Του ιερέως
Παναγιώτου Σ.
Χαλκιά
Τελικά, φίλοι αναγνώστες, έχω σχηματίσει την εντύπωση, πως κάποιοι άνθρωποι είναι άρρωστοι! Χωρίς η αρρώστια τους να εμπίπτει σε συγκεκριμένο κλάδο ιατρικής… Ακόμη και η συστηματική θεραπεία, φοβάμαι, πως στην περίπτωσή τους δεν θα είχε ουσιαστικά αποτελέσματα… Γιατί το παίζουν προοδευτικοί! Και σ’ αυτή την περίπτωση η επιστήμη, σηκώνει ψηλά τα χέρια… Γιατί ο παραλογισμός γι’ αυτούς είναι… «τέχνη», που τη μαθαίνουν μικροί και δεν την ξεχνούν ούτε στα βαθιά τους γεράματα!
Πριν από ένα περίπου χρόνο, φίλοι αναγνώστες, κληρικός κάποιου χωριού μου είπε πως: Ενορίτης του διεμαρτύρετο έντονα, γιατί τον ξυπνά η καμπάνα, όταν καλεί τους πιστούς στον Όρθρο ή στον Εσπερινό ή όταν χτυπά τις ώρες!...
«Πού το βρήκαν γραμμένο, διεμαρτύρετο, ότι ο κάθε πολίτης πρέπει να ανέχεται τις κωδωνοκρουσίες τους;».
Νομίζω πως και στην Κρήτη κάποιος πολίτης, για την ίδια αιτία, είχε καταφύγει στον Εισαγγελέα.
Ε, αυτό είναι «τέχνη» σκέπτομαι. Τέχνη που χρειάζεται ταλέντο και «πλέρια προοδευτική αντίληψη»! Το να ακονίζεις το μυαλό σου και βρίσκεις αιτίες προστριβής με την κοινωνία, δεν είναι εύκολη υπόθεση!... και γίνεται πολύ δυσκολότερη, όταν στρέφεσαι εναντίον της κοινωνίας, χωρίς ευθέως να βάλεις εναντίον της, αλλά εξ αντανακλάσεως, χτυπώντας στόχο, μισητό για σένα, αλλά σεβαστό και αγαπητό γι’ αυτή…
«Δικαίωμά μου είναι, να κοιμάμαι ήσυχος!» σου λέει ο προοδευτικός.
Και η παιδεία του μέσου πολίτη –έτσι όπως την κατάντησαν στα σχολεία και έτσι όπως τη διαμορφώνουν οι τηλεοράσεις- δεν τον έχει εφοδιάσει με τα κατάλληλα επιχειρήματα για να του αντιπαραθέσει. Να εξευτελίσει το χυδαίο ατομισμό του, να γελοιοποιήσει τη «λογική» του, να κονιορτοποιήσει την αντικοινωνικότητά του, να τον αποβάλλει από την κοινωνία των ανθρώπων, να τον κατατάξει σε αγέλη ζώων, κτηνώδους συμπεριφοράς.
Γιατί μόνον σε αυτό διαφέρει ο άνθρωπος από τα κτήνη. Στο ότι εδώ και χιλιάδες χρόνια, έχει ανακαλύψει τον τρόπο της ειρηνικής συμβίωσης των κοινωνιών και έχει θεσπίσει κανόνες γι’ αυτό… Ότι καλλιέργησε τη λογική του και επέβαλλε περιορισμούς των «ετσιθελικών» ελευθεριών, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.
Και το κοινωνικό σύνολο ή ένα σημαντικό μέρος του, θέλει να θρησκεύεται. Και αλλού χτυπά η καμπάνα στις Εκκλησίες για να καλέσει τους πιστούς, αλλού βγαίνει ο Ιμάμης στον Μιναρέ, αλλού χτυπούν τα κρόταλα οι Βουδιστές και αλλού, σε κοινωνίες που δεν εμφορούνται από θρησκευτικό ζήλο, χτυπούν οι κόρνες των αυτοκινήτων!... Διαλέγεις και παίρνεις!... Ό,τι σου ταιριάζει καλύτερα!...
Το να μετέχεις, όμως, ισότιμα σε μία κοινωνία, να αντλείς από αυτή τα οφέλη που κατανέμει στους πολίτες και συχνά να τα απομυζάς πλουσιοπάροχα και παρανόμως εις βάρος άλλων, ενώ παράλληλα στρέφεσαι εναντίον της, τότε αυτό, είναι «τέχνη του προοδευτισμού», που ούτε ο Θεός ούτε ο διάβολος συμβιβάζεται μαζί της!...
Είναι πραγματική έλλειψη σεβασμού προς τον Άνθρωπο, ανεξαρτήτως φύλου, θρησκεύματος, χρώματος. Είναι ο ουσιαστικός και βαθύτατος ρατσισμός του Εγώ, που δεν υποχωρεί προ των δικαιωμάτων των άλλων ανθρώπων… Είναι η επιβολή της ολιγαρχίας των αρπακτικών του κοινωνικού συνόλου!...
Και είναι βέβαιο πλέον, ότι «η τέχνη του προοδευτισμού», αυτά τα ανθρώπινα – πάνκοινα δικαιώματα επικαλείται, δήθεν για να τα προστατεύσει, ενώ στην ουσία τα υπονομεύει, τα εκμεταλλεύεται, τα διαβρώνει, διαφθείροντας τους συνδετικούς ιστούς των κοινωνιών, αποβλέποντας στον απώτερο στόχο της κατάρρευσης των κοινωνικών και Εθνικών Αξιών!...
Δεν είναι «Συντηρητικά κηρύγματα» αυτά. Από τη στιγμή που «το όραμα της Ευρώπης έγινε εφιάλτης», που τα διάφορα Μάαστριχ, τα Γκιμαράες, οι Λισσαβώνες μετέτρεψαν την αρχική Συνθήκη, που βασιζότανε στην Αρχή ότι: Τα ατομικά δικαιώματα υποχωρούν προ των κοινωνικών και αυτά προ των Εθνικών, έχει δίκαιο γνωστό πολιτικό κόμμα που δεν δέχεται τις οδηγίες, που κατά καιρούς στέλνουν στη χώρα μας, διάφοροι τύποι, υπηρέτες αδιευκρίνιστων εξουσιών…
Μιας Ευρώπης, που για να συνθέσουν την ύπαρξή της στα δικά τους μέτρα, αποσυνθέτουν τα Έθνη, διαβρώνοντας κοινωνίες, διαιρούν λαούς, απαξιώνουν παραδόσεις, διαβάλλουν θρησκείες, εκπορνεύουν την Ιστορία, στο δόγμα των εξατομικευμένων δικαιωμάτων!...
Μιας Ευρώπης, που κλυδωνίζεται μισοπέλαγα, χωρίς εξουσιοδότηση από τους λαούς να εφαρμόζει ισχυρό και άμεσο παρεμβατισμό στη διακυβέρνηση των χωρών.
Ε, αυτή την Ευρώπη υπηρετεί η «τέχνη του πλέριου προοδευτισμού» και παράλληλα τη νέμεται και την εξαχρειώνει στο πνεύμα του άκρατου ατομισμού.
