Μια
μέρα,
που
ψηλά θ` ανεμίζουν τα «ανεξεταστέα
αισθήματα»,
τα
«εκτός πραγματικότητας», τα, τα, τα …
εεεεε,
αυτά χρειάζομαι εγώ!!!
Την 28η Οκτωβρίου
των ονείρων.
τους
αειθαλείς πόθους
που
θα ταξιδεύουν με πλοία στη Γραμμή
της Νοσταλγίας.
Μετά
,…
Ανάμεσα
στα βράδια και τον πληθυντικό αριθμό
Ανάμεσα
στις λεωφόρους και τους ξυλοκόπους,
Ανάμεσα
στα χρηματιστήρια και τον Ρομπέν των
δασών,
είδα
την
βάρκα που αναζητούσε τ` άστρα του Παπαδιαμάντη.
Που
βρήκε την αγάπη συνωμοτούσα με τα γένη των θηλυκών ,
και
τα φοβισμένους επιβάτες της σκιάς τους.
Στην
τζαμαρία των ματιών μου,
ξενιτεμένα
αισθήματα.
πρωτοστατούσαν
στις διαδηλώσεις εναντίον της παρηγοριάς.
Ήμουν
σε έκρυθμη κατάσταση.
«Φέρτε
μπροστά» τους κρυμμένους εαυτούς σας
είπα.
Αναστάσιμη δύναμη των ΟΝΕΙΡΩΝ ερμήνευσε…
Που
είδα τους Beatles
στις αυλές των σχολείων,
Που
είδα την…φοιτητριούλα που σ` έχει ερωτευθεί…,
Που
είδα
Που
είδα
Που
είδα…
και
που είδα τον ΚΟΣΜΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ,
στα όνειρα το
χρωστώ,
στα όνειρα το
οφείλω είπα!!!
