Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι ... ήταν κάποτε η συμβουλή της μαμάς μου και μάλιστα είχε αποτέλεσμα.. Στα μαθητικά μου χρόνια το μότο αυτό ήταν ο εφιάλτης της τελευταίας ημέρας του Οκτώβρη, καθώς ο εορτασμός της Παγκόσμιας Η μέρας Αποταμίευσης, επέβαλε την ανάπτυξη επιχειρημάτων γύρω από τα οφέλη της μετρημένης στάσης ζωής, με σκοπό την ανάδειξη της καλύτερης μαθητικής έκθεσης, με κέρδος όχι μόνο μια καλή βαθμολογία, αλλά και τον κουμπαρά από τα ΕΛΤΑ.
Σήμερα μόνο θυμηδία θα προκαλούσε στους μαθητές ένα παρόμοιο με τότε θέμα έκθεσης σχετικά με την καλύτερη μελλοντική ζωή του μέρμυγκα που αποθηκεύει και αποθηκεύει, αφήνοντας να του ξεφύγει το...σήμερα.
Η αποταμίευση ως έννοια και μοντέλο ζωής κοντεύει να ξεχαστεί καθώς κάτι δεν πάει καλά και δεν γεμίζει το σακούλι. Λίγο η συρρίκνωση μισθών και συντάξεων, λίγο ο Ενφια, λίγο η ακρίβεια,πήγε υπέρ μνημονίου η αποταμίευση.
Νομίζω πως η μόνη λύση για να μην χάσει την αξιοπιστία της είναι να επιτραπεί στο Γιάννο και στη Σοφούλα να μας διδάξουν πως θα γεμίσουμε το σακούλι.
Αυτοί ξέρουν...Σίγουρα πάντως δεν είναι μόνο το ζεύγος Παπαντωνίου ικανό να εισηγηθεί περί αποταμίευσης....