Σε αυτό το σημείωμα θα αναφερθώ στις άστοχες ενέργειες
του Υπουργού Εξωτερικών κ.Κοτζιά, όσον αφορά τις διμερείς σχέσεις μας με την
Ρωσία, που τελικά οδήγησαν σε ρήξη, για πρώτη φορά, ενώ μέχρι πρότινος οι
σχέσεις μας ήταν πολύ καλές έως άριστες. Το εξωφρενικό δε, είναι ότι φθάσαμε σε
επίπεδο ανάκλησης Πρέσβεων και διπλωματικών υπαλλήλων εκατέρωθεν, αλλά και
απαγόρευση εισόδου στην Ρωσία διπλωμάτη, στενού συνεργάτη του κ.Κοτζιά.
Δεν είμαι φυσικά
σε θέση να γνωρίζω, ως απλός πολίτης και ως είναι αυτονόητον, αυτά που
γνωρίζουν οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας μας και αφορούν αυτά που συμβαίνουν
στην επικράτεια και τις όποιες κινήσεις αξιωματούχων ξένων κρατών σε βάρος της
χώρας. Όμως, ο ισχυρισμός ότι χρηματοδοτήθηκαν συγκεντρώσεις και συλλαλητήρια
που έγιναν σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα για το θέμα της Μακεδονίας, από Ρωσικά
κεφάλαια και με την ενεργό συμμετοχή Ρώσων διπλωματών, είναι τουλάχιστον αβάσιμος
ως και γελοίος. Ακόμη και ένας άπειρος δημοσιογράφος ή ένας αδαής πολίτης, θα
καταλάβαινε ότι οι συγκεντρώσεις όπου μαζεύτηκαν από 500.000 έως 1 εκατομμύριο
κόσμος, οφείλονται σε πραγματική έκφραση πολιτικής βούλησης του λαού και όχι σε
χρηματοδότηση από οποιονδήποτε και για κανέναν λόγο. Όπως επίσης, είναι
προσβλητικός και ο ισχυρισμός ότι μέσα στους «δωροδοκηθέντες» ήταν και
Μητροπολίτες που συμμετείχαν στα εν λόγω συλλαλητήρια όπως και ο δικός μας
Παντελεήμων, Βεροίας- Καμπανίας και Ναούσης. Προφανώς άλλος ήταν ο σκοπός του
Υπουργού Εξωτερικών.
«Ανήκομεν εις την Δύσιν», ήταν η περιβόητη ρήση του
αείμνηστου Κ.Καραμανλή. Φαίνεται ότι ο αείμνηστος είχε εμπεδώσει την απόφαση
που πήραν οι ηγέτες των Μεγάλων Δυνάμεων, Ρούσβελτ-Στάλιν-Τσώρτσιλ, στην Γιάλτα
της Κριμαίας, τον Φλεβάρη του 1945, όπου καθορίστηκε ο μεταπολεμικός κόσμος,
δηλαδή οι ζώνες επιρροής των Μεγάλων Δυνάμεων και η Ελλάδα κατατάχθηκε στην
ζώνη επιρροής της Αγγλίας. Ήταν κάτι όμως που δεν είχε εμπεδώσει ο ηγέτης του
Κ.Κ.Ε, Ν.Ζαχαριάδης και διέταξε την αποχή απ’τις εκλογές του Μαρτίου του 1946
με όλα τα θλιβερά επακόλουθα και τον Εμφύλιο Πόλεμο και παρά την αντίθετη γνώμη
της Μόσχας εκείνη την εποχή. Αυτό φυσικά ήταν και το πρώτο ολέθριο λάθος της
Ελληνικής Αριστεράς, με αποκλειστική ευθύνη του «Έλληνα Στάλιν» της εποχής
εκείνης, Ν.Ζαχαριάδη.
Ανήκομεν εις την Δύσιν λοιπόν, και ο μόνος πολιτικός που
εμπράκτως παρεξέκλινε της έννοιας αυτής της ρήσης ήταν ο Κ.Καραμανλής ο
νεότερος που συμφώνησε για την μεταφορά φυσικού αερίου απ’την Ρωσία μέσω του
αγωγού Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολης, με όμως παρ’ολίγον ολέθριες συνέπειες εις
βάρος του, όπως είναι γνωστό σε όλους.
Σήμερα πάλι η αριστερά -τουλάχιστον έτσι θέλει να λέγεται
η σημερινή κυβέρνηση- διαρηγνύει τις σχέσεις με την Ρωσία και επιτείνει την
κρίση στις σχέσεις των δύο χωρών με την φράση κ.Κοτζιά ότι «η Ρωσία αποτελεί
σύμμαχο εν’ όπλοις της Τουρκίας». Χάθηκε η μπάλα, όπως λένε στην ποδοσφαιρική
ορολογία και όλα αυτά εις βάρος των συμφερόντων της Χώρας μας, η οποία πάνω
απ’όλα πρέπει και οφείλει να τα ‘χει καλά με τις δύο υπερδυνάμεις της υφηλίου
δηλαδή Η.Π.Α και Ρωσία.
Γ.Ξ.Τροχόπουλος
Βέροια - Νότιας Μακεδονίας
Υ.Γ Δυστυχώς για εμάς κατά την άποψή μου, η εν όπλοις
σύμμαχος της Ρωσίας, η Τουρκία δηλαδή και συγκεκριμένα η Τουρκική διπλωματία
είναι κατά πολύ ανώτερη από την δικιά μας διπλωματία όπως συνάγεται από αυτά
που και ο ίδιος ο κ.Κοτζιάς ομολογεί.
Και το λέω αυτό με πικρό παράπονο.
