Πόσες περισπωμένες έβαλα στη Ζωή μου;
Και τι κατάλαβα που βάραινα τόσες λέξεις;
Όσο να έχουν να παραπονιούνται αυτές
και ν`
αναρωτιέμαι εγώ
τι τάχα πειθάρχησα στην ορθογραφία;
Κοίτα λέω.
Όταν ερωτοτροπείς με την λογοτεχνία
αυτό το παιχνίδι με τις λέξεις.
έχει κι` ορισμένα αναπάντεχα ΜΑΤ
όπως όταν τραγουδάς λόγω χάριν
…λούζεται η αγάπη μου στον Γουαδαλκιβίρ…
και τ` άνθη παίρνουν ευωδιά απ’ το γλυκό κορμί της…
και τότε,
βάλεις δεν βάλεις περισπωμένη τα άνθη πέφτουν...
Το σκέφθηκα πολλές φορές
αν θα ενδώσω στις απειλές της ορθογραφίας
ώσπου άκουσα το τραγούδι του Μουρφουζέλη….
…η προπαραλήγουσα ποτέ δεν περισπάται
όταν η λήγουσα
είναι μακρά…
και σκέφθηκα από τι βάσανα θα γλυτώνανε οι μαθητές
αν αντί για το μακρά έγραφε
…θα μας πάρεις ΜΑΚΡΙΑ
θα μας πας στα πέρα μέρη…
που λέει ο Διονύσης Σαββόπουλος
Αν τραγουδούσε φύσα θάλασσα ΚΟΝΤΑ
ποιος θα πήγαινε διακοπές;
Κανένας!
23 Νοεμβρίου 2019
