Πλήθος κόσμου αποχαιρέτησε τον Γιώργο Γαλανομάτη κατά την εξόδιο ακολουθία που τελέστηκε στον Αγ. Αντώνιο Βέροιας. Πολλοί συνάδελφοι δημοσιογράφοι που έμαθαν πολλά κοντά του, παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές που με τα δημοσιεύματα του εκλιπόντος ξέφυγαν από τα σύνορα τα τοπικά και αγωνίστηκαν σε μεγάλες ομάδες. Όπως επίσης παλαιοί παράγοντες του Ημαθιώτικου ποδοσφαίρου με τους οποίους συνεργάστηκε αρμονικά για το καλό του ποδοσφάιρου και όχι μόνο.
Ο εκλιπών για όσους δεν το γνωρίζουν ήταν ιδρυτικό μέλος του Φίλιππου Βέροιας και παρακολουθούσε πάντα την πρόοδο όλων των συλλόγων.
Ήταν ένας δημοσιογράφος που είχε ΑΠΟΨΗ κάτι πολύ σημαντικό για την εποχή εκείνη και γι’ αυτό καταξιώθηκε Πανελλήνια τόσο στον έντυπο τύπο όσο και στον ηλεκτρονικό.(ραδιόφωνα, τηλεοράσεις κ.α.).
Μεταξύ των παρευρισκομένων διακρίναμε τον Αντιπεριφεριάρχη κ. Κώστα Καλαιτζίδη τον Δήμαρχο Βέροιας κ. Κώστα Βοργιαζίδη, τον πρώην βουλευτή της Ν.Δ κ. Ηλία Φωτιάδη, τον πρέοδρο του ΚΑΠΑ Στέργιο Διαμάντη, τον πρόεδρο του Δικηγορικού συλλόγου Βέροιας κ. Φώτη Καραβασίλη, τον πρώην Δήμαρχο Βέροιας κ. Γιάννη Χασιώτη, τον ιστορικό της Βέροιας Γιώργο Χιονίδη, ο πρώην πρόεδρος του ΚΑΠΑ και πρόεδρος των ΑΣΤΙΚΩΝ Βέροιας κ. Παύλος Παυλίδης, και φυσικά τον πρόεδρο της ΕΠΣ Ημαθίας κ. Βασίλη Φωτιάδη που έκανε άψογα και χρέη ιεροψάλτη.
Τον επικείδιο λόγο εκφώνησε ο σύμβουλος έκδοσης της εφημερίδας ΛΑΟΣ συνεργάτης και φίλος για πολλά χρόνια του εκλιπόντος κ. Μιχάλης Ζ. Πατσίκας ο οποίος είπε
« Αγαπητέ φίλε Γιώργο
Ήρθε η στιγμή του αποχωρισμού μετά από 50 χρόνια συνεργασίας και η στιγμή αυτή είναι δυσβάστακτη. Θυμάμε τότε στις αρχές της 10ετίας του 60’ που γνωριστήκαμε και αναπτύξαμε την συνεργασία μας στον Δημοσιογραφικό τομέα αναλαμβλάνοντας τα Αθλητικά του ΛΑΟΥ πάνω στην πιο κρίσιμη περίοδο για την ιστορία του αθλητισμού της πόλις μας, με όλες τις δυνάμεις να προσπαθούν για την άνοδο της ομάδας στην μεγάλη κατηγορία.
Αγαπητοί φίλοι δεν θέλω να επακταθώ άλλο πάνω στο δημοσιογραφικό έργο του Γιώργου γιατί θα αδικήσω τον Ανθρωπο με Α κεφαλαίο Γιώργο Γαλανομάτη.
Μία λέξη θα μπορούσα να πω ότι ήταν δίκαιος στις δημοσιογραφικές του κριτικές αλλά και στην ζωή του γενικότερα, και οδηγείτο πάντοτε από ευγενή αισθήματα και αγάπη για την πόλη μας που παντα ήθελε το καλό της.
Ήταν καλοκάγαθος άνθρωπος με την παλιά καλή έννοια και σαν γνήσιος Έλληνας Μικρασιάτης μπεσαλής τιμούσε την φιλία.
Με τιμούσε και μένα με την φιλία του αν και κάποτε οι δρόμοι μας είχαν χωρίσει για επαγγελματικούς λόγους . Δεν έπαβε όμως πάντοτε όταν συναντιόμασταν να κυλάει ένα δάκρυ από τα μάτια του που για μένα έλεγε πολλά.
Τώρα όμως τελευταία παλιέ μου φίλε το δάκρυ λύπης είχε γίνει δάκρυ χαράς μιάς και τα παιδιά μας ο Βίλυς και ο Ζήσης ξεκίνησαν και συνεχίζουν την συνεργασία κάτι που ξέρω το επιθυμούσες μέσα από την ψυχή σου.
Τώρα ήρθε η ώρα να πας κοντά στην αγαπημένη σου, την γυναίκα της ζωή σου την Αλεξάνδρα και να συνεχίσεις από κει ψηλά να παρακολουθείς και να κάνεις ρεπορτάζ για την μεγάλη σου αγάπη την ΒΕΡΟΙΑ.
Στα παιδιά σου Βίλυ και Μανώλη τις συζύγους τους τα εγγόνια θερμά συλλυπητήρια εκ μέρους όλων των φίλων και συνεργατών του ΛΑΟΥ και είμαι σίγουρος ότι η πόλη που τόσο αγάπησες και κατέγραψες την αθλητική ιστορία της να σε τιμήσει για το έργο σου.
