Θα περιμένω μέχρι της «ΑΥΡΙΟΝ»
αφθονία
του Γαλάζιου θα περισσέψει
κι`
έπειτα όλα τ` άλλα
θα
κοιτάξουν το μέλλον με σχετική ευπείθεια
και
πόθο διακαή για
εκτροπές,
για εκτοξεύσεις, για νάβρουν αγκαλιά
να
σωπάσουν
όλα
τα ΑΦΙΛΟΤΙΜΑ…
Θα
περιμένω μέχρις της «ΑΥΡΙΟΝ» ,
που
τα χρώματα πηγαίνουν εκδρομή
στα
απόκρυφα μέρη των μελισσών,
εκεί
που διαβάζονται τα απαγορευμένα και
τα
απαρατήρητα,
τα παρακάτω του Κόσμου.
Θα
περιμένω μέχρι της «ΑΥΡΙΟΝ» να δω
πώς
ανοίγει
το
κλειστό παράθυρο της η κοινωνία,
γιατί
χασομεράει το φιλί, και
πώς
υψώνεται η λευκή σημαία,
για
την εξέγερση των αισθημάτων.
Θα
περιμένω μέχρις της «ΑΥΡΙΟΝ»
να
μάθω πώς κελαηδούν τα πουλιά
δίχως
σπουδές ανώτερες στα ωδεία,
πώς
γέρνουν στην Ανατολή τα ηλιοτρόπια
δίχως
κοινοβουλευτική επιτροπεία,
πώς
πιστεύουν στη Μαμά
οι
νεογέννητοι πάνθηρες,
πώς
ο καινούργιος μήνας
θα
κομίσει Ιερότητα στον ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙΡΟ…
Στις
γειτονιές περνάνε γύφτισσες.
-Να
σε πω τη μοίρα σου, να σε πω τη μοίρα σου!
Έπειτα
ο αρκουδιάρης που
«εξετάζει»
τις
εγκυκλοπαιδικές γνώσεις της αρκούδας του.
-Πως πουλιέται το σήμερα για αύριο;
Πως βάζουν πούδρα κι` αρώματα στο μέλλον;
Γιάννης
Ναζλίδης
4
Μαΐου 2019
