Άρχισε να μιλά τ` Ανοιξιάτικα ο καιρός
κι
η φθινοπωρινή μνήμη «παρέδωσε».
Τώρα
που η ΖΩΗ
κηρύττει
το νόημα της στα δωμάτια
φορώντας
προκλητικά «εξώπλατα»,
ας
μετρηθεί με τα υπέρβαρα της πλεονεξίας μας.
Ένοχοι
και άμαχοι πληθυσμοί
ψάχνουν
στου Απριλίου τ` άρθρα
το
πομπώδες ΤΙΠΟΤΑ,
τα
βαπόρια που
ξέχναγαν
να επιβιβάσουν και νάχουν μαζί τους
τους
προστάτες Αγίους των ονείρων. .
Κι`
όλοι
που
κάμναμε βόλτα στα αστεροσκοπεία
βλέποντας
στα τηλεσκόπια τον συνωστισμό των ΑΝ,
την
ινδιάνικη καταγωγή του Αααααααααααα,
τα
απομνημονεύματα του αζώτου
τους
πλεονάζοντες Ήλιους των πενταετών
τώρα
ποιος θα ψάλλει
τις
ολονύκτιες των ελπίδων;
Μια
«συνομωσία της έπαρσης» ήταν φαίνεται…
Και
τώρα;
«Μνήμη
Πολιορκίας» .
Ωωωω
ΚΟΙΝΩΝΙΑ της ΑΦΘΟΝΙΑΣ σε απειλούν γεράματα;
Ζητιούνται
ευθύνες απ` το Αλάνθαστο
απ`
τα «απολωλότα όνειρα»
τις
«φιλάργυρες σκέψεις».
Κι
εγω
όποτε
βγει φεγγάρι
τι
να διαβάζω στο ΑΓΝΩΣΤΟ;
Σάββατο
είπα τότε.
θάμαι
όλη μέρα μαζί σου .
Ορκίσου,
ορκίσου πως δεν θα το πεις
στην
Κυριακή της Πραγματικότητας!
ΚΑΛΗ
ΑΝΑΣΤΑΣΗ συντοπίτες….
Γιάννης
Ναζλίδης
18
Απριλίου 2020