Η επονομαζόμενη «Μεγαλομάρτυς» γεννήθηκε στη Νικομήδεια την περίοδο του Διοκλητιανού του μεγάλου εχθρού και διώχτη των χριστιανών. Οι γονείς της, Δωρόθεος και Ευσεβία ήταν πλούσιοι και ευσεβείς και από πολύ νωρίς φρόντισαν για τη χριστιανική αγωγή της Κυριακής, η οποία ονομάσθηκε έτσι επειδή γεννήθηκε την αντίστοιχη ημέρα της εβδομάδας.
Οι γονείς της, για την πίστη τους, εξορίσθηκαν στην πόλη Μελιτηνή (ανάμεσα σε Καππαδοκία και Αρμενία) και λίγο αργότερα στο διωγμό του 282 μ.Χ. βρήκαν τραγικό θάνατο. Κατά μία εκδοχή αποκεφαλίσθηκαν. Την Κυριακή επειδή αρνήθηκε να παντρευτεί τον γιο ενός δικαστή της Νικομήδειας την κατήγγειλαν στον αυτοκράτορα Διοκλητιανό, ότι είναι χριστιανή και αυτός διέταξε τον ηγεμόνα της Βιθυνίας Απολλώνιο να την υποβάλλει σε βασανιστήρια μέχρι να απαρνηθεί τον Χριστό. Ο Απολλώνιος την έριξε σε φωλιά πεινασμένων λιονταριών που ημέρεψαν σαν αρνάκια και δεν την πείραξαν. Την έριξε σε φωτιά χωρίς να πάθει κάτι. Οι βασανιστές της βλέποντας τα θαύματα αυτά ασπάσθηκαν αμέσως τον Χριστό. Τελικά η Κυριακή που έδινε πολύ μεγαλύτερη αξία στην ομορφιά της ψυχής από την εξωτερική εμφάνιση συνελήφθη κατά τη διάρκεια νέου διωγμού, φυλακίσθηκε και βασανίστηκε χωρίς ποτέ να αλλαξοπιστήσει. Αποτέλεσμα να διαταχθεί ο αποκεφαλισμός της. Λίγο πριν την αποτρόπαια πράξη η Κυριακή ζήτησε λίγο χρόνο για να προσευχηθεί.
Ο Συναξαριστής αναφέρει ότι μόλις τελείωσε την προσευχή της, άγγελοι του Θεού παρέλαβαν την άγια ψυχή της και έτσι δε χρειάστηκε οι δήμιοί της να κάνουν χρήση του ξίφους τους για να την αποκεφαλίσουν. Ήταν μόλις 21 ετών.
Η Αγία Κυριακή που τιμάται στις 7 Ιουλίου θεωρείται προστάτιδα του Μητρικού Θηλασμού αλλά και όσων βρίσκονται σε κατάθλιψη.
Πολύ κοντά στην Πλατεία Ωρολογίου, στη συμβολή των οδών Βερόης και Ίωνος υπάρχει μεγάλος βράχος που παλαιότερα βρισκόταν στην αυλή του πολύ γνωστού στην εποχή του ταβερνιάρη «Απόλλωνα». Σύμφωνα με την παράδοση ένα βράδυ στα μάτια της Χριστιανής γειτόνισσας Βάσως παρουσιάσθηκε η εικόνα της Αγίας Κυριακής, σε μια σχισμή του βράχου σαν να την έστειλε η ίδια η Αγία.
Λίγο αργότερα οι κάτοικοι της γειτονιάς μετά από πολύ κόπο και ιδρώτα, δημιούργησαν στο φυσικό βράχο την «κατοικία» της Αγίας. Πρόκειται για ένα μικρό εκκλησάκι που πανηγυρίζει κάθε χρόνο στις 7 Ιουλίου. Η δημιουργία του ναΐσκου έδωσε αργότερα το όνομα σε όλη τη γειτονιά που μέχρι τότε ήταν γνωστή με την ονομασία «Κεμάλ Μπέη»
Ιερά Μονή Αγίας Κυριακής στο Ρουμλούκι
Σε μικρή απόσταση από το χωριό «Λουτρός» βρίσκεται το Μοναστήρι της Αγίας Κυριακής της Νέας που η παράδοση την θέλει να είναι αδερφή του Αγίου Διονυσίου του Ολύμπου που ασκήτεψε στη Μονή Τιμίου Προδρόμου της Βέροιας.
Σύμφωνα με την παράδοση η Αγία Κυριακή ξεκίνησε από τη Μονή των Αγίων Πάντων, κοντά στα Παλατίτσια, πέρασε τον Αλιάκμονα κι «έκτισε» το κελί της εκεί που σήμερα είναι το Μοναστήρι της. Αργότερα, πολλά χρόνια μετά το θάνατό της, κάποιοι χωρικοί της περιοχής βρήκαν σε κουφάλα δένδρου, την εικόνα της την οποία διεκδίκησαν οι κάτοικοι των τριών χωριών. Του Λουτρού, του Κεφαλοχωρίου και του Παλαιού Προδρόμου.
Τελικά την «πήρε» το Κεφαλοχώρι αλλά όπως μου διηγήθηκαν πριν από χρόνια οι γεροντότεροι κάτοικοι η εικόνα ξαναγύρισε μόνη στην παλιά της θέση. Έτσι αποφάσισαν κι έκτισαν στο σημείο εκείνο προσκυνητάρι στη Χάρη της.
Μετά την Τουρκοκρατία η περιοχή ήταν τσιφλίκι του Έλληνα Λόγγου που είχε έδρα το Κεφαλοχώρι. Αυτός δώρισε 100 στρέμματα γης στο παρεκκλήσι και το 1914 χτίστηκε η εκκλησία ενώ το 1922 προστέθηκε ο νάρθηκας.
Μοναστήρι γυναικών έγινε το 1962 και έτσι διατηρείται μέχρι σήμερα, ενώ άξιο αναφοράς είναι το γεγονός πως στα χρόνια της γερμανικής κατοχής ο χώρος χρησιμοποιήθηκε σαν αρχηγείο της Εθνικής Αντίστασης.
Το πανηγύρι που διαρκεί τρεις ημέρες συγκεντρώνει πιστούς από όλο το Ρουμλούκι, τη Βέροια και άλλες πόλεις και χωριά.
