Ο Τουριστικός Όμιλος Βέροιας
και η Ομάδα «Στιχομυθία» (παιδιά Γυμνασίου) του Τμήματος Θεατρικής
Υποδομής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βέροιας παρουσιάζουν
την παράσταση «Η Δική μας Πόλη», βασισμένη στα βιβλία «Βεροιώτικες Αράδες» του Γιάννη
Αλεξιάδη και «Το Τέλος της Μικρής μας Πόλης» του Δημήτρη Χατζή σε σύνθεση/διασκευή κειμένων
και σκηνοθεσία Πέτρου Μαλιάρα.
Η παράσταση θα δοθεί το Σάββατο 16 Ιουνίου 2018 στις 9.30μ.μ. στην πλατεία Ελιάς με ελεύθερη είσοδο.
Συντελεστές
Παράστασης
Βασισμένο
στα βιβλία «Βεροιώτικες Αράδες» του Γιάννη Αλεξιάδη και «Το Τέλος της Μικρής
μας Πόλης» του Δημήτρη Χατζή
Σύνθεση/
Διασκευή Κειμένων: Πέτρος Μαλιάρας
Σκηνοθεσία:
Πέτρος Μαλιάρας
Σκηνογραφία (σχεδιασμός & κατασκευή) Ενδυματολογία: Γεωργάκη Χαρά, Γεωργόπουλος Δημήτρης,
Όσσα Μαρία, Τσιριγώτη Σοφία
Μουσική
Επιμέλεια/ Ηχοληψία:
Αλέξανδρος Καροτσέρης
Φωτισμοί:
Ζορμπάς «Ήχος &
Φως»
Φωτογραφία: Τάσος Θώμογλου
Γραφιστική
Επιμέλεια: Γιάννης
Ταγματάρχης
Οργάνωση
Παραγωγής-Προβολή: Κατερίνα
Γρηγοριάδου
Τους ρόλους ερμηνεύουν (αλφαβητικά): Αθανασιάδου Νικολένα, Απλακίδης Δημήτρης, Γιαγκούλα Μαρία,
Γεωργιάδου Χαρά, Δανδέλη Στέλλα, Δεμπερδέμη Πόπη, Δημάκας Αλέξανδρος, Δημάκας
Δημήτρης, Δούμπη Δήμητρα, Δούμπη Έφη, Ζυγανιτίδης Άλκης, Ιωσηφίδου Άννα,
Καραβασίλης Ιωάννης, Κετίκογλου Σταύρος, Κοντοπούλου Δάφνη, Κοντοπούλου Σοφία,
Μαββίδης Δημήτρης, Μούρνου Γεωργία, Πάνου Στέλλα, Παπαδόπουλος Άνθιμος,
Ρεβελτσή Ραφαηλία, Ταχματζίδου Εύα, Χατζηθεοδώρου Άννη
Σημείωμα Σκηνοθέτη
Ο Τουριστικός Όμιλος Βέροιας, αναβιώνει και φέτος, με το 3ο
Φεστιβάλ Ροδάκινου, όλες εκείνες τις όμορφες εκδηλώσεις, που διοργανώνονταν την
πενταετία 1958-62 στην πόλη μας. Ένα Φεστιβάλ για τον ευλογημένο αυτό καρπό,
που στόχο έχει να αγκαλιάσει τους νέους, να ανακινήσει μνήμες και να προάγει
την πόλη μας. Τη Βέροια. Τη Δική μας Πόλη!
Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Βέροιας κλήθηκε να στηρίξει αυτήν την προσπάθεια
και αποφασίσαμε να γίνουμε αρωγοί της, με αυτό, που ξέρουμε να κάνουμε καλά:
μια θεατρική παράσταση! Με πρωταγωνιστές 15χρονους μαθητές και μαθήτριες
γεμάτους ζωντάνια και όρεξη, θα δημιουργήσουμε στην πλατεία Ελιάς, πάνω σε
αυτοσχέδια σκηνή από παλέτες, μια ατμόσφαιρα της Βέροιας του τότε. Όπλο μας μια
ιστορία μυστηριακή, σχεδόν ανεξιχνίαστη για τα χαμένα χρόνια, που έρχονται και
πάνε. Σε έναν τόπο ηρεμίας και γαλήνης ψυχικής, που γέννησε σοφούς και εξέθρεψε
ανθρώπους, σε μια πόλη, που όλα ήσυχα κυλούν. Σε μια πόλη που ‘χει τα μυστικά της χαραγμένα… Ακριβώς όπως η Βέροια…