Το οδοιπορικό μας στα βάθη της ελληνικής Ανατολίας ξεκίνησε τα ξημερώματα της Πέμπτης 11 Ιουλίου, στα βήματα της στρατιάς του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Στην αποστολή μας, η Πρόεδρος του Λυκείου των Ελληνίδων Βέροιας κ. Έλλη Μάλαμα, τα μέλη του Δ.Σ. κ. Μαρία Σβαρνοπούλου και η κ. Έλσυ Ρέπα, ο δάσκαλος χορού κ. Κωνσταντίνος Νικολαΐδης, η χορευτική ομάδα των νέων - εφήβων, η μοναδική ξεναγός μας κ. Βάσω Λυκούδη, πάντα με το Vergina Travel και οδηγό τον κ. Απόστολο Εμμανουηλίδη.
Ακολουθώντας την Εγνατία οδό, περάσαμε τα σύνορα των Κήπων (Ipsala) και από την Κεσάνη φτάσαμε στην Καλλίπολη ( Gelibolu). Από εκεί με το καράβι διασχίσαμε τον Ελλήσποντο και περάσαμε στη Μ. Ασία, στη Λάμψακο ( Lapseki) γενέτειρα του Αγ. Τρύφωνα. Προορισμός μας και κατάλυμα για την πρώτη μέρα του ταξιδιού, η καταπράσινη Προύσα ( Bursa) ( η αρχαία Κίος που πήρε το όνομά της από το βασιλιά Προυσία της Βιθυνίας) πρώτη πρωτεύουσα του Οθωμανικού κράτους, με ένα από τα μεγαλύτερα Πανεπιστήμια της χώρας και το σπίτι - μουσείο του Καραγκιόζη. Μετά την τακτοποίηση και το δείπνο στο ξενοδοχείο TIARA, κοντά στα Λουτρά του Ιουστινιανού, είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε το παγκόσμιο διαγωνιστικό Φεστιβάλ χορού ALTIN GARAGIIOZ HALK DANSLARI XARISMASI.
Παρασκευή 12 Ιουλίου αναχωρούμε από το δυτικό έσχατο του "δρόμου του μεταξιού" και συνεχίζουμε για τον προορισμό μας, το Προκόπι της Καππαδοκίας. Το καταπράσινο τοπίο της Βιθυνίας αλλάζει καθώς προχωρούμε στην ενδοχώρα. Διασχίζουμε την αρχαία Φρυγία, όπου ο Μ. Αλέξανδρος έλυσε με το γνωστό τρόπο το γόρδιο δεσμό στο Γόρδιο, περνάμε το Εσκισεχίρ ( αρχαίο Δορύλαιο κατόπιν Ιουστινιανούπολη) σπουδαίο φρούριο του Βυζαντίου και φτάνουμε στην εντυπωσιακή υπόλευκη Αλμυρή λίμνη ( Tuz Giolum) με τα αλατωρυχεία. Σύντομη στάση για φωτογραφίες και ξανά στο δρόμο μας συναντάμε το Aksaray ( αρχαιοελληνική Αρχελαϊδα) και περνώντας την περιοχή του Ικονίου , το στεπώδες τοπίο της Καππαδοκίας εμφανίζεται σιγά-σιγά σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια. Την τελική σμίλη σε αυτό το εξωπραγματικό τοπίο την έβαλαν οι άνθρωποι που κατοίκησαν εδώ από την αρχαιότητα ( Χετταίοι) και κυρίως οι πρωτοχριστιανοί την περίοδο των διωγμών και οι πολλοί ασκητές που ήρθαν στην Καππαδοκία από τον 4ο μ.Χ. αιώνα και δημιούργησαν χριστιανικές μοναστικές κοινότητες. Ο Μ. Βασίλειος από την Καισάρεια, ο Γρηγόριος Νίσσης από Νίγδη είναι οι κορυφαίες πνευματικές μορφές ( αλλά όχι οι μοναδικές) που δικαιολογούν την προσωνυμία Αγιότοκος Καππαδοκία.
Nevsehir ( Νεάπολη) και Urgup ( Προκόπι) είναι κλασσικοί τουριστικοί προορισμοί, και το δικό μας κατάλυμα για 4 βράδια, το Mustafa OTEL στο Προκόπι. Εκεί μας υποδέχτηκε η συνοδός μας η αξιολάτρευτη Pink. Μετά την τακτοποίηση στο ξενοδοχείο, η χορευτική ομάδα των νέων - εφήβων, με παραδοσιακές φορεσιές Θράκης, συνοδευόμενη από όλη την αποστολή, πήρε μέρος στην παρέλαση όλων των χορευτικών από διάφορα μέρη του κόσμου, στον κεντρικό δρόμο του Ortahisar. Στο Ortahisar, μια μικρή πόλη δίπλα στο Προκόπι έγιναν όλες οι παρουσιάσεις των χορευτικών ομάδων, στα πλαίσια του 6ου Διενούς Φεστιβάλ Παραδοσιακών χορών και μουσικής για το οποίο κι εμείς ταξιδέψαμε στα βάθη της Ανατολίας. Η μέρα έκλεισε με την ενθουσιώδη παρουσίαση παραδοσιακών χορών από τη Θράκη, ανάμεσα σε άλλα χορευτικά συγκροτήματα από την Τουρκία και άλλες χώρες που συμμετείχαν στο Φεστιβάλ.
Σάββατο 13 Ιουλίου και μετά το πλούσιο πρωινό ξεκινάμε να εξερευνήσουμε το εξωπραγματικό, προστατευόμενο από την UNESCO, τοπίο της Καππαδοκίας. Οι Νεραϊδοκαμινάδες του Zelve και η Αναντο ( Ρωμαϊκή Βενάσα), γνωστή για τα κεραμικά της είναι στάσεις στο ταξίδι μας. Επιστροφή στο ξενοδοχείο, ξεκούραση στα δωμάτια και στη συνέχεια προετοιμασία για την παρουσίαση του προγράμματος με φορεσιές και χορούς από τη Μακεδονία. Στην εθιμοτυπική επίσκεψη στο Δημαρχείο του Ortahisar, η πρόεδρος κ. Μάλαμα, με το δάσκαλο χορού κ. Νικολαΐδη και δύο παιδιά από τη χορευτική ομάδα, πρεσβευτές της Ελλάδας με την ελληνική σημαία, αντάλλαξαν αναμνηστικά με το Δήμαρχο της πόλης. Λίγο αργότερα η χορευτική ομάδα του Λ.Ε.Β. καταχειροκροτήθηκε από τον κόσμο που παρακολουθούσε το Φεστιβάλ, παρουσιάζοντας χορούς από τη Μακεδονία, με παραδοσιακές φορεσιές Ρουμλουκιού, Πυλαίας και Επισκοπής Ναούσης. Σε ατμόσφαιρα ενθουσιασμού και ευχαρίστησης επιστρέψαμε για τη νυχτερινή μας ξεκούραση.
Κυριακή 14 Ιουλίου . Αναχώρηση για την κοιλάδα του Goreme ( Κόραμα). Μετά τη στάση για τις απαραίτητες φωτογραφίες στο ειδικά διαμορφωμένο σημείο ( όπου φωτογραφίζονται και οι νεόνυμφοι), σε ένα τοπίο πλούσιο σε κωνικούς σχηματισμούς από πορώδη πέτρα, οδεύουμε προς το υπαίθριο μουσείο του Goreme, την ανοιχτή πόλη μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Στην περιοχή της Καππαδοκίας οι κάτοικοι αγκάλιασαν το Χριστιανισμό από την εποχή του Αγ. Παύλου και κατέφευγαν σε αυτοσχέδιες λαξευτές εκκλησίες για να προσευχηθούν κρυφά. Στην περιοχή βρίσκονται σήμερα περισσότερες από 300 λαξευτές, υπόσκαφες εκκλησίες αγιογραφημένες, που κτίστηκαν μεταξύ του 7ου και 13ου αιώνα. Μεταξύ αυτών της Αγ. Βαρβάρας, του Μ. Βασιλείου, η Σκοτεινή Εκκλησία και των Αγ. Θεοδώρων, με εκπληκτικές αγιογραφίες.
Κατόπιν ελεύθερος χρόνος και ευκαιρία να ανεβούμε στις καμήλες για μια βόλτα! Το Εργαστήριο Όνυχα και κοσμημάτων από πολύτιμους λίθους και η κοιλάδα των Περιστεριών ήταν οι επόμενες στάσεις για να καταλήξουμε στο κέντρο του Urgup ( Προκόπη) για βόλτα, ψώνια και φαγητό. Το βράδυ ήταν η τελευταία παρουσίαση της χορευτικής ομάδας, με χορούς από τη Μακεδονία και πάλι. Η ομάδα του Λυκείου των Ελληνίδων κατέπληξε και εισέπραξε κολακευτικά σχόλια. Έγιναν οι απονομές των αναμνηστικών και στη λήξη του Φεστιβάλ όλοι οι νέοι των χορευτικών, χόρεψαν μαζί στους ήχους διαφόρων μουσικών ρυθμών, πρεσβεύοντας όλοι μαζί την πολιτισμική συμφιλίωση, κάτω από τις σημαίες όλων των συμμετεχόντων.
Δευτέρα 15 Ιουλίου... Ετοιμαζόμαστε για μια ακόμη εξόρμηση στο μαγικό οροπέδιο της Καππαδοκίας, στη Μαλακοπή σε μια από τις 36 υπόγειες πόλεις που ανακαλύφθηκαν στην περιοχή. Στο Derinkuyu ( Βαθύ πηγάδι) είναι η μεγαλύτερη από αυτές τις υπόγειες πόλεις που δημιουργήθηκε για να φιλοξενήσει μια ολόκληρη κοινότητα για πολλούς μήνες. Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε την εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων και το χωριό Derinkuyu όπου ήπιαμε παραδοσιακό τουρκικό καφέ.
Επόμενος σταθμός το Προκόπι και ο πέτρινος λόφος που δεσπόζει πάνω από την πόλη. Το Προκόπι κλασσικό δείγμα της Καππαδοκικής τέχνης με τους οικισμούς του σε ένα χαρακτηριστικό αρχιτεκτονικό μοτίβο, ανήκουν στον κατάλογο των Μνημείων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Αφού περιηγηθήκαμε στα στενά δρομάκια με τα αρχοντικά και τα παραδοσιακά της παλιάς πόλης, ανηφορίσαμε προς τον Πέτρινο Λόφο με την πανοραμική θέα της περιοχής, όπου επισκεφθήκαμε το προσκύνημα του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου και την εκκλησία των Βράχων, αφιερωμένη στον Άγιο.
Τρίτη 16 Ιουλίου. Μετά το πρωινό παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής. Αφήνουμε πίσω μας τον Αγιότοπο που μας φιλοξένησε για 4 μέρες, το οροπέδιο της Καππαδοκίας, απ' όπου πέρασαν όλοι οι αρχαίοι λαοί ( Χετταίοι, Φρύχες, Πέρσες, Σκύθες). Μετά από μια σύντομη στάση στη λίμνη TUZ GIOLUM , κατευθυνόμαστε προς την πρωτεύουσα Άγκυρα. Στο δρόμο μας το Bolu ( Αρχαία Κλαυδιούπολη) και σιγά σιγά το τοπίο αλλάζει και πάλι μπαίνοντας στη Βιθυνία. Περνώντας από ιστορικά μέρη Σαγγάριο, Νίκαια (Ismit) και πλησιάζοντας προς την ασιατική Κωνσταντινούπολη και τα περίχωρά της αισθανόμαστε συγκίνηση, που υποδαυλίζεται από την εξαιρετική ξεναγό μας Βάσω, με τις πληροφορίες που μας δίνει. Με θέα την Προποντίδα (Θάλασσα του Μαρμαρά) και απέναντι τη Γιάλοβα ( Ελενούπολη) περνάμε μια από τις γέφυρες που ενώνουν τις δύο πλευρές της Κωνσταντινούπολης (ευρωπαϊκή και ασιατική) και κατευθυνόμαστε στο κατάλυμά μας.
Τετάρτη 17 Ιουλίου. Εξαιρετικός ο καιρός, όπως όλες τις ημέρες του ταξιδιού και μοναδική ευκαιρία για μια αξέχαστη κρουαζιέρα στο Βόσπορο, απ' όπου απολαύσαμε πανοραμικά, όλα τα σημαντικά Μνημεία της Πόλης, τα αξιοθέατα, τις γέφυρες, τα δια πλέοντα καράβια, ενώ δε χάσαμε ευκαιρία να χορέψουμε πάνω στο κατάστρωμα παραδοσιακούς ελληνικούς χορούς. Μετά την κρουαζιέρα και την απαραίτητη επίσκεψη στο Capali Carsi, πήραμε το δρόμο για τα σύνορα , αυτή τη φορά από Σηλυβρία, Ραιδεστό, τα μαγικά θρακιώτικα παράλια. Στα σύνορα χαιρετήσαμε τους ηρωικούς μας φαντάρους και με μικρές στάσεις, προς το βράδυ αντικρίσαμε από μακριά τη λατρεμένη μας Βέροια.
