Η Ομάδα «Κομήτες
Α΄» (παιδιά Νηπιαγωγείου και Α΄ Δημοτικού) του Τμήματος Θεατρικής Υποδομής
του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βέροιας
παρουσιάζει την παράσταση “ Η
πόλη, που έδιωξε τον Πόλεμο ”, του Αντώνη
Παπαθεοδούλου σε διασκευή και σκηνοθεσία της Δήμητρας Σταματίου. Η παράσταση θα δοθεί την Τρίτη 5
Ιουνίου 2018 στις 6.00μ.μ. στην Αντωνιάδειο Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, με
γενική είσοδο 3€.
Προπώληση εισιτηρίων: γραφεία ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βέροιας, 3ος όροφος Χώρου Τεχνών, τηλ. 2331078140.
Συντελεστές Παράστασης
Συγγραφέας: Αντώνης Παπαθεοδούλου
Σκηνοθεσία-Διασκευή κειμένου: Δήμητρα Σταματίου
Σκηνογραφία (σχεδιασμός
& κατασκευή) Ενδυματολογία: Γεωργάκη Χαρά, Γεωργόπουλος Δημήτρης,
Όσσα Μαρία, Τσιριγώτη Σοφία.
Μουσική Επιμέλεια: Δήμητρα Σταματίου
Φωτισμοί: Γιώργος Βέγκος
Ηχοληψία: Αλέξανδρος Καροτσέρης
Οργάνωση Παραγωγής-Προβολή: Κατερίνα Γρηγοριάδου
Τεχνική Υποστήριξη: Πέτρος Μαλιάρας, Χρύσα Μπακογιάννη.
Τους ρόλους ερμηνεύουν (αλφαβητικά): Ακριβοπούλου Αμαλία, Βασιλειάδου Άννα Μαρία, Γεωργάκη Ελευθερία, Καρβουνά Εύμη, Κόγια Αθηνά, Κυβωτίδου Δήμητρα, Λιάκου Άννα Μαρία, Λύτρα Ζωή, Μπεκιαρίδου Ελενα, Μπελέκου Ιζαμπέλα, Παναγιωτίδου Ζωή, Παπαδόπουλος Νίκος, Παντελίδης Κωνσταντίνος, Περισιανίδου Αλεξάνδρα, Πέτρου Κική, Πουρσανίδης Χαράλαμπος, Σαίνη Μιχαέλα, Σαμανίδου Νικολέτα, Τσέκας Ευθύμης, Τσέκα Ιωάννα, Ψαρά Λευκοθέα.
Σημείωμα Σκηνοθέτη
“Ξέρετε τι σημαίνει πόλεμος;» ρώτησα
στην αρχή της χρονιάς τους μικρούς μου “Κομήτες” .
“Ναι” μου απάντησαν... Είναι
άλλωστε μία λέξη, που χρησιμοποιούν στο παιχνίδι τους συχνά.
“Υπάρχει σήμερα πάνω στη γη
πόλεμος;»
«Όχι», μου απάντησαν. Και έπιασα
τον εαυτό μου να χαμογελάει κρυφά, όχι γιατί διασκέδασα με αυτήν την παιδική
άγνοια άλλα γιατί σε έναν ιδανικό κόσμο ένα παιδί δεν θα πρέπει να το απασχολεί
τι είναι πόλεμος, αν υπάρχει και γιατί. Κι όμως, λίγο μακριά από δω τα παιδιά
τα γνωρίζουν καλά όλα αυτά, τα έχουν νιώσει στο πετσί τους. Και δυστυχώς όχι
από τα παιχνίδια....
Επέλεξα λοιπόν, οι «Κομήτες» να
αφηγηθούν μια ιστορία για μια πόλη. Με δρόμους, πλατείες, σιντριβάνια, πάρκα με
πολλά δέντρα και μουσική. Μια πόλη, που τα έχει όλα και τους χωράει όλους, εκτός
από τον πόλεμο. Που φαίνεται να χτίστηκε
από παιδιά και που όλοι πρέπει να χτίσουμε κάποτε μέσα στο κεφάλι μας.
Πάμε μια βόλτα;