Η αυλή μου μοιάζει με σκηνικό θεάτρου.Όλο το καλοκαίρι ήταν γεμάτη χρώματα.Ροζ και άσπρες πετούνιες ευωδιαστά τριαντάφυλλα,μικρά βυσσινί γαρυφαλάκια,πορτοκαλί γλαδιόλες που στέκονταν περήφανες στα παρτέρια.Τα αηδόνια με τραγουδούσαν και οι γάτες έπαιζαν γύρω μου.
Τελείωσε ο Σεπτεμβρης και εγώ δεν θέλω να αποχωριστώ την όμορφη αυλή παρόλο που άλλαξε το σκηνικό της!Μια φορτωμένη καστανιά γεμάτη πράσινους αγκαθωτούς καρπούς κυριαρχεί στον χώρο.Δίπλα στον μεγάλο φράχτη από την μία η βατομουριά και από την άλλη το γιασεμί έπλεξαν με χάρη τα κλαδιά τους.Οι πετούνιες μαραθηκαν και τα λουλούδια τους έγιναν σπόροι που έπεφταν στην αγκαλιά της γλάστρας με σκοπό να φωλιάσουν εκεί μέχρι να έρθει η άνοιξη.Οι σκίουροι πηδούν από κλαδί σε κλαδί πάνω στις μεγάλες καρυδιές που είναι έτοιμες να μου δώσουν τα δώρα τους.Οι τελευταίες ντοματιές ωριμάζουν πιό αργά και κοκκινίζουν λιγότερο σε αντίθεση με τις πιπερίτσες που πρασίνισαν πιό πολύ και τα αγγουράκια παίζουν κρυφτό ανάμεσα στα πλατιά φύλλα τους.Την πιό μεγάλη χαρά όμως την ένιωσα όταν σκάλιζα με την τσάπα μου να βγάλω από την μάνα γή τις πατάτες.Άλλες μικρές άλλες μεγάλες ξεπηδούσαν λερωμένες ή κομμένες από την άπειρη κίνηση της τσάπας μου.Οι αναμνήσεις γέμισαν τα δωμάτια του Νού......Πρωταγωνιστής της σκηνής τώρα πιά εγώ....Μπήκα βαθιά στον ρόλο της αγρότισσας ,ένιωσα την κούραση την χαρά της συγκομιδής,την αγωνία της παραγωγής.Και ύστερα την ετοιμασία της γής για την επόμενη σπορά.Μάζεψα τους σπόρους από τα λουλούδια,έκοψα την ρίγανη και τον δυόσμο,σκάλισα και καθάρισα χόρτα και ξερά κλαδιά.Μέσα του Οκτώβρη θα μαζευτούν και τα κάστανα και τότε η αυλαία θα κλείσει.Τα πάντα θα παραδοθούν με σεβασμό στον χρόνο.Θα μείνουν για όσο καιρό χρειάζεται όλα ακίνητα για να ξεκουραστούν και όταν έρθει η ώρα όλα θα ξαναγεννηθούν για να ομορφύνουν το σκηνικό.Φεύγοντας ένιωσα λύπη και χαρά γιατί μέσα στην ησυχία της αυλής μου ανακάλυψα πολλά συναισθήματα που έκρυβα μέσα μου.Κατάλαβα ότι μόνο μέσα στην σιωπή ο Νούς καθαρίζει τα δωμάτια του ,πετώντας ότι άχρηστο και κρατώντας ότι καλό.Κλείδωσα την μεγάλη αυλόπορτα,χαιρέτησα τις γάτες μου και την αυλή μου..Όχι όμως για πάντα!!
