Με αφορμή πασχαλινή εκδρομή συμπολιτών μας στην Καλαμάτα, μια πόλη με διπλάσιο και πλέον πληθυσμό από τη Βέροια, μας μεταφέρθηκαν διαπιστώσεις που εκφράζουν κατά καιρούς κι άλλοι Βεροιώτες. «Ζηλέψαμε τις μεγάλες όμορφες πλατείες, χωρίς μαντρότοιχους και επίπεδα, προσβάσιμες σε όλους». «Τραπεζάκια και καθίσματα επιχειρήσεων εστίασης για να κάθονται οι πολίτες και να απολαμβάνουν το χώρο και να μην καταλαμβάνονται από περιθωριακά στοιχεία και αδέσποτα ζώα» «Όμορφα αγάλματα και μνημεία τοπικών ηρώων και γεγονότων και όχι αφηρημένες κακοτεχνίες και μνημεία χωρίς ταυτότητα». «Πλατείες πολύ μεγαλύτερες από τις δικές μας και δεν είδαμε ούτε ένα αδέσποτο, ούτε ακαθαρσίες». Αυτά είναι σχόλια συμπολιτών μας που με μελαγχολία απορούν, όπως όλοι μας, πώς έχουμε καταφέρει να καταντήσουμε την Βέροια έτσι… Ποιος συμπολίτης μας διαφωνεί με το γεγονός ότι η υπέροχη Ανοίξεως είναι πλέον απαγορευτική για πολλούς, από τις αγέλες των αδέσποτων; Ποιος διαφωνεί ότι έχουμε πλατείες και δεν τις χαιρόμαστε; Κι αυτό γιατί στη Βέροια κάνουμε τα εύκολα δύσκολα. Αν ακολουθούσαμε «κλασσικές συνταγές» και όχι «ψαγμένα» σχέδια, το αποτέλεσμα σίγουρα θα ήταν πολύ καλύτερο από το υφιστάμενο. Πώς τα κατάφεραν στην Καλαμάτα, στη Λαμία και σε δεκάδες πόλεις που οι πλατείες είναι η καρδιά και η ζωή της πόλης, ενώ σε εμάς είναι χώροι που καταφέραμε να τους ασχημύνουμε, να αφαιρέσουμε το πράσινο και να αποσυνδέσουμε την καθημερινότητα του βεροιώτη από αυτές; Τετραγωνίζουμε τον κύκλο στη Βέροια. Είναι κατόρθωμα!!!
Πλεόνασμα στα κρατικά ταμεία… από το έλλειμμα του...
Δεν αισθάνεστε σα να ζείτε σε ένα παράλληλο σύμπαν...
