Του Ιωάννη Ιασ. Βελέντζα Διπλ. Ηλεκτρολόγου Μηχανικού
Φίλοι μου, καλή σας ημέρα,
το μενού σήμερα περιλαμβάνει σουτζουκάκι σπέσιαλ με μπούκοβο, αλλά έπρεπε να βρεθεί μία δικαιολογία ή καλύτερα να εφευρεθεί, ώστε να παραταθεί η ημερομηνία έναρξης της υγιεινής διατροφής (γελάω μόνο που το πληκτρολογώ!).
Που λέτε φίλοι μου, χθες ενεφανίσθη πελάτης, μπαίνει στο γραφείο, γεια σας είμαι ο κυρ Απόστολος, με κοιτά, με ξανακοιτά, είσαι ο … ευσωμούλης, μου λέει.
Δεν το πιστεύω, ψιθύρισα.
Σε γνωρίζω μου είπε. Σε ψάχνω στις σελίδες να σε βρω.
Λέω στη σύζυγο, κάθε Σάββατο. Που είναι η εφημερίδα, να διαβάσω τον χοντρούλη μου.
Μη λες έτσι για το παιδί, φωνάζει η κυρά.
Με γνωρίζει, κυρ Απόστολε;
Όχι αγόρι μου, αλλά σε αισθανόμαστε δικό μας άνθρωπο.
Είσαι ο χοντρούλης μας.
Και τώρα που σε βλέπω και από κοντά, είσαι, … αρσενική φάλαινα, συμπλήρωσα!
Που λέτε φίλοι μου, επειδή ο Θεσσαλός είναι και πονηρός, μόλις έφυγε ο κυρ Απόστολος, σκέφθηκα. Να η χρυσή δικαιολογία.
Ο λαός μου, με γνωρίζει, με αγαπάει ως εύσωμο μανεκέν, είναι δυνατό να αρχίσουμε διατροφή;
Επίθεση στο τηλέφωνο!
Δε μου λες ρε Γιωρίκα, θα έχει και σουβλάκι, και γλυκό με σιρόπι για πρωινό, εκεί που θα πάμε!
Άμα κάποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει!
Πριν κανά μήνα, που η οικογένεια είχε απαρτία, όλοι παρόντες, κάλεσα οικογενειακό συμβούλιο.
Τι έγινε ρε πατέρα, παρατηρεί ο Μητσάρας.
Ο Λάζαρος θα φύγει ή θα μείνει, το κύπελλο ποιος θα το πάρει, θα μας πεις τι θα γίνει στο τατουάζ, συμπληρώνει η Φωτεινούλα, πατέρα σου περισσεύει κανά ψιλό, είπε η μεγάλη κόρη, κανά χοντρό είπε ο μεγάλος, …
Σταματήστε επιτέλους. Ο λόγος είναι σοβαρός.
Αποφάσισα να ενταχθώ σε κομματικό μηχανισμό, θα γίνω μέλος κόμματος. Αρκετά με την απραξία.
Πρόκειται για νέο κόμμα ή για υφιστάμενο, η ερώτηση της αγαπημένης.
Για υπάρχον κόμμα, πολλά υποσχόμενο!
Πολλά υποσχόμενο επανέλαβε, το μεγάλο καμάρι.
Εδώ γελάμε. Τελικά όντως πατέρα, τα πράγματα είναι σοβαρά, πολύ σοβαρά, …
Ο μικρός Μητσάρας, ρωτούσε να μάθει το κόμμα, θα κατεβείς και σε εκλογές, θα σε ψηφίσουνε, θα τον μαυρίσουνε είπε η Φωτεινούλα μου, σιγά μην γίνεις και πρωθυπουργός γέλασε η μεγάλη και άρχισε η αποχώρηση.
Παρόλα αυτά το συμβούλιο, συνεχίστηκε, διότι ο μεγάλος δεν έφυγε και δυστυχώς για μένα, το ηφαίστειο έσκασε, τσουνάμι τα λόγια του νέου της οικογένειας!
Τελικά ρε πατέρα, άρχισες να γερνάς και μυαλό δεν έβαλες.
Τι σχέση μπορεί να έχεις εσύ, με τους μηχανισμούς παραγωγής αλητείας, παραγωγής διαφθοράς, παραγωγής ψεμάτων, παραγωγής ανίκανων, …
Απορώ, πως το σκέφτηκες!
Δηλαδή ρε γεράκο, επιθυμείς να στηρίξεις «πετυχημένους» πολιτικούς, που εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα και τον εαυτό τους, χωρίς όμως να τους καίγεται καρφί για τον λαό!
Θέλεις να γίνεις υπηρέτης των εφευρημάτων της άρχουσας τάξης, που έχει μαντρώσει το λαό και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, προσπαθεί να ελέγξει τα θέλω μας, τις επιθυμίες μας, την αντίδρασή μας, με σκοπό την υλοποίηση των σχεδίων της.
Τα έχασα.
Ομολογώ πως είχα κάνει αγώνα, να μην έχω ΠΑΟΚ στην οικογένεια, αλλά να μεγαλώνω και Τσε. Κάπως μου ήλθε. Ήθελα να βάλω τα κλάματα. Δεν ήξερα από πού να φύγω!
Το έτερο ήμισυ, με κοιτούσε με ένα βλέμμα συμπόνιας, που έλεγε προς τον μεγάλο της υιό, πατέρας σου είναι, λυπήσου τον!
Εγώ ρε Βελέντζα είμαι περήφανος για σένα και εσύ μου λες θα πας σε κόμμα. Είναι δυνατόν;
Για να τα βάλουμε σε σειρά.
Από τη στιγμή που θα γίνεις μέλος κόμματος, του οποιουδήποτε, θα πρέπει να παράγεις πολιτική, να υποστηρίζεις τη γραμμή του αρχηγού, να …
Μπορείς να το κάνεις;
Θα μπεις σε καλούπια;
Θα σταματήσεις να πληκτρολογείς και να έχεις προσωπική άποψη;
Ή θα λες «είμαι υποψήφιος, σας παρακαλώ ψηφίστε με» και όταν τελειώνει η διαδικασία θα βγάζεις ανακοίνωση «σας ευχαριστώ που με τιμήσατε με την ψήφο σας».
Δηλαδή θα μπορούσες να μην τους ευχαριστήσεις;
Πόση παραπάνω γελοιότητα πατέρα!
Ας υποθέσουμε λοιπόν, πως πας στο ΣΥΡΙΖΑ.
Θα δεχτούνε την άποψή σου ότι πρόκειται για τους μεγαλύτερους πολιτικούς απατεώνες, της μεταπολίτευσης και βάλε ή θα σε πάρουνε με τις ντομάτες!
Θα ενταχθείς στο ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ, θα ρωτηθείς πως κρίνεις τη στάση των διαφόρων που επισκέπτονται τον Αλέξη, για να ενημερωθούνε, χωρίς να αναφέρονται στο όνομα της προέδρου, κοινώς δεν την υπολογίζουν και δεν θα πεις ότι πρέπει να πάρουνε τα μπογαλάκια τους και να φύγουν!
Τελευταία γεράκο, σου άφησα το καλύτερο, τη ΝΔ.
Θα σε καλέσουνε τα διάφορα μέσα, να σχολιάσεις την εικόνα του προέδρου να δένει τα κορδόνια του, μπροστά στο άγημα των τιμών.
Τι θα πεις, ήταν λάθος, γιατί ξέχασε ο πρόεδρος να φορέσει παπούτσια παντοφλέ!
Θα ερωτηθείς για τις δηλώσεις της κ. Ντόρας, της κ. Κεραμέως και λοιπών «προοδευτικών» δυνάμεων για τα ομόφυλα ζευγάρια;
Τι θα πεις, τι ωραία τι καλά, τρα λα λα, τρα λα λα!
Αλήθεια ρε πατέρα, εάν θελήσουνε να μάθουνε την άποψή σου, για τη θέση της ΝΔ για το Σκοπιανό, τι θα πεις. Ψέματα;
Δεν θα πεις την γνώμη σου, ότι η πτέρυγα των φιλελέδων, το συγκεκριμένο εθνικό θέμα, το θεωρεί μπούρδα;
Αλήθεια ρε γεράκο, ποια η ανακοίνωση της ΝΔ για τη σφαγή των Παλαιστινίων;
Θα σε ρωτήσουνε, τι θα τους πεις. Ότι συμφωνείς με τον τρελό με την περούκα;
Πατέρα σύνελθε, έλα στην πραγματικότητα, ξεβαλίκεψε!
Δύο πράγματα έχεις να κάνεις!
Το πρώτο να αρχίσεις να επισκέπτεσαι το μοναστηράκι σου, να βλέπεις το γέροντά σου που τόσο πολύ αγαπάς, να ηρεμείς και να παίρνεις δυνάμεις για τον δύσκολο αγώνα που έχεις μπροστά σου. Την οικογένειά σου και όχι τους μηχανισμούς που την οικογένεια τη θεωρούν μία συλλογή σκουπιδιών!
Και το δεύτερο ποιο είναι καμάρι μου, ψέλλισα.
Το δεύτερο πατέρα, είναι να λύσεις την εξίσωση και να βρεις τον άγνωστο Χ, μια ζωή μαθηματικά, κάτι θα σου έμεινε, στο σκληρό!
Η κυρία, μόλις άκουσε μαθηματικά και τριγωνομετρία αποχώρησε και έτσι έμεινα μόνος μου, εγώ και ο λεβέντης μου!
Ποια είναι τα δεδομένα για την εξίσωση, είπα.
Το δεδομένο είναι η αγάπη σου για την πατρίδα, εάν θέλεις κάτι παραπάνω η αγάπη σου για τον άνθρωπο (όχι αγαπολογία κύριοι της άρχουσας Εκκλησίας!) και εάν θέλεις κάτι πιο συγκεκριμένο, η αγάπη σου, το πάθος σου για την ελληνική νεολαία, για εμάς δηλαδή.
Περίμενε λίγο. Πιστεύω πως το έχω!
Κράτα το καλά να μη σου φύγει, συμπλήρωσε ο Μήτσος!
Μικρέ το πλέι στέισον εσύ, όπως ο Βούδας. Άσε εμένα και τον πατέρα. Η συζήτηση είναι σοβαρή!
Λέγε ρε πατέρα, έλυσες την εξίσωση.
Ναι φώναξα, όλος χαρά!
Άντε μπαμπάκα πες, για να πάω να ξαπλώσω, είπε η μικρούλα.
Ο άγνωστος χ, αγόρι μου, είναι η λέξη ΣΥΓΝΩΜΗ.
Μπράβο ρε πατέρα, άρχισες να συνέρχεσαι. Συνέχισε, μη σταματάς, τώρα ξεκίνησες.
Ας υποθέσουμε ότι έχεις τη συνάρτηση ΣΥΓΝΩΜΗ, ποιο το πεδίο ορισμού της, το πεδίο τιμών της, ποια τα όριά της, ποιο το μέγιστο, το ελάχιστο, έλα τώρα που πήρες φόρα, έλα τώρα που άρχισες να δακρύζεις, έλα, …
Αγόρι μου, λεβέντη μου,
συγνώμη που δεν αντέδρασα, στο ανήθικο κατεστημένο, που είναι μέσα στο ψέμα βυθισμένο,
συγνώμη που δεν αντέδρασα, σε ηγέτες χρεοκοπημένους που μας θέλουνε υπνωτισμένους,
συγνώμη που δεν αντέδρασα, στους ανίκανους χωρίς αξία που κρατάνε θέσεις και πρωτεία,
συγνώμη που δεν αντέδρασα, για τις ανθρώπινες αξίες, που χαράμι πήγαν οι θυσίες,
Γεράκο, αφού θυμήθηκες το τραγούδι ΑΝΤΙΔΡΩ, του Ηλία Κλωναρίδη, σε στίχους Αντώνη Βαρδή, θα πρέπει να σου θυμίσω και τους υπόλοιπους στίχους:
«έφτασε η ζωή μου στο απροχώρητο
και έχω εξαντλήσει κάθε όριο
τέρμα ως εδώ, δεν είναι ζωή αυτή, είναι κάτεργο,
με έπνιξε το κρίμα και το άδικο,…».
Α πατέρα, μην σου περάσει ποτέ από το μυαλό, ότι θα υπάρξει στιγμή που θα πω δεν είμαι περήφανος για τον γεράκο μου!
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΠΑΤΡΙΔΑ!
