Γράφει ο Αναστάσιος Βασιάδης
Με εμφανή την αίσθηση της αγωνίας και της ανασφάλειας λόγω της σοβούσας επιδημικής κρίσης, αλλά και με ελπίδες, αγωνίες. προσδοκίες και στόχους, για την εξέλιξη της εκπαίδευσης και τις προοπτικές της, ξεκίνησε η νέα σχολική χρονιά για τους μαθητές, τις οικογένειές τους και τους εκπαιδευτικούς.
Τις καθιερωμένες τελετές στα σχολεία με καλυμένα τα πρόσωπα με μάσκες προστασίας, ακολούθησαν οι δημόσιοι χαιρετισμοί από την ηγεσία της χώρας και τους παράγοντες κάθε τοπικής κοινωνίας.
Συνήθως με αφορμή τις τελετές Αγιασμού στα σχολεία, επιχειρείται μια δημόσια παράθεση των γενικών αλλά και ειδικότερων θεμάτων που απασχολούν την εκπαίδευση στο σύνολό της.
Στους πρόσφατους ωστόσο Αγιασμούς που τελέστηκαν για την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, κυριάρχησαν οι αναφορές για την επιδημική απειλή του κορωνοϊού, σε σχέση με την λειτουργία των σχολείων.
Αυτό είχε ως συνέπεια τις υποτονικές, εκ μέρους των αρμοδίων, εξαγγελίες, ως προς την αναβάθμιση της παιδείας.
Η προηγούμενη σχολική χρονιά που πέρασε εν μέσω της αναστολής των κοινωνικοικονομικών λειτουργιών λόγω του κορωνοϊού, χαρακτηρίστηκε από τις δυσκολίες και τα προβλήματα που καταγράφονται κάθε χρόνο, με κυρίαρχη την έλλειψη εκπαιδευτικού προσωπικού και τις υποβαθμισμένες υποδομές, με αποτέλεσμα τα σχολεία να δυσκολεύονται να εκπληρώσουν τον παιδαγωγικό τους ρόλο.
Αποτελεί γενική παραδοχή ότι το ελληνικό σχολείο έχει απωλέσει σε σημαντικό βαθμό την ελκυστικότητά του και ότι οι περισσότεροι μαθητές αντιμετωπίζουν τη σχολική πράξη ως πάρεργο, καθώς το σχολείο υποκαθίσταται συνεχώς από τα φροντιστήρια, για βασικές γνώσεις που απαιτείται να κατέχει ένας σύγχρονος νέος, όπως οι ξένες γλώσσες, η πληροφορική κλπ, με σημαντικό κόστος για την ελληνική οικογένεια.
Τα προβλήματα εκδηλώνονται εμφανώς στο Γυμνάσιο και οξύνονται στο Λύκειο, το οποίο έχει μετατραπεί σε προθάλαμο των ΑΕΙ, καθώς δίδεται το κύριο βάρος στα μαθήματα που εξετάζονται στις Πανελλήνιες Εξετάσεις, για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Αποτέλεσμα αυτού είναι να έχει περιοριστεί δραματικά το ενδιαφέρον για τις εγκύκλιες γνώσεις που διαμορφώνουν χαρακτήρες, θεμελιώνουν συνειδήσεις και οικοδομούν προσωπικότητες.
Όλοι ασχολούνται κυρίαρχα με τα μαθήματα στα οποία θα εξεταστούν για να επιτύχουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Αυτά και άλλα πολλά από τα ζητήματα που σχετίζονται με την παιδεία, είναι γνωστά στους αρμόδιους.
Επί χρόνια το δημόσιο ενδιαφέρον εκφράζεται και περιστρέφεται γύρο από την ανάγκη μεταρρυθμίσεων στην Παιδεία, ως έναν από τους πυλώνες για την ανάπτυξη της χώρας.
Αυτές όμως οι μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για να αναβαθμίσουν την εκπαίδευση, να της αποδώσουν την σημασία που απαιτείται στην σύγχρονη εποχή και να την εντάξουν στην επαγγελματική και παραγωγική διαδικασία, ακόμα αναμένονται.
Η φετινή σχολική χρονιά, που ξεκίνησε εν μέσω της επιδημικής κρίσης, ας αποτελέσει αφετηρία διαμόρφωσης ενός νέου σχολείου που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις.
Ενός σχολείου που θα στοχεύει στην ποιοτική αναβάθμιση της παρεχόμενης γνώσης και στην απόκτηση των εφοδίων που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες.
Ενός σχολείου που θα αποτελεί ζωντανό κοινωνικό χώρο που θα διαπλάθει τους νέους με ελεύθερη σκέψη, με κριτική στάση και έκφραση και με παιδαγωγική ελευθερία.
Το σύγχρονο αυτό σχολείο, κύτταρο γνώσης και πολιτισμού, επιβάλλεται να είναι ενσωματωμένο στην κοινωνία, την οποία και εν δυνάμει θα αλλάζει, απαντώντας στην προκλήσεις της εποχής.
