Ο καθηγητής κ. Κιτσοπανίδης, συγγραφέας του υπό παρουσίαση βιβλίου με τίτλο «Βασικοί άξονες και μηχανισμοί αναδιάρθρωσης και εκσυγχρονισμού της ελληνικής γεωργίας ως βάση βελτίωσης της ανταγωνιστικότητάς της και αναζωογόνησης των αγροτικών περιοχών» ξεκίνησε την γεωργοοικονομική έρευνα από τα πρώτα στάδια της Πανεπιστημιακής του σταδιοδρομίας και συνεχίζει να εργάζεται πάνω στο ίδιο αντικείμενο 25 χρόνια μετά την αποχώρησή του λόγω ορίου ηλικίας από το Πανεπιστήμιο. Δημοσίευσε 154 εργασίες και 8 συγγράμματα. Το τελευταίο όμως βιβλίο (2018) θα έλεγε κανείς ότι είναι το απάνθισμα όλης της προηγηθείσης εκδοτικής εργασίας.
Το βιβλίο αποτελείται από 286 σελίδες και είναι διηρημένο σε τέσσερα κεφάλαια.
Κεφάλαιο πρώτο:
« Η ελληνική γεωργία στο παρελθόν και σήμερα».
Αναφέρεται στην ίδρυση του Υπουργείου Γεωργίας το 1917 και Αγροτικής Τράπεζας το 1929, καθώς και στην εκτεταμένη Αγροτική μεταρρύθμιση (1917-1923), δηλαδή στην αναδιανομή των γεωργικών εκτάσεων της χώρας, η οποία θεωρήθηκε ως το μεγαλύτερο ειρηνικό επίτευγμα του νεοελληνικού κράτους.
Για την είσοδό μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση αναφέρεται στην πολιτική των επιδοτήσεων και εισοδηματικών ενισχύσεων και τις χαρακτηρίζει ως το χαρακτηριστικότερο και συγκλονιστικότερο παράδειγμα αποτυχίας στο να προωθήσει τη γεωργία σε ανώτερα επίπεδα ανάπτυξης. Όσον αφορά την ένταξή μας στην Κοινή Ευρωπαϊκή Αγορά εξετάζει όλες τις διατυπωθείσες απόψεις, θετικές και αρνητικές, και προβαίνει στην επισήμανση των θετικών και μη επιπτώσεων. Αναφερόμενος στην ΚΑΠ (κοινή αγροτική πολιτική) δηλώνει ότι η εφαρμογή της χειροτέρευσε την αναλογία μεταξύ πλεονασματικών (δηλαδή φυτικών) και ελλειμματικών (δηλαδή ζωικών προϊόντων).
Κεφάλαιο δεύτερο
«Σπουδαιότεροι άξονες με τους οποίους μπορεί να επιτευχθεί η αναδιάρθρωση και ο εκσυγχρονισμός της Ελληνικής γεωργίας».Οι σπουδαιότεροι άξονες είναι: α) Το Υπουργείο Γεωργίας, ως φορέας του σχεδιασμού και της οργάνωσης της γεωργικής παραγωγής και της άσκησης της αγροτικής πολιτικής του κράτους, β) Γεωπόνος, ως φορέας της εκπαίδευσης, της έρευνας και της εφαρμογής της γεωπονικής επιστήμης και γ) ο γεωργό, ως φορέας υλοποίησης στη γεωργική πράξη όλων των προαναφερθέντων.
Κεφάλαιο τρίτο
«Κυριότεροι μηχανισμοί στήριξης των αξόνων αναδιάρθρωσης και εκσυγχρονισμού της Ελληνικής γεωργίας»
Οι άξονες που προαναφέρθηκαν δεν θα μπορέσουν να υλοποιήσουν το έργο της ανασυγκρότησης της γεωργίας μας, εφόσον δεν έχουν στη διάθεσή τους κατάλληλους μηχανισμούς.
Από αυτούς οι κυριότεροι είναι: α) ολοκλήρωση των αναγκαίων μεγάλων έργων υποδομής, β) δημιουργία νέου χρηματοπιστωτικού Ιδρύματος αποκλειστικής ή κύριας χρηματοδότησης της γεωργίας, γ) η αναδιοργάνωση της υπάρχουσας γεωργοτεχνικής έρευνας, δ) η οργάνωση της γεωργοοικονομικής έρευνας σε πανελλήνια κλίμακα και ε) η ύπαρξη βιομηχανιών και ιδρυμάτων παραγωγής νέας τεχνολογίας και εταιρειών και δικτύων μεταφοράς γεωργικών εφοδίων και προϊόντων. Αυτά σημαίνουν ότι η αναδιοργάνωσή της και ο εκσυγχρονισμός της ελληνικής γεωργίας προϋποθέτουν μεν υλικές επενδύσεις, πλην όμως ο προγραμματισμός της αναδιοργάνωσης της θα πρέπει να στηριχθεί πρωτίστως στα αποτελέσματα της γεωργοτεχνικής και οικονομικής έρευνας που είναι προϊόν πνευματικών επενδύσεων. Η ολοκλήρωση των αναγκαίων μεγάλων έργων υποδομής είναι άμεσης προτεραιότητας μηχανισμός στήριξης των αξόνων ανασυγκρότησης της γεωργίας μας.
Κεφάλαιο τέταρτο
« Η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των γεωργικών προϊόντων βασική επιδίωξη της αναδιάρθρωσης και του εκσυγχρονισμού της ελληνικής γεωργίας».
Οι προαναφερθέντες άξονες ανασυγκρότησης της ελληνικής γεωργίας και οι μηχανισμοί στήριξής τους στοχεύουν στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των γεωργικών μας προϊόντων, και αυτό γιατί η βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους αποτελεί την αναγκαία προϋπόθεση επιτυχούς προώθησής τους στην Ευρωπαϊκή και διεθνή αγορά. Μετά την είσοδό μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση παρατηρείται δυσκολία, αν όχι αδυναμία των γεωργικών μας προϊόντων να ανταγωνιστούν τα αντίστοιχα των άλλων χωρών. Η δυσκολία αυτή φάνηκε όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να χαλαρώσει τα προστατευτικά μέτρα υπό μορφή μείωσης δασμών και εξαγωγικών επιδοτήσεων.
Κλίνοντας την παρουσίαση του βιβλίου, νομίζω πως είναι σκόπιμο να αναφερθούμε στο απόφθεγμα του Σαίξπηρ: Είναι άριστο βιβλίο εκείνο το οποίο το ανοίγουμε με λαχτάρα και το κλίνουμε με κέρδος.
Βιογραφικό του καθηγητού κ. Γ. Κιτσοπανίδη.
Το 1950 πήρε το πτυχίο της Γεωπονίας με βαθμό «άριστα».
Το 1951 διορίστηκε βοηθός και το 1954 επιμελητής του εργαστηρίου Αγροτικής Οικονομίας και πολιτικής του ίδιου Πανεπιστημίου.
Το 1956 αναγορεύτηκε διδάκτωρ και το 1959 εκλέχτηκε υφηγητής.
Το 1957 πήρε το πτυχίο Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Α.Π.Θ.
Τη χρονική περίοδο 1961-63 πραγματοποίησε μεταδιδακτορικές σπουδές και έρευνα στα Πανεπιστήμια Οξφόρδης και Κέμπριτζ.
Το 1960 εξελέγη Τακτικός Καθηγητής. Το ακαδημαϊκό έτος 1982-83 διετέλεσε Κοσμήτωρ της Γεωπονικής Σχολής και το αντίστοιχο 1986-87 Επισκέπτης Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Φλώριδας των Η.Π.Α.
Το 1993 απεχώρησε από την ενεργό υπηρεσία λόγω ορίου ηλικίας.
Το 2017 εξελέγη τακτικό μέλος της Ελληνικής Γεωργικής Ακαδημίας και το ίδιο έτος βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών.
Το 2012 δημοσίευσε το εξειδικευμένο και μοναδικό μέχρι στιγμής ελληνικό γεωργοοικονομικό λεξικό με τον τίτλο «Κωδικοποίηση της χρησιμοποιούμενης διεθνώς γεωργοοικονομικής ορολογίας με περισσότερα από 2.500 λήματα.
Ο παρουσιάσας το βιβλίο
Δ.Κ. Στυλιανίδης
Επ. Δ/ντής Ινστιτούτου Φυλλοβόλων Δένδρων
