Επιμέλεια
Μάκης Δημητράκης
Μια από τις παλαιότερες βυζαντινές εκκλησίες της Βέροιας είναι η «Κυριώτισσα» που έδωσε το όνομά της και στην ευρύτερη περιοχή – γειτονιά γνωστή και με την ονομασία «Κακοσούλι».
Από τον βυζαντινολόγο Θανάση Παπαζώτο πληροφορούμαστε ότι ο ναός είναι του 13ου αιώνα και ιδρύτρια του φαίνεται πως είναι η Σουλτανίνα Παλαιολογίνα που ήταν οικονομικά ανεξάρτητη και η οποία έκτισε το ναό – μοναστήρι στον οποίο έγινε και μοναχή με το όνομα Ξένη. Ο λαός της Βέροιας την προσφωνούσε «Κυρά Κυριότης» ή «Κυρά Κυριώτισσα».
Όπως ισχυρίζεται ο ερευνητής – καθηγητής Θωμάς Γαβριηλίδης αν όλα τα παραπάνω έχουν έτσι ο ναός – μοναστήρι στην αρχή να ονομαζόταν «Μονή της Θεοτόκου ή της Παναγίας της Κυριώτισσας Σουλτανίνας Παλαιολογίνας Κυρά Ξένης» και στη συνέχεια χάριν συντομίας «Η Παναγία της Κυριώτισσας» και τέλος μόνο «Κυριώτισσα».
Από τον αείμνηστο και πολυγραφότατο Γιάννη Αλεξιάδη, Θρακιώτη στην καταγωγή που εγκαταστάθηκε στη Βέροια λίγο μετά την απελευθέρωση της πόλης από τον τουρκικό ζυγό στην εκκλησία της «Κυριώτισσας» μεταφέρθηκε η εικόνα του Αγίου Σάββα που βρισκόταν φυλαγμένη κάπου στην περιοχή του χωριού Καστανιά. Έκτοτε ο ναός πανηγυρίζει στις 5 Δεκεμβρίου.
Ο Άγιος Σάββας καταγόταν από την Καππαδοκία και είχε ευσεβείς γονείς. Από νέος αποφάσισε να αφιερωθεί στο μοναστικό βίο. Δεκαοχτώ χρονών πήγε στην Ιερουσαλήμ και από εκεί στην έρημο για να συναντήσει τον Αγιο Ευθύμιο ο οποίος τον έστειλε σε κοινόβιο που διηύθυνε ο Όσιος Θεόκτιστος.
Δύο φορές ο Αγ. Σάββας στάλθηκε «πρεσβευτής» (αντιπρόσωπος) από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων στην Κωνσταντινούπολη και συνομίλησε την πρώτη φορά με τον αυτοκράτορα Αναστάσιο και τη δεύτερη με τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό.
Πέθανε το 532 ή 534 μ.Χ. σε ηλικία 94 ετών.
Από το 1965 το λείψανό του φυλάσσεται στην Μονή του στα Ιεροσόλυμα ενώ ένα τμήμα του λειψάνου βρίσκεται στην Ι.Μ. Βατοπεδίου. Δύο αποτμήματα βρίσκονται αντίστοιχα στο Μέγα Σπήλαιο (Καλάβρυτα) και Ι.Μ. Γουμένισσας.
Τέλος ο Αγιος Σάββας που τον διέκρινε δυνατή πίστη και εγκράτεια έκανε πολλά θαύματα και θεωρείται προστάτης των καρκινοπαθών αλλά και των ζευγαριών που αντιμετωπίζουν πρόβλημα τεκνοποιίας.