων από τους πολίτες, σχετικά με τα αδέσποτα τα οποία αποτελούν πλέον ένα μείζον πρόβλημα όχι μόνο για την πόλη μας, τη Βέροια, αλλά και για ολόκληρο το δήμο.
(…) Στόχος μας είναι, η ολοκληρωμένη και αποτελεσματική διαχείριση των αδέσποτων, σε συνεργασία με τις φιλοζωικές οργανώσεις, τις κτηνιατρικές υπηρεσίες και τους κοινωνικούς φορείς, με τη σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και αυστηρή εφαρμογή της νομοθεσίας, η οποία βέβαια πρέπει οπωσδήποτε να εκσυγχρονιστεί.
Παρεμβάσεις στην κεντρική εξουσία με προτάσεις-τροπολογίες όπου κρίνουμε απαραίτητο ώστε να πάψουν τα αδέσποτα να είναι το μεγάλο πρόβλημα της πόλης...» ( www.inveria.gr, 04 Απριλίου 2019, Γεωργία Μπατσαρά επικεφαλής συνδυασμού Βέροια ΠΡΩΤεύουσα Πόλη )
Περιμέναμε λοιπόν από το νέο διοικητικό σχήμα του Δήμου (το οποίο προέκυψε μετά τη συμφωνία συνεργασίας των δύο προαναφερομένων) σύμφωνα με τις προεκλογικές δεσμευτικές δηλώσεις, να δραστηριοποιηθεί και να ανταποκριθεί στην πρόσκληση που είχε απευθύνει η ΓΕΝ. Δ/ΣΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΤΟΠ. ΑΥΤ/ΣΗΣ & ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ από τις 3.6.2019 με Αρ. Πρωτ. 42256 :
«υποβολή αιτήσεων χρηματοδότησης μέσω του προγράμματος «ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ ΙΙ» που αφορούσε στην κατασκευή, επισκευή, συντήρηση και τον εξοπλισμό εγκαταστάσεων καταφυγίων αδέσποτων ζώων συντροφιάς καθώς και κάθε άλλης συναφούς δράσης από τους Δήμους και τα Νομικά Πρόσωπα αυτών...»
Μάλιστα, λίγες μόλις ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων, συγκεκριμένα στις 11 Σεπτεμβρίου 2019, με αφορμή μία ακόμη επίθεση αδέσποτων σκύλων σε συμπολίτες μας, από την φιλόξενη αυτή στήλη κάναμε εκτεταμένη αναφορά (ουσιαστικά ήταν έκκληση ανταπόκρισης προς τον Δήμο) στην εν λόγω πρόσκληση.
[βλ. εφημερίδα ΛΑΟΣ, 11/9/2019, «Επιτέλους, σοβαρή αντιμετώπιση του θέματος των αδέσποτων ζώων!!!»]
Αντί τέτοιων ενεργειών όμως, προσφάτως πληροφορηθήκαμε… …την έγκριση κρατικής χρηματοδότησης ύψους 372.000 € για την υλοποίηση της πρότασης που υπέβαλε ο όμορος Δήμος Νάουσας!!!
372.000 ευρώ στο Δήμο Νάουσας για κατασκευή καταφυγίου αδέσποτων ζώων
ΛΑΟΣ 13 Νοε 2020
Εγκρίθηκε από το χρηματοδοτικό «εργαλείο» του προγράμματος ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ η πρόταση του Δήμου Νάουσας που αφορά στην κατασκευή καταφυγίου για τη φιλοξενία αδέσποτων ζώων συντροφιάς και στην προμήθεια εξοπλισμού καταφυγίου και κτηνιατρείου, προϋπολογισμού 372.000 €.
Αναλύοντας τα γεγονότα δεν μπορεί παρά να υποθέσει κανείς ότι: ή ο Δήμος μας έχει τέτοια οικονομική ευρωστία, ώστε δεν χρειάζεται την κρατική επιχορήγηση ή λησμονήθηκαν οι πληθωρικές προεκλογικές διαβεβαιώσεις και το διοικητικό σχήμα του Δήμου της Βέροιας σύσσωμο έχει ευθυγραμμιστεί απόλυτα στην άποψη: «…μοναδική βιώσιμη λύση στο πρόβλημα είναι η αλλαγή του νομικού πλαισίου σαν αυτό της Κύπρου*…» (Κώστας Βοργιαζίδης, 15 Μαΐου 2019, εφημερίδα ΛΑΟΣ)
[*Στην Κύπρο ο κάθε Δήμος συλλέγει το αδέσποτο, το κρατά σε χώρο κυνοκομείου και, αν δεν υπάρξει υιοθεσία σε ένα συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα, γίνεται ευθανασία στο ζώο.]
Το γεγονός του περιορισμού της κυκλοφορίας λόγω covid19 έχει βέβαια περιορίσει τις καταγγελίες για επιθέσεις από αδέσποτα ζώα, αλλά δεν έχει πάψει να υπάρχει το ζήτημα… και θα συμφωνείτε ασφαλώς, αγαπητοί φίλοι, πως δεν είναι και πολύ τιμητικό για τον Δήμο μας να αντιμετωπίζεται το κατά γενική ομολογία σοβαρότατο αυτό θέμα μόνο με όρους του 1926…
