Ένα έντομο που «τρώει» τα πεύκα γίνεται η αφορμή να θυμηθούμε τα άλση που έχουμε στην πόλη μας και να αναρωτηθούμε τι δεν κάνουμε σωστά για να τα χαιρόμαστε όσο πρέπει. Άλσος Παπάγου, Βικέλα, Τριποτάμου, αλλά και αυτό του Αλιάκμονα που δεν «χτύπησε» το έντομο, είναι σημεία της πόλης που θα έπρεπε να προσελκύουν τους βεροιώτες, ειδικά τέτοιες ημέρες καύσωνα και να απολαμβάνουν την δροσιά τους. Αν εξαιρέσουμε το θερινό θέατρο «Μελίνα Μερκούρη» στο άλσος Παπάγου, που επισκεπτόμαστε σε παραστάσεις και συναυλίες του καλοκαιριού, δεν υπάρχει καμία ουσιαστική αξιοποίηση. Πόσο πιο όμορφη θα ήταν η ζωή του βεροιώτη, αν μπορούσε να «αποδράσει» μέσα στην ίδια του την πόλη σε αυτούς τους μικρούς πράσινους παραδείσους, που θα τον κάνουν να ξεχαστεί από την ρουτίνα της καθημερινότητας. Μέσα στα μεγαλόπνοα σχέδια που μπορεί να χαράσσουν οι διοικούντες, ας έχουν στο μυαλό τους και την αξιοποίηση αυτών των «στολιδιών» που τα αφήνουμε ανεκμετάλλευτα.
Πλεόνασμα στα κρατικά ταμεία… από το έλλειμμα του...
Δεν αισθάνεστε σα να ζείτε σε ένα παράλληλο σύμπαν...
