Μικρός, όπως κάθε παιδί είχα και εγώ τις απορίες μου. Η κλασσική απορία από που έρχονται τα παιδιά. Μου έλεγαν λοιπόν, ότι όταν δύο άνθρωποι παντρευτούν, τότε με κάποιο “μαγικό” τρόπο μένει έγκυος η μαμά ... και που το ξέρει η κοιλίτσα της μαμάς και φουσκώνει μετά το γάμο και όχι πριν ρωτούσα ... όμως μεγάλωσα και αυτές οι απορίες μου λύθηκαν, αλλά μου δημιουργήθηκαν άλλες.
Σε αυτές δε λέω πήρα απαντήσεις, αλλά κάτι δε μου κολλάει.
Γιατί χρωστάμε ; Γιατί τα φάγαμε ... δηλαδή τι ακριβώς φάγαμε ; Μα εγώ ξέρω ότι δουλεύαμε και μας πλήρωναν ... μας έδιναν λένε πολλά ... και γιατί μας τα έδιναν αν δεν τα είχαν ... και μένα ο γιος μου ζήτησε ένα “καλό” αυτοκίνητο γιατί το “χρειαζόταν” ... του είπα ... δεν έχω τα λεφτά και κάπου εκεί τελείωσε η συζήτηση.
Γιατί λοιπόν μας πλήρωναν και από που, αν δεν είχαν τα λεφτά ; Με δανεικά, μας λένε τώρα. Έλα ... αυτό το ξέρω και εγώ... θέλει αυτοκίνητο το παιδί ... δάνειο και όλοι ευχαριστημένοι και αγαπημένοι ... όσο για το αύριο ... δε βαριέσαι κάτι θα γίνει. Aλλά ο θεός δεν έχει για όλους και έτσι ο καθένας πρέπει κάνει το κουμάντο του. Έχεις λεφτά, αγοράζεις και πληρώνεις ... δεν έχεις, δεν αγοράζεις. Αν οι πολιτικοί ταγοί είχαν στοιχειώδη αίσθηση ευθύνης και διαχειριζόταν τα κοινά με την ευθύνη που ο καθένας μας πρέπει να διαχειρίζεται τα του οίκου του, δε θα φτάναμε σε αυτό το χάλι.
Και μας τη λένε και από πάνω ... μαζί τα φάγαμε !
Η πλάκα όμως δεν είναι εκεί. Προσπαθούν τώρα με κάθε τρόπο να μας χρεώσουν μέρος της ευθύνης άρα και μέρος του κόστους ... τι μέρος δηλαδή ... όλο το κόστος της άφρονης πολιτικής τους.
Μας νουθετούν καθημερινά, μας μιλάνε για αξιοπρέπεια, ευθύνη και άλλες ανοησίες ... και καθημερινά αποδεικνύεται ότι όλα αυτά ισχύουν μόνο για εμάς. Αυτοί μπορούν να πάρουν μίζες, να αγνοούν και να παραβιάζουν επιδεικτικά νόμους και γενικά να κάνουν ότι τραβάει η ψυχούλα τους ... εμείς όχι !
Μας λένε ... μας δάνεισαν και πρέπει να τα επιστρέψουμε ... εγώ ξέρω τα δικά μου δάνεια, τι χρωστώ σε ΔΕΗ, ΟΤΕ κλπ ... γιατί να έχω και άλλα δάνεια με το ζόρι. Γιατί πρέπει να εγγυηθώ για τις λάθος επιλογές των τραπεζιτών ; Όταν τα στελέχη τους τσιμπούσαν μπόνους δις για όσα δάνεια έδιναν ... όσο ποιο πολλά δάνεια έδιναν τόσο μεγαλύτερα ήταν τα μπόνους τους ... γιατί πρέπει να πληρώνω εγώ τώρα τη χασούρα τους. Και μοίραζαν αφειδώς και άκριτα δάνεια σε όλους και για όλα τα γούστα ... πόσες φορές δε χτύπησε το τηλέφωνο ... ο κύριος τάδε ... σας δίνουμε δωρεάν πιστωτική κάρτα ! ρε παιδιά δε τη θέλω ...από που με ξέρετε, πως με εμπιστεύεστε ... βρε πάρε και έχει ο θεός !
Και στο φινάλε όταν διαπίστωσαν ότι με αυτά και με αυτά έπεσαν έξω ... μας έβαλαν εγγυητές χωρίς να μας ρωτήσουν για να καλύψουν το δικό τους γλέντι αλλά και τη δική τους χασούρα !
Έχεις δηλαδή ένα γείτονα αεριτζή ... σκορπά λεφτά .. γυρνά με ωραίες υπάρξεις ... εδώ που τα λέμε τον ζηλεύουμε και λίγο ... κοντολογίς κάνει ότι γουστάρει ... αλλά όταν λογικά πέφτει έξω ... σου χτυπά την πόρτα και σου λέει έτσι απλά ... κοίτα να δεις χρειάζομαι λεφτά αλλιώς την έβαψα ... λες από μέσα σου ... καλά να πάθεις ... αλλά κάπου εκεί σου κόβετε το χαμόγελο με αυτά που σου λέει στη συνέχεια ... άκου κορόιδο ... επειδή εμένα δε μου έδιναν και άλλο δάνειο, πήγα λοιπόν και πήρα λεφτά από κάτι καλόπαιδα - διάβαζε τοκογλύφους - και έβαλα “εγγυητή” εσένα και από σήμερα θα πρέπει ΕΣΥ να πληρώνεις τα “γραμμάτια” ΜΟΥ, αφού εγώ δε μπορώ να τα πληρώσω !!!!
Άντε να γλυτώσεις το εγκεφαλικό μετά ... και με Άδωνι υπουργό να είσαι και ξεκρέμαστος από περίθαλψη !
Ναι τα έκαναν και στην Αμερική αυτά, αλλά στην πατρίδα του νεοφιλελευθερισμού πήραν ως αντίτιμο μετοχές των τραπεζών στις οποίες δόθηκαν κρατικές εγγυήσεις. Είχαμε δηλαδή μια μορφή “κρατικοποίησης” των αμερικανικών τραπεζών ... ενώ εμείς ως “Large” τύποι “δώσαμε” έτσι απλά για το “γαμώτο” ... και μην αυταπατάστε θα δώσουμε και άλλα στη συνέχεια ... από αυτά που έχουμε αλλά από αυτά που δεν έχουμε.
Πρέπει να σώσουμε τις τράπεζες ήταν η δικαιολογία τους, αλλά διαβάστε την παρακάτω ιστορία και θα πάψετε να ανησυχείτε ... οι τράπεζες δεν παθαίνουν τίποτα, είναι εφτάψυχες ... υπήρχαν και θα υπάρχουν ... “νυν και αεί” δηλαδή ... γιατί κορόιδα έχει πολλά ο κόσμος.
Να πάμε λοιπόν στη μικρή αλλά πολλαπλά διδακτική ιστορία μας.
Πάντα αναρωτιόμουν ... πως στην ευχή τη σκαπούλαρε η Ελβετία από την λαίλαπα του Β’ παγκοσμίου πολέμου ... λοιπόν την Ελβετία προστάτευε και την προστατεύει το διεθνές τραπεζικό σύστημα και μην απορείτε.
Ανάμεσα στα άλλα λοιπόν, το 1930 δημιουργήθηκε από τον τότε διοικητή της τράπεζας της Αγγλίας Montagu Norman και τον Γερμανό ομολόγο του Hjalmar Schacht, που έγινε αργότερα υπουργός Οικονομικών του Χίτλερ η “Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών” (BIS). Λοιπόν οι εν λόγω κύριοι ήρθαν σε συνεννόηση με τραπεζίτες από όλο τον κόσμο, με σκοπό ... όπως και έγινε ... την ίδρυση - όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια - ενός διεθνούς πιστωτικού ιδρύματος, το οποίο θα λειτουργούσε υπό κάθε περίσταση, ακόμα και αν οι χώρες που οι τραπεζίτες αντιπροσώπευαν, εμπλέκονταν μεταξύ τους σε πόλεμο, με έδρα τη Βασιλεία της Ελβετίας ... ξαναδιαβάστε το με την ησυχία σας και μετά κάντε αυτό που έκανα και εγώ όταν το πρωτοδιάβασα ... πήγα στον καθρέπτη και κοίταξα τα μούτρα μου να δω πόσο ηλίθιος είμαι και φαίνομαι.
Στη συνέχεια της ιστορίας και στη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου ... και ενώ ο κόσμος σκοτωνόταν κατά εκατομμύρια ... και ενώ οι φούρνοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης λειτουργούσαν σε τρεις βάρδιες ... το διεθνές τραπεζικό σύστημα λειτουργούσε ρολόι !!!!
Να μην σας κουράζω ... η τράπεζα αυτή μπλέχθηκε σε απίστευτες ιστορίες συναλλαγών εν μέσω πολέμου ... όταν αμερικανικές, γερμανικές, αγγλικές κλπ τράπεζες και επιχειρηματίες τα έβρισκαν και έκαναν κοινές και χρυσές δουλειές κάτω από τη σκέπη της !!!
Θέλετε ένα δείγμα της δουλειάς της... λοιπόν μέσω αυτής της τράπεζας οι Γερμανοί “διασφάλιζαν” το χρυσό που άρπαζαν από τις κατεχόμενες από αυτούς χώρες (*), αλλά και το χρυσό που μάζευαν από τα θύματα των στρατοπέδων συγκέντρωσης ... πρόεδρος της τράπεζας τότε ο Αμερικανός κ. Makitrik ο οποίος μάλιστα μετά τον πόλεμο τοποθετήθηκε σε υψηλή θέση στον όμιλο επιχειρήσεων Ροκφέλερ !!!!!
Και μας μιλάνε για ηθική και άλλες μπούρδες ... ποιοι ... οι τραπεζίτες και οι “υπάλληλοι” τους ... αν είμαστε καλά.
Δεν αμφισβητώ το ρόλο των τραπεζών, αλλά κάποιος πρέπει να τις βάλει χέρι επιτέλους ... και δεν δέχομαι να μου κουνάν το δάκτυλο επιτιμητικά και να θέλουν να μου διδάξουν ηθική οι κάθε είδους “υπάλληλοι” των τραπεζών !
Είναι σαν προσπαθούν να με πείσουν ... χρόνια μετά ... αν και πατέρας πια ... ότι τα παιδιά, “φυτρώνουν” με κάποιο μαγικό τρόπο στην κοιλιά της μαμάς και απαρέγκλιτα πάντα μετά το γάμο, έτσι για να διατηρείτε και η ηθική τάξη!
(*) Αν έχετε το κουράγιο διαβάστε τον τρόπο “διασφάλισης” του πλιάτσικου των Γερμανών, αλλά καλού κακού πάρτε και ένα ηρεμιστικό από πριν. Μετά την εισβολή στην Τσεχοσλοβακία, ο Χίτλερ απαιτεί τη συνδρομή της BIS, για να μεταφέρει το χρυσό της χώρας στα θησαυροφυλάκια της Ράϊχσμπανκ. Αλλά έλα που ο χρυσός της Τσεχοσλοβακίας είχε ήδη μεταφερθεί με μυστικότητα σε ασφαλέστερο μέρος - εδώ γελάμε - στα θησαυροφυλάκια της τράπεζας της Αγγλίας. Τότε λοιπόν ο Χίτλερ απαιτεί από την BIS να μεσολαβήσει για τη μεταφορά του τσεχοσλοβακικού χρυσού από την Τράπεζα της Αγγλίας, κάτι που τελικά έκανε ο διοικητής της Montagu Norman, μεταφέροντας αμέσως χρυσό αξίας 6 εκατ. λιρών στη Ράιχσμπανκ. Ακολούθησαν η Ολλανδία και το Βέλγιο, τον χρυσό των οποίων κατ’ εντολή του Χίτλερ μετέφερε η BIS στα θησαυροφυλάκια της Ράϊχσμπανκ ... εγώ λέω να ξαναπάω στον καθρέπτη ...
