«Λίαν πρωί Μυροφόροι έδραμον, προς το μνήμα σου θρηνολογούσαι ..» θρησκευτικοί ύμνοι
Γράφει ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος
Φιλόλογος
Είναι ημέρα Σάββατο πρωί στα Ιεροσόλυμα γιορτή του Εβραϊκού Πάσχα. Οι Ισραηλίτες έχουν έρθει από παντού για να γιορτάσουν την επέτειο της ημέρας της διάβασης (=Πάσχα) της Ερυθράς Θάλασσας με τη βοήθεια του Θεού πριν από 1200 χρόνια περίπου.(1225 π.χ.) Ήταν η μεγαλύτερη γιορτή για τους Εβραίους γιατί την ημέρα εκείνη ελευθερώθηκαν από τους Αιγυπτίους και γυρίζουν πίσω στην πατρίδα τους στα Ιεροσόλυμα ύστερα από πολλές εκατονταετίες . Την προηγούμενη μέρα, δηλ. την Παρασκευή είχαν προηγηθεί τα γεγονότα με τη Σταύρωση και την Ταφή του Χριστού. Ο κόσμος ήταν αναστατωμένος. Σκιάζει την πόλη ακόμα η βαριά ατμόσφαιρα του θανάτου που τραυμάτισε το λαό για την καταδικαστική απόφαση της ποινής του θανάτου που πήρε. Μέσα του ίσως ένιωθε τύψεις που παρασύρθηκε από τους Αρχιερείς.
Πέρασε η μέρα με του Σαββάτου με ανάμεικτα συναισθήματα των ανθρώπων. Την άλλη μέρα, Πρώτη της εβδομάδος(σημερινή Κυριακή) νωρίς το πρωί την ώρα της ανατολής του ήλιου έχουν βγει στο δρόμο κάποιες γυναίκες και βιάζονται να φτάσουν γρήγορα στο σκοπό τους. Είχαν νικήσει το φόβο από την αγάπη και την αφοσίωση προς τον προσφιλή τους νεκρό. Ήταν η Μαρία από τα Μάγδαλα, η Μαρία του Ιακώβου και η Σαλώμη. Έχουν προμηθευτεί ακριβά αρώματα και σπεύδουν να επαλείψουν το σώμα του Χριστού κατά τα έθιμα της εποχής εκείνης, Την προηγουμένη μέρα (Παρασκευή) λίγο πριν από τις 6 η ώρα είχε γίνει βιαστικά η αποκαθήλωση από το Γολγοθά. Με τη μεσολάβηση του Βουλευτή Ιωσήφ φίλου του Χριστού από την πόλη της Αρμαθαίας, παράλαβε το σώμα και έγινε ο ενταφιασμός στο δικό του λαξευτό τάφο. Δεν πρόλαβαν να τηρήσουν τα νεκρικά έθιμα. Η μόνη έγνοια των μυροφόρων ήταν πως θα απομακρύνουν τη μεγάλη πέτρα που έφραζε την είσοδο. Ξαφνικά, μόλις έφτασαν είδαν μπροστά τους έναν άγγελο λουσμένο στο φως και τρόμαξαν. Εκείνος έσπευσε να τις καθησυχάσει ότι δεν πρέπει να φοβούνται, γιατί ο Χριστός Αναστήθηκε και ότι παράγγειλε να ειδοποιηθούν οι μαθητές του, ιδιαίτερα ο Πέτρος να τον περιμένουν στην πατρίδα τους τη Γαλιλαία. Οι γυναίκες τρόμαξαν και αμέσως γύρισαν πίσω. Σε κανένα δεν είπαν τίποτα «εφοβούντο γαρ.»
Μετά την Ανάστασή του ο Χριστός, γράφει ο ευαγγελιστής Μάρκος: «πρώτη Σαββάτου εφάνη πρώτον Μαρία τη Μαγδαληνή αφ’ ης εβεβλήκει επτά δαιμόνια.» ( Μαρκ ΙΣΤ, 9) Δηλαδή ο Χριστός εμφανίζεται για πρώτη φορά στη Μαρία τη Μαγδαληνή,τη γυναίκα την οποία γιάτρεψε όταν έπασχε από τα επτά δαιμόνια. Τις Μυροφόρες δεν συνόδευε η Παναγία ούτε και ο αγαπημένος του Ιησού μαθητής Ιωάννης.
Οι μαθητές του Χριστού μετά από την καταδικαστική απόφαση το Πρωί της Παρασκευής, στο Πραιτόριο από τον Πιλάτο λίγο πριν της 9ης πρωινής ώρας, φοβούμενοι τα χειρότερα και για τους ίδιους, κλείστηκαν σε κάποιο δικό τους σπίτι στην πόλη και δεν επικοινωνούσαν με κανένα όλη την ημέρα της γιορτής του εβραϊκού Πάσχα. Φαντάστηκαν ότι μπορεί και αυτοί να ενοχοποιηθούν από τις κατηγορίες του Ιησού.
Κάποια στιγμή το πρωί της επομένης ημέρας 1η της εβδομάδος(Κυριακής) άκουσαν από έξω ένα θόρυβο. Κάποιος κτυπούσε επίμονα την πόρτα. Όταν διαπίστωσαν ότι ήταν η Μαρία Μαγδαληνή δίστασαν να της ανοίξουν. Νόμισαν ότι τα γεγονότα κλόνισαν την υγεία της και παραφέρεται. Ήξεραν το βεβαρυμμένο παρελθόν της υγείας της που έπασχε από σεληνιασμό. Όταν άνοιξαν την πόρτα τους ανακοίνωσε με πάθος ότι ο Κύριος Αναστήθηκε και ότι ο τάφος του ήταν άδειος . Τους το επιβεβαίωσε και ένας άγγελος και ότι η ίδια τον συνάντησε. Εκείνοι τελικά πείστηκαν και επισκέφτηκαν πολλές φορές τον τάφο γι αυτό και υπάρχουν διαφοροποιήσεις στους ευαγγελιστές για τις μεταβάσεις τους.
Στους ερευνητές αλλά και στον κάθε χριστιανό δημιουργείται η απορία της τιμητικής επιλογής της Μαρίας της Μαγδαληνής να αξιωθεί να ζήσει όλο το δράμα του Χριστού επί του Σταυρού και την επομένη πρώτα εμφανίζεται στην Μαρία και μετά όλους τους άλλους. Όλη η συμπεριφορά της μετά τη θεραπεία της από τα δαιμόνια ήταν η ευγνωμοσύνη. Διακόνησε μαζί με τις άλλες γυναίκες το Χριστό σε όλο το διάσημα της δημόσιας δράσης του. Ακολούθησε την Μητέρα του Χριστού στη Σταύρωση στη συνέχεια στην αποκαθήλωση και στον ενταφιασμό του για αυτό και γνώριζε την τοποθεσία. Περισσότερο όμως μέτρησε το θάρρος με το οποίο οπλίστηκε για να μεταβεί μαζί με τις άλλες γυναίκες στον τάφο. Πρώτη είδε τον άγγελο που της έδωσε την είδηση της Ανάστασης. Κατά τη συνάντησή της μαζί του θέλησε να τον πλησιάσει αλλά εκείνος της είπε «μη μου άπτου» μη με πλησιάζεις.
Στη δύσκολη περίοδο που ζούμε ως άνθρωποι και ως λαός ας προσπαθήσουμε να την μιμηθούμε για να επιτύχουμε τη δική μας προσωπική συνάντηση με τον Αναστημένο Χριστό. Είναι δική μας υποχρέωση. Ας μη προσπαθούν κάποιοι να συνδέουν τη ζωή της με το Χριστό ανακρίβειες και ανιστόρητες καταστάσεις
Η ορθόδοξη εκκλησία την κατέταξε μεταξύ των αγίων και η μνήμη της γιορτάζεται την 22α Ιουλίου.
