Σε απόγνωση τευτλοπαραγωγοί και εργαζόμενοι στην ΕΒΖ, αφού το καμίνι της βιομηχανίας έπρεπε να είχε ανάψει από τα τέλη Σεπτεμβρίου, αλλά δυστυχώς είναι ορατός ο κίνδυνος να χαθεί η χρονιά.
Τα προβλήματα στην ΕΒΖ με βασικό την έλλειψη ρευστότητας που δεν της επιτρέπει να ξεκινήσει την παραγωγή απειλούν εκατοντάδες οικογένειες που εξαρτώνται άμεσα. Μια βιομηχανία και ένα προϊόν με δυνατό brandname, που «χτίστηκε» επί τόσες δεκαετίες έχει απαξιωθεί και κινδυνεύει να σβήσει.
Ουδείς αμφισβητεί την κορυφαία ποιότητα της ελληνικής ζάχαρης, που θα μπορούσε να παραμείνει ένα «βαρύ» εξαγωγικό όπλο της χώρας που θα συνεισφέρει στην εθνική οικονομία.
Τα τελευταία χρόνια παλινωδίες, κακοί χειρισμοί αλλεπάλληλες αλλαγές διοικήσεων οδήγησαν στον υποβιβασμό της αξίας και της δυναμικής της ΕΒΖ . Δεν είναι από τις περιπτώσεις που αποτελούν βαρίδιο και πρέπει να το ξεφορτωθούμε.
Δεν είναι λύση να ξεπουληθούν όλες οι δημόσιες επιχειρήσεις, ειδικά αν έχουν προοπτικές γιατί είναι ανίκανο το κράτος να τις κουμαντάρει.
Κι αν δεν μπορεί, τότε υπάρχουν ενδιάμεσες λύσεις μέσω σύναψης συνεργασιών με ιδιώτες για την διαχείριση και το management, ώστε όχι απλά να διασωθούν αλλά να αποκτήσουν την θέση που τους αξίζει.