† ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝἐλέῳ Θεοῦ Ἐπίσκοπος καὶ Μητροπολίτης τῆς Ἱερᾶς καὶ Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης καὶ Καμπανίας πρὸς τὸν ἱερὸν κλῆρον καὶ τὸν εὐσεβῆ λαὸν τῆς καθ’ ἡμᾶς θεοσώστου Ἐπαρχίας
«Πνεῦμα Ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπί σέ καί δύναμις Ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι».
Ἀκατάληπτα τά μυστήρια τοῦ Θεοῦ γιά τήν πεπερασμένη ἀνθρώπινη λογική. Καί τήν ἀρχή ἑνός τέτοιου μυστηρίου, τοῦ μυστηρίου τῆς θείας οἰκονομίας, τοῦ μυστηρίου τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, πού ἀποφασίζει νά γίνει ἄνθρωπος, γιά νά σώσει τόν ἄνθρωπο ἀπό τήν ἁμαρτία, ἑορτάζουμε καί τιμοῦμε σήμερα, ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.
Ὅμως τό μυστήριο αὐτό μᾶς δείχνει, ὅπως παρατηρεῖ ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, τόν ὁποῖο ἑορτάσαμε κατά τή χθεσινή, Β´ Κυριακή τῶν Νηστειῶν, ὅτι τά μυστήρια τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι ἀκατάληπτα μόνο στούς ἀνθρώπους ἀλλά καί στούς ἀγγέλους. Γι᾽ αὐτό καί ὅταν ἡ Παναγία, ἔκπληκτη ἀπό τό μήνυμα τοῦ ἀρχαγγέλου ὅτι θά φέρει στόν κόσμο τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ,ἐρωτᾶ πῶς εἶναι δυνατόν νά συμβεῖ αὐτό, ἐφόσον ἡ ἴδια εἶναι παρθένος, ὁ Γαβριήλ, καθώς δέν μπορεῖ νά τῆς ἐξηγήσει τόν τρόπο, τῆς ἀπαντᾶ «Πνεῦμα ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπί σέ καί δύναμις Ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι». Τό ἅγιο Πνεῦμα θά ἔρθει καί ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ θά σέ καλύψει.
Τό θαυμαστό καί ἀνεξήγητο αὐτό μυστήριο εἶναι ἀνάλογο, συνεχίζει ὁ ἱερός πατήρ, μέ ἐκεῖνο τῆς δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου. Ὅπως ὁ Μωϋσῆς δέν γνωρίζει πῶς ἔπλασε ὁ Θεός μέ τό χῶμα τῆς γῆς τόν Ἀδάμ ἤ πῶς δημιούργησε ἀπό τήν πλευρά του τήν Εὔα, ἀλλά τό μόνο πού γνωρίζει εἶναι ὅτι ὁ Θεός ἔπλασε καί τούς δύο, τό ἴδιο συμβαίνει τώρα καί μέ τόν ἀρχάγγελο Γαβριήλ. Αὐτό πού γνωρίζει καί μπορεῖ νά πεῖ στήν Παναγία Παρθένο εἶναι ὅτι τό θαῦμα πού θά συμβεῖ εἶναι ἔργο τοῦ ἁγίου Πνεύματος καί τῆς δυνάμεως τοῦ Θεοῦ.
Εἶναι θαῦμα τό ὁποῖο, ἄν καί ἀκατάληπτο καί ἀπροσπέλαστο ἀπό ἀγγέλους καί ἀνθρώπους, ἀφορᾶ τόν ἄνθρωπο, διότι δι᾽ αὐτοῦ ὄχι μόνο θά γεννηθεῖ ὁ Θεός ὡς ἄνθρωπος, ἀλλά θά ἀναγεννηθεῖ καί ὁ ἄνθρωπος ἀπό τήν ἁμαρτία καί θά ἐπανακτήσει τή δυνατότητα τῆς θεώσεως.
Εἶναι θαῦμα τό ὁποῖο, ἄν καί ἀσύλληπτο καί ἀκατανόητο ἀπό ἀγγέλους καί ἀνθρώπους, διακονεῖται ἀπό αὐτούς, διακονεῖται ἀπό τόν ἀρχάγγελο Γαβριήλ ἀλλά κυρίως ἀπό τήν ταπεινή Κόρη τῆς Ναζαρέτ, τήν «κεχαριτωμένη καί εὐλογημένη ἐν γυναιξί», γιατί ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ θέλει νά κάνει καί τούς ἀγγέλους καί τούς ἀνθρώπους μετόχους στό θαῦμα τῆς ἀναγεννήσεως τοῦ ἀνθρώπου καί τῆς ἐπανενώσεώς του μέ τόν Θεό, σέ αὐτό τό μοναδικό καί ἀνεπανάληπτο θαῦμα τῆς θείας κενώσεως καί τῆς σαρκώσεως τοῦ ἀνάρχου καί ἀοράτου Θεοῦ ἐν χρόνῳ, σέ αὐτό τό θαῦμα πού θά φέρει «χαράν ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ».
Ἕνα ἀνάλογο θαῦμα ἐπαναλαμβάνεται τήν ἴδια ἡμέρα, τήν ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, τό 1821. Κανείς δέν μπορεῖ νά συλλάβει πώς ξεσηκώθηκαν οἱ πατέρες μας νά ἀγωνισθοῦν γιά νά ἀποτινάξουν τόν βαρύ τουρκικό ζυγό τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου.
Κανείς δέν μπορεῖ νά κατανοήσει πώς ἦταν δυνατόν λίγοι ἄνθρωποι, ἐξουθενωμένοι ἀπό τή μακραίωνη καταπίεση τῶν δυναστῶν τους, χωρίς στρατό καί ὅπλα, νά ἀποφασίσουν νά ἀντιμετωπίσουν μία ἰσχυρή αὐτοκρατορία.
Κανείς δέν μπορεῖ νά ἐξηγήσει ποῦ βρῆκαν οἱ πρόγονοί μας τόση δύναμη καί τόσο θάρρος, ὥστε νά μήν ὑπολογίζουν οὔτε τή ζωή οὔτε τόν θάνατο, προκειμένου νά ἀποκτήσουν τήν ἐλευθερία. Καί ὅμως τό ἀνεξήγητο καί ἀκατανόητο θαῦμα ἔγινε μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τῆς Παναγίας Παρθένου πραγματικότητα. Ἔγινε γεγονός πού ἔφερε χαρά στίς ψυχές ὅλων τῶν Ἑλλήνων. Ἔγινε γεγονός πού γράφθηκε μέ χρυσά γράμματα στό βιβλίο τῆς Ἱστορίας. Ἔγινε γεγονός, γιατί γιά τόν Θεό δέν εἶναι τίποτε ἀδύνατο· γιατί γιά ὅσους πιστεύουν στόν Χριστό καί στήν Παναγία Μητέρα του τίποτε δέν εἶναι ἀνέφικτο. Ἀρκεῖ νά τό ζητοῦμε μέ πίστη καί ἐμπιστοσύνη. Ἀρκεῖ νά προσευχόμαστε γι᾽ αὐτό. Ἀρκεῖ νά εἴμαστε καί ἐμεῖς ἕτοιμοι νά κάνουμε τίς θυσίες πού ἀπαιτοῦνται, ὅπως ἔκαναν καί οἱ πατέρες μας τό 1821, παραμερίζοντας τά προσωπικά μας συμφέροντα, τούς ἐγωισμούς καί τίς μικρότητές μας γιά τό κοινό καλό. Ἀρκεῖ νά μένουμε πάντοτε πιστοί στόν Θεό τῶν πατέρων μας καί στήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό τοῦ Γένους μας καί νά μήν ἐπηρεαζόμεθα ἀπό τούς ἰσχυρούς τοῦ κόσμου καί ὅσα αὐτοί θέλουν πολλές φορές νά μᾶς ἐπιβάλλουν. Διότι «οὗτοι ἐν ἅρμασιν καί οὗτοι ἐν ἵπποις, ἡμεῖς δέ ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ» καί τῆς Παναγίας Παρθένου «μεγαλυνθησόμεθα».
Τό παράδειγμα τῆς ὑπακοῆς τῆς Παναγίας στό μήνυμα τοῦ ἀρχαγγέλου καί στό θέλημα τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί ἡ πίστητῶν πατέρων μας καί τῶν ἡρώων τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821, ἄς ἀποτελοῦν, ἀδελφοί μου, πρότυπα καί γιά τή δική μας ζωή καί ὡς ἀτόμων καί ὡς ἔθνους.
Διάπυρος πρὸς Θεὸν εὐχέτης
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Βεροίας, Ναούσης καὶ Καμπανίας Παντελεήμων
