Γράφει
ο Θωμάς
Γαβριηλίδης
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ
Ζήλος ένθεος καταλαβών σε
του γνωσθέντος σοι σαρκός εν είδει
ζηλωτήν εν Αποστόλοις ανέδειξε,
και του Δεσπότου ζηλώσας τον θάνατον
δια σταυρού προς αυτόν εξεδήμησας.
Σίμων ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε
Δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
ΚΑΠΟΙΕΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ
Στις 10 Μαΐου η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του αγίου αποστόλου Σίμωνα του Ζηλωτή και του οσίου Λαυρεντίου.
Κάποιες ημερομηνίες, φίλες και φίλοι αναγνώστες, και μάλιστα εκείνες που συμπίπτουν με γενέθλια εγγονών, θεωρούνται, ως γνωστόν, από τους παππούδες πολύ σπουδαίες και τους κάνουν να θέλουν να ευχαριστήσουν τους άγιους πάντες και πρώτα-πρώτα, φυσικά, τους αγίους που συνεορτάζουν.
Α΄ Ο ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΙΜΩΝ
Ο ΖΗΛΩΤΗΣ
Από την Καινή Διαθήκη και συγκεκριμένα από το Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο (6, 12-16) πληροφορούμαστε ότι τη δέκατη θέση στον κατάλογο των δώδεκα Αποστόλων την κατέχει ο Σίμων ο Ζηλωτής, θέση που διατηρεί και στον αντίστοιχο κατάλογο των Πράξεων των Αποστόλων (1, 12-14), έργο γραμμένο επίσης από τον Ευαγγελιστή Λουκά, ενώ στους καταλόγους των Αποστόλων των Ευαγγελιστών Ματθαίου (10, 1-4) και Μάρκου (5, 13-19) ο ίδιος Απόστολος (σίμων ο Ζηλωτής) αναγράφεται ως Σίμων ο Κανανίτης και βρίσκεται στην ενδέκατη θέση.
Από εκκλησιαστικές πηγές πληροφορούμαστε ότι ο Άγιος Απόστολος Σίμων ο Ζηλωτής αποκαλείται Κανανίτης, είτε επειδή καταγόταν από την πόλη Κανά της Γαλιλαίας, είτε επειδή ανήκε στο κίνημα των Ζηλωτών, οι οποίοι στα εβραϊκά, ονομάζονταν κανανά. Προφανώς η λέξη Ζηλωτής είναι η μετάφραση στα ελληνικά της εβραϊκής λέξης Κανανίτης.
ΟΙ ΖΗΛΩΤΕΣ
Ζηλωτές αποκαλούνται στα χρόνια του Χριστού εκείνοι που είχαν ζήλο για θρησκευτικά προπάντων θέματα, εκείνοι, αναλυτικότερα, που τους έκαιγε ο πόθος για την αλήθεια, τη δικαιοσύνη, την ελευθερία και για το θείο Νόμο.
Όσοι ανήκαν στην παράταξη των Ζηλωτών επιδίωκαν την αποτίναξη του ρωμαϊκού ζυγού και την άμεση εγκατάσταση της βασιλείας του Θεού με βίαια μέσα. Ήταν επίσης εναντίον της πληρωμής φόρων στους Ρωμαίους κατακτητές.
Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΣΙΜΩΝΑ ΤΟΥ ΖΗΛΩΤΗ
Σύμφωνα με την παράδοση ο Άγιος Απόστολος Σίμων ο Ζηλωτής μετά την Πεντηκοστή πήγε και δίδαξε στην Αφρική (Αίγυπτο και Λιβύη), έπειτα πήγε μαζί με τον Θαδδαίο στη Μεσοποταμία και Περσία (κατ’ άλλους στη Βρετανία), όπου και συνελήφθη και υπέστη τον διά σταυρού μαρτυρικό θάνατο.
Η ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΥ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ
Ο θεϊκός θαυμασμός, που σε κυρίεψε γι’ Αυτόν που γνώρισες με μορφή σαρκική, σε ώθησε να γίνεις ένθερμος οπαδός και μιμητής Του ανάμεσα στους δώδεκα Αποστόλους, και, επειδή επιθύμησες να έχεις θάνατο όμοιο με του Χριστού, έφυγες από τη γη και πήγες κοντά Του με σταυρικό θάνατο.
Ένδοξε Σίμωνα, σε παρακαλούμε να ικετεύεις αδιάκοπα το Χριστό, το Θεό μας, να μας χαρίσει τη μεγάλη Του συμπόνοια.
Ο ΟΣΙΟΣ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ
Ο ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΙΟΣ
Για τον όσιο Λαυρέντιο που γιορτάζει μαζί με τον Άγιο Απόστολο Σίμωνα το Ζηλωτή στις δέκα (10) Μαΐου, είναι γνωστά τα εξής:
Έζησε τον δέκατο τέταρτο (14ο) αιώνα. Καταγόταν από την Τραπεζούντα και εκάρη μοναχός στη Μεγίστη Λαύρα του Αγίου Όρους, απ’ όπου όμως έφυγε επειδή είχαν προκύψει τότε κάποιες δογματικές διαφωνίες.
Από το Άγιο Όρος ο όσιος Λαυρέντιος πήγε στο χωριό του Βόλου «Άγιος Λαυρέντιος», όπου άρχισε να χτίζει μοναστήρι με την οικονομική συνδρομή του αυτοκράτορα Αλεξίου Γ΄ Κομνηνού, ο οποίος, εκτός από τα χρήματα, του έστειλε και ιερά σκεύη και χρυσόβουλο, που σώζεται στη βιβλιοθήκη του Βατικανού. Έπειτα από την αποπεράτωση του μοναστηριακού ναού το 1378, ο όσιος ίδρυσε και σκήτη στο όνομα της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και του Προφήτη Ηλία, η οποία γρήγορα απόκτησε μεγάλη φήμη και προσέλκυσε πολλούς νέους και μορφωμένους μοναχούς.
Ο όσιος Λαυρέντιος, πέρασε τη ζωή του με νηστεία και προσευχή και απεβίωσε ειρηνικά σε βαθιά γεράματα.
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΟΣΙΟΥ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ
Μέγαν εύρατο η κώμη κλέος τον Λαυρέντιον
βροτών τον θείον
ως ασκητήν εν ασκηταίς δοκιμότατον
και ιατρόν ασθενούντων πανθαύμαστον.
Πάτερ όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε
δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ – LAURENTIUS
Το όνομα Λαυρέντιος είναι λατινικό (ρωμαϊκό) και ανήκει στα παράγωγα του πρωτόκλιτου θηλυκού ουσιαστικού laurea, ae που σημαίνει δάφνη, στεφάνι, από δάφνη, νίκη και θρίαμβος. Laurentinus και Laurentius, α, um, είναι ο Λαυρεντίνος και ο Λαυρέντιος και σημαίνει «Στεφανωμένος».
Το όνομα Λαυρέντιος ήταν παλιότερα αρκετά συνηθισμένο στην Ελλάδα, πιο συνηθισμένο οπωσδήποτε από όσο τώρα. Ο συγκεγκομμένος τύπος του «Ρέντης» (Λαυρέντης, Ρέντης, όπως π.χ. Αποστόλης, Τόλης, Κωνσταντίνος, Ντίνος κ.ά.) έγινε επώνυμο, όπως και άλλα ονόματα στο παρελθόν.
Η συνήθεια των Ελλήνων (δεν έχω υπόψη μου αν το ίδιο συμβαίνει και σε άλλους λαούς, κάτι όχι απίθανο) να χρησιμοποιούν μόνο τις δύο αρχικές ή τελικές συλλαβές, ή έναν συνδυασμό αυτών, αντί ολόκληρα τα ονόματα, χάριν συντομίας ασφαλώς, γίνεται μερικές φορές ακόμη και διασκεδαστική φανερώνοντας την ευτράπελη πλευρά του χαρακτήρα μας. Δεν ξεχνώ το πόσο παραξενεύτηκα όταν άκουσα, τότε που υπηρετούσα στα Τζουμέρκα (Αθαμανικά όρη) της Ηπείρου, έναν Ηπειρώτη συνάδελφο να φωνάζει τον μικρότερο αδελφό του Ράκια, χαϊδευτικά, αντί του Γρηγοράκια!
Ο Γρηγόριος, Γρηγόρης, Γρηγοράκιας, Ράκιας!
ΑΓΙΟΙ, ΜΑΡΤΥΡΕΣ, ΟΣΙΟΙ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΙ
Η Εκκλησία του Χριστού (Ορθόδοξοι, Καθολικοί κ.ά.) τιμά, άλλους ως κοινούς και άλλους ως ξεχωριστούς, αρκετούς αγίους, μάρτυρες και οσίους με το όνομα Λαυρέντιος, από τους οποίους, εκτός από τον όσιο Λαυρέντιο, για τον οποίο έγινε λόγος πιο πάνω, έχω υπόψη μου και τους εξής:
1) Άγιος Λαυρέντιος (San Lorenzo). Ήταν ένας από τους επτά διακόνους της αρχαίας Ρώμης, γεννημένος το 225 στην Ουέσκα της Ισπανίας, αρχιδιάκονος του ελληνικής καταγωγής Πάπα Σίξτου Β΄. Μαρτύρησε στις 10 Αυγούστου του 258 στους διωγμούς του αυτοκράτορα Βαλλεριανού, γι’ αυτό και τιμάται στις 10 Αυγούστου. Θεωρείται πολιούχος και προστάτης της Ρώμης, της Ουέσκας, του Καναδά, της Σρι Λάνκα κ.ά. 2) Λαυρέντιος μάρτυς, 9 Ιανουαρίου. 3) Όσιος Λαυρέντιος από το Κίεβο, 29 Ιανουαρίου. 4) Άγιος Λαυρέντιος αρχιεπίσκοπος Καντουαρίας (Αγγλίας), 3 Φεβρουαρίου. 5) Άγιος Λαυρέντιος, 12 Μαρτίου. 6) Λαυρέντιος όσιος ο Μεγαρεύς, 7 Μαρτίου. 8) Ο διά Χριστόν σαλός Λαυρέντιος ο Ρώσος, 10 Αυγούστου.
Η πιο εύχρηστη πηγή διάφορων πληροφοριών στις μέρες μας είναι, αγαπητοί φίλοι και φίλες αναγνώστες-αναγνώστριες, το Διαδίκτυο. Δεν πρέπει όμως να είναι και η μοναδική. Πρέπει να ερευνούμε οπωσδήποτε και «τις γραφές».
