Συντάκτης: ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΒΑΣΙΑΔΗΣ
Η
διαρκής υγειονομική απειλή που επικρέμεται πάνω από τις κοινωνίες, σαφώς και
έχει παραμερίσει από το επίκαιρο ενδιαφέρον τα σοβαρά κοινωνικά ζητήματα, τα
οποία μετά την αποδρομή της επιδημίας, αναμένεται να ανακύψουν ακόμα πιο
επιτακτικά.
Σημαντικό πρόβλημα της καθημερινότητας, που μετά την επάνοδο της κανονικότητας θα ανακύψει έντονα, είναι οι υγειονομικές συνθήκες στους χώρους εργασίας, ειδικότερα κάτω από την τρέχουσα ασφαλιστική πραγματικότητα.
Η οικονομική ύφεση που πολλαπλώς προαναγγέλεται ως επακόλουθο της επιδημίας, αναμένεται να μειώσει σε σημαντικό βαθμό τα εισοδήματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων.
Ήδη και προ επιδημικής κρίσης, υπήρξε καθημερινή διαπίστωση η μείωση των συντάξεων, που οδηγούσε τους συνταξιούχους κάτω από τα όρια της ασφαλούς διαβίωσης και ωθούσε πολλούς εργαζόμενους που βρίσκονταν στα όρια της συνταξιοδότησης, να τα παρατείνουν εθελουσίως και να παραμένουν στο ενεργό εργατικό δυναμικό, προσδοκώντας κάποιες καλύτερες αποδοχές.
Ήταν εμφανές έτσι, ότι ο παρατεινόμενος
χρόνος εργασίας και η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης των εργαζομένων,
δημιουργούσαν ένα νέο εργασιακό περιβάλλον με έντονα υγειονομικά
χαρακτηριστικά, που αναμένεται να αναδειχθούν με πιό δραματικά στοιχεία, μετά
την αποδρομή της επιδημίας.
Από έρευνες που διενεργήθηκαν και μελέτες που
είδαν το φώς της δημοσιότητας, αναμένεται ότι έως το 2030, οι εργαζόμενοι 55 –
67 ετών θα ξεπερνούν το ένα τρίτο του εργασιακού δυναμικού.
Το γεγονός ότι τα όρια συνταξιοδότησης
αυξάνονται, ενισχύει την πρόβλεψη ότι οι εργαζόμενοι πλέον θα εργάζονται για το
μεγαλύτερο μέρος του βίου τους.
Αυτή η ισχυρή πρόβλεψη θέτει επιτακτικά την
αναγκαιότητα να καταβληθούν προσπάθειες, ώστε να διασφαλιστούν ασφαλείς και
υγιείς συνθήκες εργασίας, κατά τη διάρκεια της εργασιακής ζωής.
Το ολοένα και αυξανόμενο σε ηλικία εργατικό
δυναμικό παρουσιάζει ποικίλες προκλήσεις.
Πολλοί εργαζόμενοι παρουσιάζουν χρόνια
προβλήματα υγείας, ενώ άλλοι χρήζουν ειδικής υποστήριξης.
Αποτελεί επομένως επιτακτική αναγκαιότητα, η
διασφάλιση μίας βιώσιμης εργασιακής ζωής ώστε να αντιμετωπίζονται και να
προλαμβάνονται τα εν λόγω προβλήματα.
Η προώθηση ενός υγιούς τρόπου διαβίωσης και η
πρόληψη ασθενειών κατά τη διάρκεια της ζωής, πρέπει να συνιστά πρωταρχικό στόχο
σε συνδυασμό με τις δραστηριότητες για τη στήριξη της ενεργούς και υγιούς
γήρανσης.
Προς τούτο κρίνεται αναγκαία, μετά την
επιστροφή στην κανονικότητα, η διαμόρφωση επίκαιρης υγειονομικής πολιτικής για
τα χρόνια νοσήματα των εργαζομένων, ώστε να διασφαλιστούν τα έτη της υγιούς
εργασιακής ζωής και να διασφαλιστεί η λειτουργική γήρανση των ηλικιωμένων.
Η προώθηση των βέλτιστων πρακτικών για την
πρόληψη και την ασφαλή θεραπεία χρόνιων ασθενειών, είναι αναγκαίο να αποτελέσει
βασικό στοιχείο της υπό διαμόρφωσης πολιτικής
Προς τούτο απαιτείται η στενή και
θεσμοθετημένη συνεργασία ιατρών με ασθενείς, εργοδότες, κοινωνικούς φορείς και
άλλα ενδιαφερόμενα μέρη για την ανάπτυξη πολιτικών που θα καθορίζουν ασφαλείς
και υγιείς συνθήκες κατά τη διάρκεια του εργασιακού βίου, ώστε να διασφαλίζεται
η βιώσιμη απασχόληση.
Είναι εμφανές ότι το απαιτούμενο να
διαμορφωθεί θεσμικό πλαίσιο για την «Υγεία στους Χώρους Εργασίας», δεν θα αποφέρει
ουσιαστικά αποτελέσματα, εάν δεν συνδυασθεί με την προώθηση της κουλτούρας και
με την αύξηση της ευαισθητοποίησης που καθορίζει την σημασία της σωστής
εργασιακής ασφάλειας, της διαχείρισης της υγείας και της πρόληψης του κινδύνου,
κατά τη διάρκεια του εργασιακού βίου.
Η νέα, μετά την αποδρομή της επιδημίας,
πραγματικότητα που αναμένεται να αναδυθεί, επιτάσσει την ανάληψη
θεσμικών πρωτοβουλιών, που θα ενισχύουν την υγειονομική διασφάλιση και
την παραγωγική απόδοση των εργαζομένων, ιδιαίτερα όταν οι ασφαλιστικές
συγκυρίες συνεπάγονται αύξηση του μέσου όρου της ηλικίας απασχόλησης.
