Δ.Κ. Στυλιανίδης,
Γεωπόνος, Επ.Δ/ντής Ινστιτούτου
Φυλλοβόλων Δένδρων
1. Το 1960 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας πραγματοποίησε έρευνα σε 7 Μεσογειακές χώρες, όπου μελετήθηκε η διατροφή και τα καρδιοαγγειακά στους ανθρώπους. Στο νησί της Κρήτης διαπιστώθηκε η ύπαρξη μικρού αριθμού καρδιαγγειακών. Η έρευνα της διατροφής έδειξε ότι αυτό οφείλετο στη μεγάλη κατανάλωση ελαιολάδου. Το ελαιόλαδο αναγνωρίστηκε παγκοσμίως ως άριστη υγιεινή τροφή.
2. Παρόμοια έρευνα στους Εσκιμώους έδειξε πολύ χαμηλά επίπεδα καρδιαγγειακών. Αποδόθηκε στην μεγάλη κατανάλωση ψαριών, καθώς και λίπους και κρέατος φάλαινας. Το λίπος της φάλαινας αντέχει στους 1000ο C, όταν τα σπορέλαια διασπώνται στους 170ο C και το ελαιόλαδο στους 220ο C.
3. Ο καθηγητής της Ιατρικής του Α.Π.Θ. Λογαράς, ασχολήθηκε με το στοιχείο « μ α γ ν ή σ ι ο» και τις συνέπειες της έλλειψής του στις ασθένειες της καρδιάς. Διεπίστωσε ότι η θρόμβωση της στεφανιαίας, η ασθένεια του αιώνα, σχετίζεται με την έλλειψη μαγνησίου. Έτσι το μαγνήσιο το απεκάλεσαν στοιχείο της ζωής και σωσίβιο της καρδιάς. Οι άνθρωποι παίρνουν το μαγνήσιο από τα πράσινα λαχανικά, από τα ακτινίδια και από το νερό, όταν φυσικά υπάρχει σ’ αυτό. Στο κέντρο του μορίου της χλωροφύλλης υπάρχει πάντοτε ένα άτομο μαγνησίου. Χωρίς χλωροφύλλη δεν θα υπήρχε ζωή. Χωρίς μαγνήσιο δεν θα υπήρχε χλωροφύλλη. Αναφερόμαστε στα ακτινίδια γιατί αφθονούν στη χώρα μας, υπάρχουν σχεδόν όλο το έτος και μπορεί να καταναλώνονται περισσότερα του ενός καρπού.
Κάνοντας μία παρέκκλιση, αναφέρουμε ότι τα ακτινίδια εκτός του μαγνησίου, περιέχουν τρία καρoτενοειδή, τη λουτεΐνη, τη ζεαξανθίνη και το β-καροτένιο, τα οποία συγκεντρώνονται στην ωχρά κηλίδα και εξουδετερώνουν το κυανούν φως, το οποίο καταστρέφει τα κύτταρά της ωχράς κηλίδας και προκαλεί τύφλωση.
Από το νερό λαμβάνεται ποσότητα 27% των αναγκών του.
Δυστυχώς όλα τα πόσιμα νερά δεν είναι πλούσια σε μαγνήσιο. Από αναλύσεις που πραγματοποιήσαμε στο νερό της Βέροιας διαπιστώθηκε ότι αυτό περιείχε από 13,2 έως 13,8 mg/L, όταν το κατώτερο επίπεδο επάρκειας είναι 10 mg/L. Έτσι για το νερό της Βέροιας θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε τη λαϊκή ρήση «ούτε κλαίει, ούτε γελάει».
4. Μετά από τους Εσκιμώους, από μελέτες στην Ιαπωνία καθώς και σε άλλες χώρες, παρατηρήθηκε αντίστροφη συσχέτιση μεταξύ κατανάλωσης ψαριών και καρδιαγγειακών συμβάντων. Σύμφωνα με τις συστάσεις της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρίας, του Ευρωπαικού Καρδιολογικού Κολεγίου και Παγκοσμιίου Οργανισμού Υγείας, οι πάσχοντες από στεφανιαία νόσο, καρδιακή ανεπάρκεια, κολπική μαρμαρυγή ή αθηρωματική νόσο, πρέπει να εντάξουν στο εβδομαδιαίο διαιτολόγιό τους 4-5 γεύματα με ψάρι. Οι υγιείς πρέπει να λαμβάνουν 2-3 γεύματα με ψάρι εβδομαδιαίως. Το ψάρι, όπως αναφέρει ο καθηγητής καρδιολογίας κ. Τούτουζας, ηρεμεί την καρδιά και την προστατεύει από αρρυθμίες. Την προφυλάσσει από κακοήθεις αρρυθμίες, (όπως είναι η κοιλιακή ταχυκαρδία) και αποτρέπει την κολπική μαρμαρυγή του αιφνιδίου θανάτου.
Τα ψάρια περιέχουν τους δύο τύπους ω-3 λιπαρών (EPA και DHA) που είναι γνωστά στους ειδικούς και ως λιπαρά οξέα των μακρών αλύσεων.
5. Ο Ignaro, μελέτησε την επίδραση της L-αργινίνης (αμινοξύ) στην πρόληψη των καρδιαγγειακών. Η αργινίνη μεταβολιζόμενη στον οργανισμό των ανθρώπων, παράγει μονοξείδιο του αζώτου (ΝΟ), το οποίο διευρύνει τα αιμοφόρα αγγεία της καρδιάς και αποτρέπει τα καρδιαγγειακά. Το ΝΟ αποκαλείται «μόριο του αιώνος».
Η έρευνα αυτή τιμήθηκε με το βραβείο NOBEL ιατρικής και βιολογίας. Η αργινίνη υπάρχει στους ξηρούς καρπούς με τα λεπτόκαρα (φουντούκια) να είναι τα πλουσιότερα.
6. Τα αυγά. Μελέτη του Πανεπιστημίου του Πεκίνου, διεπίστωσε ότι οι άνθρωποι που καταναλώνουν ένα αυγό την ημέρα, έχουν σημαντικά μειωμένο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων. Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν σε Αγγλικό Επιστημονικό περιοδικό.
7. Το χρώμιο. Στην Φινλανδία εκδηλώθηκαν σε μεγάλη έκταση καρδιαγγειακά. Η έρευνα απέδωσε την μεγάλη αυτή έκταση στην έλλειψη χρωμίου στο νερό. Σκόπιμο, στο νερό να μην προσδιορίζεται μόνο το μαγνήσιο αλλά και το χρώμιο.
8. Η συμβολή της άσκησης. Ο Ιατρός Ηρόδικος στη Σηλύβρια της Ανατολικής Θράκης, εισήγαγε την άσκηση ως μέσον διατήρησης της υγείας των ανθρώπων, πριν 2500 χρόνια.
Την άσκηση καθιέρωσε επίσης η Μεσογειακή διατροφή. Στη βάση της πυραμίδας της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Harvard συνιστάται καθημερινή άσκηση και έλεγχος του βάρους. Το βάδισμα σαν άσκηση καθιερώθηκε από την εφαρμογή του Bypass της καρδιάς, εδώ και πενήντα χρόνια περίπου.
Σε όσους άσκηση είναι το βάδισμα, συνιστάται η κατανάλωση δέκα σπερμάτων αμυγδάλων.
