Αγαπητοί μου συμπολίτες και συμπολίτισσες,
Βιώνουμε αυτές τις μέρες την Εβδομάδα των Παθών και ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε την κορυφαία γιορτή της Χριστιανοσύνης. Τη γιορτή που μας οπλίζει με δύναμη, μας διδάσκει υπομονή και καρτερία, μας προσφέρει ελπίδα και μας γεννά συναισθήματα αγάπης και αλληλεγγύης .
Η Ανάσταση του Χριστού, έρχεται μετά την κορύφωση του Θείου Δράματος. Της άδικης καταδίκης και της Σταυρικής του θυσίας.
Βρισκόμαστε όμως και στην καρδιά της απειλητικής πανδημίας του κορωνοϊου για τη χώρα μας αλλά και για όλον τον κόσμο και όλοι μας βιώνουμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Ένας αόρατος εχθρός , μας απειλεί και μας αναγκάζει να αφήσουμε πίσω την καθημερινότητα που γνωρίζαμε και να προσαρμοστούμε σε μια νέα, εντελώς απρόσμενη και δύσκολη πραγματικότητα.
Καλούμαστε να υπερβούμε τις προσωπικές μας ανάγκες, επιθυμίες, συνήθειες και διαθέσεις και να συγχρονιστούμε στην κοινή προσπάθεια ώστε να παραμείνουμε υγιείς, ο καθένας προσωπικά, αλλά και όλοι οι συνάνθρωποί μας . Καλούμαστε να αποδείξουμε με τη στάση μας που θα διέπεται από σύνεση και αυτοπειθαρχία, ότι ξέρουμε να σεβόμαστε τη ζωή, τη ζωή τη δική μας, των αγαπημένων μας αλλά και όλων των άλλων.
Γνωρίζω ότι η κατάσταση είναι για όλους και όλες πολύ δύσκολη. Δεν μπορούμε να συναντήσουμε τους φίλους μας, τους συγγενείς μας και κυρίως τους ευπαθείς συγγενείς μας , πρόσωπα για τα οποία νοιαζόμαστε και δεν μπορούμε να ζούμε μακριά τους.
Όμως, αυτή κυρίως είναι η θυσία που μας αναλογεί για την καταπολέμηση του αόρατου εχθρού. Έτσι, μόνο, θα μπορέσουμε να τον νικήσουμε. Καλό θα ήταν, όλοι μας, να σκεφτούμε ότι είναι προτιμότερο να μείνουμε για όσο καιρό χρειαστεί σε απόσταση από τους αγαπημένους μας ανθρώπους παρά, εξαιτίας της επιπολαιότητάς μας, να υπάρξει κάποια απώλεια.
Συμπολίτες και συμπολίτισσες
Κάθε κρίση που βιώνουμε συνιστά μια ανατροπή. Ανατροπή του τρόπου ζωής μας, των στόχων, των προτεραιοτήτων μας αλλά κυρίως ανατροπή του τρόπου σκέψης μας. Συγχρόνως συνιστά και μια ευκαιρία. Ευκαιρία για αυτοκριτική, δημιουργική σκέψη, αναζήτηση, στοχασμό και ανασυγκρότηση των δυνάμεών μας. Κάθε νέα αρχή ξεκινά πρώτα από μέσα μας, αναβλύζει από τα οράματα του μυαλού μας και τη ζωντάνια της ψυχής μας.
Μένουμε σπίτι αλλά δεν φυλακίζουμε την ψυχή μας. Μένουμε σπίτι αλλά κρατάμε ζωντανή την ελπίδα μας και σε εγρήγορση το μυαλό μας.
Μένουμε σπίτι και φροντίζουμε στοργικά, όπως ποτέ άλλοτε δεν είχαμε τον χρόνο να κάνουμε, τον πυρήνα της ύπαρξής μας ,την οικογένειά μας και όλους τους αγαπημένους μας. Μένουμε σπίτι και δείχνουμε με όποιον τρόπο μπορούμε το ενδιαφέρον μας στον συνάνθρωπο.
Τέλος, μένουμε σπίτι ως μια αδιαπραγμάτευτη επιταγή κοινωνικής προσφοράς απέναντι σε όλους αυτούς τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες της πρώτης γραμμής σε όλες τις δομές υγείας που πασχίζουν για τη λήξη αυτής της περιπέτειας το συντομότερο δυνατόν αλλά και με τον καλύτερο τρόπο .
Ας μείνουμε ενωμένοι στη μάχη που δίνει η χώρα μας επιδεικνύοντας πίστη και θέληση.
Μας περιμένουν ίσως δύσκολες μέρες στο τέλος της διαδρομής αλλά το σημαντικό είναι ότι μας περιμένουν μέρες χαράς και δημιουργίας , μέρες ΖΩΗΣ.
Εύχομαι το Φως της Ανάστασης να φωτίζει τις ζωές όλων μας και να μας χαρίζει υγεία, προσωπική, οικογενειακή ευτυχία και επαγγελματική προκοπή και να μας οδηγεί στο δρόμο της αγάπης και της αλληλεγγύης!
Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση!
