Γράφει ο
Παναγιώτης
Παπαδόπουλος
Φιλόλογος
« Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία» Αγγελικός ύμνος» (Λουκά Β΄14).
Πολύ παραστατικά ο αγιογράφος και Ευαγγελιστής Λουκάς μας εξιστορεί τα γεγονότα με τη Γέννηση του Χριστού στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας. Καταγράφει και μια πληροφορία ενός σημαντικού γεγονότος που συνέβη την εποχή εκείνη σε ολόκληρητη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Πρόκειται για το γεγονός της απογραφής των λαών που βρίσκονταν υπό τη ρωμαϊκή εξουσία. «Εγένετο δε εν ταις ημέραις εκείναις εξήλθε δόγμα παρά Καίσαρος Αυγούστου απογράφεσθαι πάσαν την Οικουμένην. (κεφ. Β’ 1-20). Όλοι οι λαοί σήμερα κάνουν απογραφή σε τακτά χρονικά διαστήματα στη χώρα τους με σκοπό να βεβαιωθούν για το μέγεθος του πληθυσμού , να αποκομίσουν διάφορες χρήσιμες οικονομικές κυρίως στατιστικές πληροφορίες. Ο τρόπος που γίνεται στη σύγχρονη εποχή με τη βοήθεια της τεχνολογικής επιστήμης είναι απλός, γίνεται σε πολλές χώρες συνήθως σε μια μέρα και δεν ταλαιπωρεί τους πολίτες. Στην Ελλάδα π.χ. πραγματοποιείται κάθε δέκα χρόνια.
Ο τρόπος, όμως, που γινόταν την εποχή της Γέννησης του Χριστού στα κράτη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ήταν πολύ βάρβαρος και ταπεινωτικός, γιατί υποχρέωνε τους κατοίκους να μεταβούν στον τόπο της καταγωγής τους για να απογραφούν. Οι διαταγές ήταν αυστηρές και οι Ρωμαίοι αξιωματικοί δεν δικαιολογούσαν καμία καθυστέρηση. Κάποιες φορές οι αποστάσεις ήταν πολύ μεγάλες και τα ταξίδια κουραστικά με τα μέσα συγκοινωνίας, τότε, ανύπαρκτα. Λέγεται ότι κάποιος βασιλιάς, 200 χρόνια προ Χριστού, απογράφοντας τους Εβραίους σφράγιζε τα σώματά τους με πυρακτωμένη σιδερένια σφραγίδα. Ο λόγος της απογραφής ήταν περισσότερο η εγγραφή των λαών σε φορολογικούς καταλόγους. Έτσι και ο Χριστός έπρεπε να απογραφεί ως νέος φορολογούμενος. Ο Ιωσήφ τα χρόνια εκείνα κατοικούσε με την Μαρία στη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας μέχρι τα Ιεροσόλυμα. Επειδή καταγόταν από το γένος του Δαβίδ «δια το είναι αυτόν εξ οίκου και πατριάς Δαδίδ » ήταν υποχρεωμένος, σύμφωνα με τον νόμο των Ρωμαίων, να μεταβεί στα Ιεροσόλυμα. Έπρεπε να διανύσουν μια μεγάλη απόσταση των 110 χιλιομέτρων από τη Ναζαρέτ μέχρι τα Ιεροσόλυμα. Η ταλαιπωρία και η κόπωση ήταν μεγάλη. Ξεκίνησαν με τα μέσα μεταφοράς της εποχής εκείνης, τα υποζύγια (το γαϊδουράκι) με τη Μαρία εγκυμονούσα. Έφτασαν όμως, σε μια μικρή πόλη, τη Βηθλεέμ( πόλη του άρτου), που απείχε 10 χιλιόμετρα περίπου από τα Ιεροσόλυμα. Εκεί στη Βηθλεέμ ήρθε η ώρα της Γέννησης του Χριστού. « εγένετο δε εν τω είναι αυτούς εκεί επλήσθησαν αι ημέραι του τεκείν αυτήν». Οι πόλεις των Ιεροσολύμων και της Βηθλεέμ είχαν κατακλειστεί από απογραφείς και η ανεύρεση κάποιου καταλύματος ήταν δύσκολη. Να υπενθυμίσουμε ότι η Βηθλεέμ είχε υψόμετρο 775 μέτρα και η παραμονή την νύχτα στην ύπαιθρο σε εγκυμονούσα ήταν αδύνατη. Έτσι κατέληξαν σε μια σπηλιά που φιλοξενούσε ζώα των ποιμένων της περιοχής. Εκεί η Μαρία γέννησε το Χριστό και αφού τον τύλιξε με σπάργανα τον τοποθέτησε στη φάτνη( παχνί) των ζώων «και έτεκεν αυτής τον πρωτότοκον, και εσπαργάνωσε αυτόν και ανέκλινεν αυτόν εν φάτνη, διότι ουκ ην αυτοίς τόπος εν τω καταλύματι.» Η νύχτα εκείνη ήταν μεγάλη για το ανθρώπινο γένος. Οι άνθρωποι στη Βηθλεέμ αλλά και όλης της Ιουδαίας ζούσαν το δικό τους μαρτύριο της Ρωμαϊκής σκλαβιάς και δεν είχαν την πολυτέλεια να σπεύσουν για την υποδοχή του θείου βρέφους. Όλες, δυστυχώς, οι επαναστάσεις τους πνίγηκαν στο αίμα. Οι προφήτες, μεγάλες θρησκευτικές προσωπικότητες του Ισραήλ επί αιώνες είχαν, βέβαια, γράψει από τον Μωυσή (1200 π.χ.) και τον Ησαϊα μέχρι τον Ιωάννη τον Πρόδρομο για τον αναμενόμενο Μεσσία της σωτηρίας της ανθρωπότητας για το χρόνο και τον τρόπο γέννησης του. Είχαν διατηρήσει ζωντανή την ελπίδα της σωτηρίας. Τον Μεσσία, τον νέο τους Βασιλιά, οι Ισραηλίτες τον περίμεναν ως ένα οπλαρχηγό που θα επαναστατούσε και θα συνέτριβε τα ρωμαϊκά στρατεύματα. Περίμεναν να γεννηθεί ο Μεσσίας ως βασιλόπουλο σε κάποιο παλάτι με τιμές. Ο Χριστός όμως, θα γινόταν κήρυκας της αγάπης και της ειρήνης. Εκείνη τη νύχτα στη σπηλιά, που ήταν καταφύγιο των ληστών της εποχής εκείνης βρήκε κατάλυμα ο χριστός. Να θυμίσουμε ότι και επάνω στο Σταυρό τις τελευταίες στιγμές της ζωής του ληστές ήταν εκείνοι που τον ξεπροβόδισαν στη θυσία και στο θάνατο. Μετά τη γέννηση του θείου βρέφους αρχίζουν στο σπήλαιο οι επισκέψεις των απλών βοσκών που διανυχτέρευαν στην ύπαιθρο με την παρουσία και τους ύμνους των αγγέλων. Θα έρθουν και επιστήμονες αστρολόγοι από τα βάθη της Ανατολής , γνωστοί σε εμάς ως τρεις Μάγοι με τα πλούσια δώρα τους. Στη συνέχεια όλα τα γεγονότα ακολουθούν το σωτήριο σχέδιο του Θεού στον κόσμο.
Στην πανανθρώπινη ιστορία έχουν συμβεί πολλά κοσμογονικά γεγονότα πολλά από τα οποία έγιναν γνωστά και επηρέασαν τη ζωή των ανθρώπων. Προηγήθηκαν πόλεμοι, σεισμοί και καταστροφικές πλημμύρες. Όλα όμως, παραμένουν σαβανωμένα κάτω από την τέφρα των αιώνων. Πολλοί άνθρωποι στη ζωή αναδείχτηκαν προσωπικότητες άλλοι έγιναν βασιλείς, πολιτικοί, στρατηγοί. Όλοι χάθηκαν στον απύθμενο βυθό του χρόνου. Κάποια, όμως, γεγονότα διατήρησαν άσβεστο και αναλλοίωτο το όνειρο της σωτηρίας του ανθρώπου. Είναι η έλευση του Χριστού στον κόσμο. Επιβεβαίωση η απογραφή του. Η ενσάρκωση και το θείο κήρυγμα της ειρήνης επαναπροσδιόρισαν την νέα πορεία του ανθρωπίνου γένους. Υπό το φως του άστρου της Βηθλεέμ βρίσκεται και ο δρόμος προς τη φάτνη για όλους, όσοι τον πιστεύουν και θέλουν τη σωτηρία τους.
Βιβλιογραφία. 1«Κογχύλια από την Τιβεριάδα» του Κωνσταντίνου Κούρκουλα. Σελ.55 Αθήνα 1970.
2. «Ο Θεός τη γη μας»του Στέργιου Σάκκου σελ.93 Εκδόσεις Απολύτρωσις.
3. Κ. ΔΙΑΘΗΚΗ. Λουκά Κεφ. Β΄. 1-18
Ευχές για ευλογημένα
και χαρούμενα Χριστούγεννα
