Ως κάτοικοι της Βέροιας έχουμε την ευκαιρία να ζούμε κοντά σε ένα μικρό παράδεισο, το ποτάμι του Αλιάκμονα. Ολοένα και περισσότεροι πολίτες επισκέπτονται το φράγμα μιας και αποτελεί μια γρήγορη εξόρμηση, λίγο έξω από το καυσαέριο και την αποπνικτική ατμόσφαιρα της πόλης.
Δυστυχώς εικόνες ντροπής, έλλειψης πολιτισμού και αδιαφορίας χαρακτηρίζουν πλέον το γεμάτο σκουπίδια τοπίο. Αποτσίγαρα, αλουμινένια κουτάκια, πλαστικά από καφέ ρυπαίνουν το χώρο και δημιουργούν μια αποκρουστική εικόνα που προκαλεί οργή ακόμη και σε αυτούς που δεν δηλώνουν λάτρεις της φύσης .
Αυτό που αποτελεί ευθύνη της δημοτικής αρχής είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχουν απορριμματικοί κάδοι ούτε καν στα κιόσκια για να δώσουν, αν μη τι άλλο, τη δυνατότητα στους πιο ευσυνείδητους να έχουν κάπου να πετάξουν τα σκουπίδια τους. Όμως, η περιβαλλοντική προστασία είναι θέμα προσωπικής αντίληψης και ευαισθησίας του καθένα. Τόσο σημαντική και ταυτόχρονα τόσο εύκολη στην υλοποίηση της… Η ιδέα του να μαζέψουμε τα σκουπίδια μας σε μια σακούλα και να τα πετάξουμε σε ένα κάδο στην πόλη, δεν φαντάζει και άθλος. Κι όμως για κάποιους μοιάζει βουνό!
Κανείς άλλος, πέρα από εμάς τους ίδιους, δεν είναι υπεύθυνος για την ρύπανση και την καταστροφή που προκαλούμε. Είναι χρέος μας να σεβόμαστε το περιβάλλον που μας φιλοξενεί, να δείχνουμε ποιος είναι ο πολιτισμός μας και ταυτόχρονα να απολαμβάνουμε εμείς οι ίδιοι, οι συνάνθρωποί μας και τα παιδιά μας, το μικρό κήπο της Εδέμ, που θα επισκεφθούμε ξανά και ξανά. Η φύση έχει τους δικούς της κανόνες και όσο την κοντράρουμε, τόσο θα μας εκδικείται...