Γράφει ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος Φιλόλογος
Εισαγωγή. Επιβάλλεται ένας υποψήφιος Βουλευτής να είναι μια συγκροτημένη προσωπικότητα. Να διαθέτει τα απαραίτητα προσόντα για να ασκήσει το λειτούργημα που του εμπιστεύθηκε η Ελληνική κοινωνία . Να έχει κάνει σπουδές πανεπιστημιακού επιπέδου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, Είναι σημαντικό το γεγονός να γνωρίζει ξένες γλώσσες για να μπορεί να διαπραγματεύεται με αξιωματούχους ξένων κρατών, Είναι απαραίτητο να διακρίνεται για την κοινωνικότητά του, για την εντιμότητά του για το ήθος του και την αξιοπιστία των λόγων του. Αυτό το ύψιστο λειτούργημα δεν το διεκδικείς ένα πρωινό παρά από τη νεαρή ηλικία. Το σπουδαιότερο είναι να ζεις μέσα στην κοινωνία για να γνωρίζεις τα προβλήματα και τις μελλοντικές εξελίξεις στην περιοχή που βάζεις υποψηφιότητα. Αυτά και πολλά άλλα αποτελούν εγγύηση στους Έλληνες πολίτες . Έτσι θα αποκτήσεις την εμπιστοσύνη του κοινού.
Προσωπικότητα του Βουλευτή. Το ψεύτικο δίλημμα που τίθεται είναι αν υπάρχουν στην Ελληνική κοινωνία τέτοια χαρισματικά πρόσωπα με κύρος ανάλογο της αποστολής τους. Κάποιοι θα μας πουν ότι είναι δύσκολο σήμερα να βρεις τέτοιες προσωπικότητες. Απάντηση. Υπάρχουν και μάλιστα αφθονούν. Αλλά δεν διατίθενται να μπουν στη λογική του παζαριού με τις ψεύτικες υποσχέσεις. Καμία προσωπικότητα με σοβαρό πνευματικό και πολιτικό εκτόπισμα ενδιαφέρονται να μπλέξει με καυγάδες στη Βουλή. Μέρες πολλές περνούν με τις προσωπικές επιθέσεις μεταξύ του τους. Και ο λαός περιμένει να ακούσει κάτι για τη βελτίωση της ζωής του. Βγαίνουν άνθρωποι άσχετοι με την πολιτική είναι όμως γνώστες των κομματικών κανόνων. Βγαίνουν οι αναγνωρίσιμοι στο κοινό από το ποδόσφαιρο,(ποδοσφαιριστής στην Ευρωβουλή και περιμένετε να μας αντιπροσωπεύσει με τα γεράκια της Ευρώπης?) από το θέατρο, την τηλεόραση κ.λ.π. Όχι κύριοι Βουλευτές. Δεν σας ενδιαφέρει η προκοπή της πατρίδας παρά η δόξα οι απολαύσεις και οι παχυλές αμοιβές σας. Ξεχάσαμε τους Έλληνες της Διασποράς. Ανήκουν στο ΕΘΝΟΣ.
Οι υποχρεώσεις τους στη βουλή είναι πολλές και δε χρειάζεται να τις απαριθμήσω. Είναι γραμμένες στο Σύνταγμα, στον Κανονισμό της Βουλής αλλά και στις σχετικές ιστοσελίδες. Βασική αποστολή των Βουλευτών είναι η σύνταξη των νόμων που να διαρκούν χρόνια. Εδώ παρουσιάζεται το φαινόμενο κάθε Υπουργός, πολλές φορές του ιδίου κόμματος βγάζει νέους νόμους. Αυτές τις μεταρρυθμίσεις τις βαρέθηκα να τις ακούω να ανακοινώνονται άκουσα. Πρώτη Φορά άκουσα και την έζησα το 1963-4 με κάποιον Γενικό επιθεωρητή Μ.Ε. (Κατσουρό) η οποία ήταν και πραγματική. Να σταματήσει αυτή η γελοιότητα με αυτές τις μεταβολές.
Αριθμός των Βουλευτών Εγώ πιστεύω ότι ο αριθμός των Βουλευτών πρέπει να μειωθεί στους 150 γιατί αυτοί αρκούν για την Ελληνική Βουλή. Η εκλογή τους να προέρχεται από μεγάλες περιφέρειες. Αν γνωρίζω καλά σήμερα ,ύστερα από τις διοικητικές μεταρρυθμίσεις, είναι δέκα τρεις (13). Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει προσωπική επαφή του πολίτη με τον Βουλευτή. για να αρχίζουν τα παζάρια. Θα τον ψηφίζουν με βάση τα προσόντα τους. Ο Βουλευτής, ή η Βουλευτίνα που έχει οικογένεια και την φροντίδα των παιδιών τους. Το Σαββατοκύριακο πρέπει να μένουν ελεύθεροι με την οικογένειά τους και να ανταποκριθούν στις κοινωνικές του υποχρεώσεις. Όχι να τρέχουν στο γραφείο για να καταγράψουν τα αιτήματα και τις υποσχέσεις. Τρέχα μετά να παρακαλάς τους υπουργούς να σου κάνουν το «χατήρι» Ούτε να οργανώνουν φιέστες και πανάκριβες συγκεντρώσεις εντυπώσεων. Να γίνεται ρύπανση και ηχορύπανση που θυμίζουν πολύ παλιές εποχές. Στην τηλεόραση θα μας αναπτύξουν τα πρόγραμμά τους οι αρχηγοί και τις σοβαρές φιλοδοξίες τους! και όχι κατηγορίες του ενός εναντίον του άλλου. Φτάνει η υποκρισία.
Νομαρχιακές επιτροπές. Δεν χρειάζονται προσωπικά γραφεία οι Βουλευτές Το κάθε κόμμα θα έχει γραφεία για τις επισκέψεις των Βουλευτώ και των εκπροσώπων του κλάδου. Για τους διορισμούς υπάρχουν γραφεία επαγγελματικού προσανατολισμού που ενημερώνει τους ενδιαφερόμενους και θα διεκδικήσει την θέση της επιλογής του ύστερα από εξετάσεις μέσω προκηρύξεως της θέσης. Με την κατάργηση των προσωπικών γραφείων των Βουλευτών θα κερδίσει το κράτος τον υπάλληλο που απασχολεί και έναν αστυνομικό. Θα γλυτώσουν οι υπηρεσίες από την άσκοπη αλληλογραφία. Θα σταματήσουν και αυτές οι γελοίες συγκεντρώσεις στις πλατείες.
Θα πρέπει οι όποιες αλλαγές για την παιδεία να γίνονται κάθε τέσσερα έτη. Ένας υποψήφιος φοιτητής από ξένη χώρα ενδιαφέρεται για κάποια σχολή ΑΕΙ στην Ελλάδα. Σε ποια νομική αξιοπιστία μπορεί να στηριχθεί για να έρθει. Είναι έγκλημα κατά της παιδείας η μη αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος και η δημιουργία Ιδιωτικών Πανεπιστημίου. Οι γονείς των παιδιών σπουδάζουν στα ξένα κράτη θα επέστρεφαν στην πατρίδα τους και θα ανακουφίζονταν οικονομικά. Θα είχαμε καινούργιες ιδέες και έναν υγιή ανταγωνισμό. Με το Άβατο όμως τι γίνεται. Θα τους επέτρεπαν να αναπτύξουν το πρόγραμμα τους ? Και όμως αυτά τα Ελληνόπουλα διαπρέπουν.
Οι τελευταίες κυβερνήσεις οδήγησαν τη χώρα στην άθλια παρακμή.
Συνέχεια για την Εκτελεστική Εξουσία
