Ο συγγραφέας Ισίδωρος Ζουργός διαβάζεται πολύ και διαβάζεται με ενδιαφέρον. Οι αναγνώστες περιμένουν τα βιβλία του και χάρηκαν ιδιαίτερα όταν κυκλοφόρησαν, πρόσφατα, οι «Λίγες και μία νύχτες» (Εκδ. ΠΑΤΑΚΗ). Από τις καλές πένες, που σε παίρνει μαζί του στο ταξίδι της ιστορίας του. Και το ταξίδι στο νέο του βιβλίο, ξεκινάει με ένα πολύ διαφορετικό τρένο που φτάνει από την Πόλη στη Θεσσαλονίκη (γενέτειρα και αγαπημένη πόλη του συγγραφέα) στις 22 Απριλίου του 1909.
Σ’ αυτό το τρένο δεν υπάρχουν επιβάτες, παρά μόνο ένας έκπτωτος σουλτάνος, με την ακολουθία του. Τα δύο μόνο βαγόνια, έφυγαν από το σταθμό της Κων/πολης και έφτασαν στη Θεσσαλονίκη, μεταφέροντας τον Σουλτάνο Αμπτούλ Χαμίτ, έκπτωτο πια, ύστερα από το κίνημα των νεοτούρκων, αιχμάλωτο, που για 2,5 περίπου χρόνια μένει σε μια μαγευτική έπαυλη της συνοικίας των Εξοχών. Κάτι που, τότε, θορύβησε τους Θεσσαλονικείς κατά τα δημοσιεύματα εφημερίδων της εποχής. Με βάση αυτή την ιστορία ο Ισίδωρος Ζουργός ξετυλίγει το μυθιστόρημά του και τοποθετεί τους ήρωες που επινοεί, όπως ο Λευτέρης Ζεύγος, γιος του κηπουρού της έπαυλης.
«Ο ήρωας παρακολουθεί όσα συμβαίνουν στην έπαυλη μπροστά στα έκπληκτα μάτια του, σ’ έναν κόσμο που του φαίνεται παραμυθένιος… Ένα κομμάτι ανατολίτικου παραμυθιού εισβάλει στην καθημερινότητά του. Το παιδί αυτό, κρυφακούει και κρυφοβλέπει, διότι έλκεται πάρα πολύ από αυτό τον απίστευτο κόσμο. Βλέπει τον σουλτάνο, που βιώνει μία καταθλιπτική κρίση εκείνη την εποχή, να αφηγείται στην κόρη του οικονομικού του συμβούλου (ένα κορίτσι πολύγλωσσο με ευρωπαϊκή εμφάνιση και σπουδή), όλη του τη ζωή. Όπως μπορείτε να φανταστείτε έχουμε την συλλογή, από το Χίλιες και μία νύχτες, μόνο που εδώ αφηγείται ο σουλτάνος και όχι μία πριγκιποπούλα. Έχουμε την παρουσίαση ενός κόσμου της Ανατολής και της Δύσης ταυτόχρονα, όπως εμφανίζεται στα μάτια του μικρού ήρωα, με βάση ένα ιστορικό γεγονός. Οι σελίδες του βιβλίου και η ιστορία αυτού του ανθρώπου διατρέχει το μεγαλύτερο κομμάτι του 20ου αιώνα και το κομμάτι της ιστορίας, όχι μόνο της Θεσσαλονίκης και της Ελλάδας αλλά και της Ευρωπαϊκής ιστορίας».
Αυτή η περιγραφή ανήκει στον συγγραφέα Ισίδωρο Ζουργό, στον ΑΚΟΥ 99.6 στην εκπομπή «Πρωινές Σημειώσεις» με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου που έγινε στο «Εκκοκκιστήριο Ιδεών» της Βέροιας.
-Σε ένα δικό σας τρένο, σε μια δική σας διαδρομή, ποιους επιβάτες θα θέλατε μαζί σας;
«Δεν ξέρω πόσους θα μπορούσα να διαλέξω… Θεωρώ ότι το πλήθος είναι και πλούτος. Μου αρέσει πάρα πολύ να συνδιαλέγομαι, να συντροφεύω και να συναναστρέφομαι ανθρώπους πολλούς και αρκετών ειδών. Προφανώς θα ήθελα κάποιους ανθρώπους για να μοιράζομαι μαζί τους τα ενδιαφέροντά μου, ως αναγνώστη και ως συγγραφέα. Από κει και πέρα, θα ήθελα ανθρώπους οι οποίοι θα είχαν μία αισθαντικότητα και μία επικοινωνιακή ευχέρεια. Σίγουρα θα μου άρεσαν και αυτοί που είναι εραστές της ζωής, και οπωσδήποτε κάποιοι άνθρωποι με χιούμορ».
-Από συγγραφείς και πνευματικές προσωπικότητας, ποιους θα θέλατε;
«Φαντάζομαι ότι η ερώτηση περιλαμβάνει ζώντες και τεθνεώτες… Νομίζω, ότι θα ήθελα πάρα πολύ σ’ αυτό το ταξίδι με το τρένο, να είμαι με τον Καραγάτση… Άλλωστε υπάρχει μία σχέση ενός κεντρικού μου ήρωα με τον Καραγάτση, αφού κάποια στιγμή στο βιβλίο, παίζει και εμφανίζεται και ο ίδιος ο Γιούγκερμαν, οπότε η αναγνωστική μου σχέση με τον Καραγάστη είναι συνεχής… Θα τον ήθελα λοιπόν τον κ. Ροδόπουλο στο ταξίδι. Πιθανότατα θα ήθελα στην άκρη του κουπέ, έναν λιγομίλητο Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη και προφανώς και κάποιον Θόδωρο Ντοστογιέφσκι, με τη βοήθεια μεταφραστή πάντα…».
-Οι «λίγες και μία νύχτες» είναι νέο βιβλίο, όμως ένας συγγραφέας ποτέ δεν ησυχάζει… Ετοιμάζεται κάτι;
«Ναι, υπάρχει απλά το στάδιο της εσωτερικής δουλειάς, της επεξεργασίας, όπου προσπαθείς να ανιχνεύσεις το πρόπλασμα ενός κόσμου που πρόκειται να γεννηθεί… Εδώ και αρκετό καιρό βρίσκομαι σ’ αυτή τη διαδικασία… Προσπαθώ να βρω τις ορίζουσες και τις συντεταγμένες σ’ αυτό το πρόπλασμα, που θέλω να πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα γίνει το καινούργιο βιβλίο».
Ο Ισίδωρος Ζουργός γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1964, όπου ζει και εργάζεται ως δάσκαλος.
Έχει γράψει τα µυθιστορήµατα Φράουστ (Νέα Σύνορα – Α.Α Λιβάνη, 1995· νέα, αναθεωρηµένη έκδοση Εκδ. Πατάκη, 2008), Αποσπάσµατα από το βιβλίο του ωκεανού (Εκδ. Πατάκη, 2000· νέα έκδοση από τις Εκδ. Πατάκη, 2007), Η ψίχα εκείνου του καλοκαιριού (Εκδ. Πατάκη, 2002), Στη σκιά της πεταλούδας (Εκδ. Πατάκη, 2005), Η αηδονόπιτα (Εκδ. Πατάκη, 2008), Ανεµώλια (Εκδ. Πατάκη, 2011, Βραβείο Αναγνωστών του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου), Σκηνές από τον βίο του Ματίας Αλµοσίνο (Εκδ. Πατάκη, 2014 - Ειδικό Βραβείο βιβλιοπωλείων Public 2015). Επίσης συνέγραψε µε τον σκηνοθέτη Πάνο Καρκανεβάτο το σενάριο της µεγάλου µήκους ταινίας Όχθες, που προβλήθηκε τον Μάρτιο του 2015.
