Γράφει η
Νανά Στ. Παπαϊωάννου
Φιλόλογος- λογοτέχνις
Στο συμπόσιο, που έγινε στην πόλη Ώπις της Ασσυρίας, το 324 π.Χ, ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Μακεδόνας, εκφώνησε έναν σημανικό όρκο, μπροστά στους προσκεκλημένους αξιωματούχους όλων των φυλών. Δυστυχώς, πέθανε, μετά από ένα χρόνο, τον Ιούνιο του 323 π.Χ.
( Ενδεικτικά, αναφέρω μερικά σημεία αυτού του όρκου.)
.Σας εύχομαι, τώρα, που τελειώνουν οι πόλεμοι, να ευτυχήσετε με την ειρήνη. Όλοι οι θνητοί, από δω και πέρα, να ζήσουν σαν ένας λαός, μονοιασμένοι, για την κοινή προκοπή.
.Θεωρείστε την Οικουμένη πατρίδα σας, με κοινούς τους νόμους, όπου θα κυβερνούν οι άριστοι, ανεξαρτήτως, φυλής.
.Δεν ξεχωρίζω τους ανθρώπους, όπως κάνουν οι στενοκέφαλοι, σε Έλληνες και βαρβάρους. Δεν μ’ ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν. Τους καταμερίζω με ένα μόνο κριτήριο, την αρετή. Για μένα κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρος.
.Αν ποτέ σας παρουσιαστούν διαφορές, δε θα καταφύγετε ποτέ στα όπλα, παρά θα τις λύνετε ειρηνικά. Στην ανάγκη, θα σταθώ εγώ διαιτητής σας.
.Τον Θεό δεν πρέπει να τον νομίζετε, σαν αυταρχικό Κυβερνήτη, αλλά σαν κοινό Πατέρα όλων, ώστε η διαγωγή σας να μοιάζει με τη ζωή που κάνουν τα αδέλφια στην οικογένεια.
.Από μέρους μου, θα θεωρώ όλους ίσους, λευκούς και μελαμψούς και θα ήθελα να μην είστε, μόνον, υπήκοοι της Κοινοπολιτείας μου, αλλά μέτοχοι, όλοι συνέταιροι.
.Όσο περνάει από το χέρι μου, θα προσπαθήσω να συντελεστούν αυτά που υπόσχομαι.
.Τον όρκο που δώσαμε, με την σπονδή, απόψε, κρατείστε τον, σαν συμβόλαιο αγάπης.»
Ο Αλέξανδρος, ο Μέγας Μακεδόνας στρατηγός, υπήρξε, πέραν των άλλων, και εκφραστής της εδραίωσης της ειρήνης, στον τότε γνωστό κόσμο. Όραμά του η αγαστή συνύπαρξη και συνεργασία όλων των λαών, στους οποίους μεταλαμπάδευσε τον Ελληνικό Πολιτισμό, με τις πανανθρώπινες αξίες του. Στόχος του η ανάπτυξη και η δημιουργική πορεία σε όλα τα επίπεδα.
Κριτήριό του, για την ανάδειξη των ικανών, η αρετή, στην έννοια της οποίας συμπεριελάμβανε: τη δικαιοσύνη, τη φιλαλήθεια, τη γενναιοφροσύνη, το υψηλό ήθος, την εργατικότητα, την αγάπη προς το κοινό Ιδεώδες, την υπακοή στους νόμους, το σεβασμό προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο.
Ως κομιστής των πνευματικών, ελληνικών αξιών, τις οποίες διδάχθηκε από τον δάσκαλό του, τον μεγαλοφυή φιλόσοφο, Μακεδόνα Αριστοτέλη, ήταν απαλλαγμένος από τη μισαλλοδοξία και την ξενοφοβία. Πολιτικό του όραμα η γεφύρωση των αντιθέσεων ανάμεσα στους λαούς, τις φυλές, τις ηπείρους. Κατά τον ιστορικό Αρριανό, ο Αλέξανδρος απέβλεπε στην παγίωση της ειρήνης, την οποία θεωρούσε βασική προϋπόθεση για την απρόσκοπτη πορεία σε καλύτερες συνθήκες ζωής.
Το Παγκόσμιο έργο του φέρει τη σφραγίδα μιας πολιτικής ιδιοφυίας, που στόχευε στην διαμόρφωση μιας Παγκόσμιας Κοινότητας, με κοινά συμφέροντα. Γι αυτό και έκοψε κοινό νόμισμα, από τους αμύθητους θησαυρούς, που βρήκε στα παλάτια των Περσών βασιλιάδων και Σατραπών, ώστε να αναπτύξει το εμπόριο, θέτοντας τις βάσεις μιας κοινής νομισματικής πολιτικής. Το όλο εγχείρημα διευκολύνθηκε με την καθιέρωση της Κοινής ελληνικής γλώσσας, σε αντικατάσταση των πολλών ελληνικών διαλέκτων, καθώς και των ντοπιολαλιών.
Οι βασικές αρχές, για την επίτευξη του μεγαλειώδους, πολιτικού έργου του, ήταν:
η ισότητα, η ισονομία, η δικαιοσύνη, η ελευθερία, η ευγενική άμιλλα.
Σεβόμενος τα θρησκευτικά «πιστεύω» των λαών που κατέκτησε, καθώς και τον πολιτιστικό, αξιακό τους κώδικα, καταργώντας, φυσικά, ήθη και έθιμα που υποβίβαζαν την ανθρώπινη υπόσταση, κατέθεσε το δικό του «πιστεύω», σ’ Έναν Θεό της αγάπης. Κατά τη συγγραφέα Μαριάννα Ιατροπούλου- Θεοχαρίδου, στο έργο της:
«Ο Μέγας Αλέξανδρος στην Περσική Επική ποίηση», σελ. 167-174, ο Μέγας Αλέξανδρος υπήρξε Πρόδρομος του Χριστιανισμού. Επίσης, κατά τον συγγραφέα Χρήστο Ζαλοκώστα, ο Μέγας Αλέξανδρος υπήρξε Πρόδρομος του Ιησού: «Αλέξανδρος , Πρόδρομος του Ιησού», Αθήνα 1950.
«Αρχή άνδρα δείκνυσι» λέει ένα αρχαίο, ελληνικό ρητό, ότι δηλαδή ο ηγέτης αναδεικνύεται ώς άξιος ή ανάξιος, από τον τρόπο διακυβέρνησής του και από το έργο που αφήνει πίσω του. Και ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Μακεδόνας, παρέμεινε και θα είναι, εσαεί, ένας ζωντανός μύθος, στη φαντασία των λαών της Ανατολής και της Δύσης.
Μπρος στο μεγαλειώδες έργο του και τα πανανθρώπινα οράματά του, ωχριούν όλοι, όσοι, αβασάνιστα και μεθοδευμένα, παραχαράσσουν την ιστορική και πολιτιστική μας κληρονομιά, με ανιστόρητες υπεκφυγές και κίβδηλα επιχειρήματα.
Όμως, οι λαμπρές σελίδες της Ιστορίας κάθε λαού, γράφονται, μόνο, με λαμπρά ονόματα και μεγαλοφυή, πανανθρώπινα οράματα.
