Με το βλέμμα στραμμένο στην Αθήνα, στη διοργάνωση του συλλαλητηρίου για το όνομα της ΠΓΔΜ, βρίσκονται όχι μόνο οι οργανώσεις και τα Σωματεία που καλούν τον κόσμο να δώσει το παρών, αλλά και τα πολιτικά κόμματα, που ζυγίζουν ενδεχόμενες εξελίξεις από τον απόηχο της ερχόμενης Κυριακής, αλλά και από τη στάση της κυβέρνησης και τις προϋποθέσεις συναίνεσης των πολιτικών αρχηγών μπροστά σε ένα εθνικό θέμα που βρίσκεται, όπως δείχνουν οι πρόσφατες εξελίξεις και επαφές, πιο κοντά σε μια λύση…
Ποια λύση όμως;
Ζητήσαμε από τους τρεις κυβερνητικούς βουλευτές (ΣΥΡΙΖΑ) της Ημαθίας να τοποθετηθούν επί του θέματος και να δηλώσουν με σαφήνεια τη στάση τους απέναντι στο εθνικό μας ζήτημα.
Φρόσω Καρασαρλίδου: «Σύνθετο όνομα, ενιαίο για όλες τις χρήσεις, με τρόπο διακριτά διαφορετικό από την ελληνική Μακεδονία, που προϋποθέτει όμως κινήσεις από την πλευρά των Σκοπίων ώστε να εξαλείψουν κάθε στοιχείο αλυτρωτισμού από την πολιτική τους»
Απαντώντας στο «Λαό» για τη θέση της στο ζήτημα, η βουλευτής Ημαθίας αναφέρει:
«Το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων είναι ένα θέμα που καρκινοβατεί εδώ και 25 χρόνια υπονομεύοντας τις σχέσεις των δυο χωρών.
Πρέπει όλοι να κατανοήσουν ότι η μη επίλυση του και απώλεια της ευκαιρίας για λύση, θα αποβεί τελικά σε βάρος τόσο της Ελλάδας όσο και της σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή. Σήμερα φαίνεται να υπάρχει μια δυνατότητα, με την αλλαγή που υπάρχει στην κυβέρνηση των Σκοπίων, να υπάρξει μια άλλου τύπου προσέγγιση, από αυτή που υπήρχε όλα τα πρηγούμενα χρόνια. Προσέγγιση που θα στηρίζεται στην καλή γειτονία των δυο χωρών μακριά από εθνικιστικές κορώνες και αλυτρωτικές διεκδικήσεις.
Στο θέμα των Σκοπίων απαιτείται μια ευρύτερη συνεννόηση μεταξύ των κομμάτων. Είναι ένα μείζον εθνικό θέμα που δεν χωρά διχαστικές φωνές. Δυστυχώς η αξιωματική αντιπολίτευση δεν διατυπώνει με σαφή τρόπο ποια είναι η θέση της. Καθημερινά βλέπουμε να διολισθαίνει σε πιο ακραίες θέσεις, επηρεασμένη από την ακροδεξιά πτέρυγα του κόμματός της. Είναι ξεκάθαρο ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει το θάρρος να πάρει ξεκάθαρη θέση πάνω στο θέμα και σύρεται όλο και περισσότερο πίσω από τις ακραίες φωνές του κόμματός του.
Γενικότερα εκδηλώσεις διχασμού και μισαλλοδοξίας δεν βοηθούν στην επίλυση των εθνικών μας θεμάτων. Τα εθνικά συμφέροντα δεν προασπίζονται με κραυγές, αφορισμούς και γραφικότητες αλλά με νηφαλιότητα, με διαπραγματευτική ικανότητα, με προσπάθεια διεύρυνσης των διεθνών συμμαχιών μας στο εξωτερικό και με προσπάθεια διαμόρφωσης συναίνεσης και εθνικής ομοψυχίας στο εσωτερικό.
- Έχετε κάποιους προβληματισμούς στην περίπτωση υιοθέτησης σύνθετης ονομασίας;
«Η κυβέρνησή μας επιδιώκει με πατριωτική ευθύνη μια αμοιβαία αποδεκτή λύση, με σύνθετη ονομασία που δεν θα αφήνει κανένα περιθώριο αλυτρωτισμού ή ανιστόρητων διεκδικήσεων από την πλευρά των Σκοπίων. Σύνθετο όνομα, ενιαίο για όλες τις χρήσεις, με τρόπο διακριτά διαφορετικό από την ελληνική Μακεδονία. Αυτό προϋποθέτει όμως κινήσεις από την πλευρά των Σκοπίων ώστε να εξαλείψουν κάθε στοιχείο αλυτρωτισμού από την πολιτική τους.
Η κίνηση του κ. Ζάεφ να μετονομάσει τον διεθνή αερολιμένα της πόλης των Σκοπίων, αλλά και την Εθνική Οδό Θεσσαλονίκης Σκοπίων, από οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου σε Οδό Φιλίας είναι μια θετική εξέλιξη, ωστόσο, όπως τόνισε ο πρωθυπουργός μας Αλέξης Τσίπρας, «αυτές οι συμβολικές κινήσεις δεν σημαίνουν βεβαίως ότι το πρόβλημα του αλυτρωτισμού έχει επιλυθεί, καθώς η πολιτική βούληση των γειτόνων μας πρέπει να πάρει και τη μορφή σαφών και συγκεκριμένων δεσμεύσεων στο πλαίσιο των συνομιλιών που διεξάγονται τόσο σε διμερές επίπεδο όσο και στο πλαίσιο της διαμεσολάβησης του ΟΗΕ».
Στη βάση αυτή, εφόσον επιτευχθεί μια συμφωνία, πιστεύω ότι θα υπάρξει ευρύτατη κοινοβουλευτική πλειοψηφία για οριστική λύση του ζητήματος».
Ο Γιώργος Ουρσουζίδης
Ο Βουλευτής Ημαθίας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α Γιώργος Ουρσουζίδης, εκτιμάει πως θα επικρατήσει η λογική και η ωριμότητα, κάτι που επιθυμεί η συντριπτική πλειοψηφία των δύο λαών, όπως δηλώνει, ενώ, υπο προυποθέσεις τις οποίες αναφέρει στην τοποθέτησή του, τονίζει ότι «πρέπει να διατηρήσουμε τη θέση μας για σύνθετη ονομασία, όπως διαμορφώθηκε το 2008»
- Ποια είναι η τοποθέτησή σας απέναντι στο θέμα της ονομασίας της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας;
«Εδώ και δεκαετίες η χώρα μας και η διεθνής κοινότητα αυτή την ονομασία (Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας) έχουν αποδεχτεί, έως ότου βρεθεί μια κοινά αποδεχτή λύση.
Αν πάμε ακόμα πιο πίσω, θα διαπιστώσουμε ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν δεχτεί ή ανεχτεί από τη δεκαετία του ’50 (Ν.Δ. 4009/1959) τον αυτοπροσδιορισμό «Μακεδονία» για μια από τις Λαϊκές Δημοκρατίες της Γιουγκοσλαβίας.
Ας δούμε όμως την πραγματικότητα, εδώ και δυόμισι δεκαετίες απραξίας και έριδων σχεδόν το σύνολο της διεθνούς κοινότητας – μεταξύ των οποίων και οι ονομαζόμενες υπερδυνάμεις (Ρωσία, ΗΠΑ, Κίνα) - έχουν αναγνωρίσει το γειτονικό κράτος ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας»… σκέτο!
Αυτό που πραγματικά απασχολεί την συντριπτική πλειοψηφία των συμπατριωτών μας, πιστεύω, είναι το ζήτημα του ονόματος της ΠΓΔΜ να μη συνδέεται με αλυτρωτισμό και καπηλεία της ιστορίας. Αρκετά με τους λαϊκιστές και του «αδιάλλακτους» και των δύο πλευρών – αποτελούν την συντριπτική μειοψηφία.
Νομίζω πως θα επικρατήσει η λογική και η ωριμότητα, υπήρξαν τέτοιες προσεγγίσεις στη γειτονική χώρα στο παρελθόν επί Κίρο Γκλιγκόροφ, αλλά και πρόσφατα από τον κ. Ζάεφ, ώστε να δοθεί λύση που να εδράζεται στην αντικειμενική προσέγγιση της ιστορίας, όπως εκφράζεται από τη χώρα μας, αλλά και από όλες τις χώρες που σέβονται την ιστορία. Νομίζω πως αυτό επιθυμεί η συντριπτική πλειοψηφία των δύο λαών.
Το ζήτημα επιτέλους, πρέπει να αντιμετωπιστεί με τρόπο που δεν θα αδικεί καμία πλευρά, όσο πιο δίκαιη είναι η λύση, τόσο πιο ειρηνικά θα ζήσουμε με τους γείτονες μας σε βάθος χρόνου - αυτό είναι το ζητούμενο.
- Έχετε κάποιους προβληματισμούς στην περίπτωση σύνθετης ονομασίας;
Εφόσον η ΠΓΔΜ άρει όλα τα δείγματα αλυτρωτισμού που απορρέουν από το όνομα που χρησιμοποιεί εδώ και δεκαετίες, δηλαδή το «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και αποδεχτεί ρητά τον σεβασμό του «status quo» των συνόρων μέσω συνταγματικής δέσμευσης - που σημαίνει διεθνή κατοχύρωση της επιδιωκόμενης συμφωνίας - τότε νομίζω πως πρέπει να διατηρήσουμε τη θέση μας για σύνθετη ονομασία, όπως διαμορφώθηκε το 2008.
Σε μια διαπραγμάτευση προσέρχεσαι με ανοικτά αυτιά και μυαλό, αλλιώς δεν έχει κανένα νόημα η διαδικασία που δεσμευτήκαμε να ακολουθήσουμε - αυτό ισχύει και για τις δύο πλευρές. Η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί την εξέλιξη του ζητήματος με ενδιαφέρον, άλλωστε πέρα από τη θεσμική διαμεσολάβηση, παρατηρούνται παρεμβάσεις και από τρίτες κυβερνήσεις.
Όποια πλευρά επιδείξει αδιαλλαξία και καιροσκοπισμό, είναι βέβαιο ότι θα χάσει, ενώ αντίθετα θα κερδίσει, εκείνη η πλευρά που θα οικοδομήσει προτάσεις ειλικρινείς και βιώσιμες».
Χρήστος Αντωνίου: Πρόσθετες διασφαλίσεις για την οριστική και αμετάκλητη απάλειψη των όποιων αλυτρωτικών διατάξεων υπάρχουν στο Σύνταγμα της FYROM
Με ιστορική αναδρομή απαντάει ο Χρήστος Αντωνίου πριν από την ζητούμενη πολιτική του τοποθέτηση:
«Για την ιστορικότητα του λεγόμενου Μακεδονικού ζητήματος θα μπορούσε κανείς να αναφερθεί σε τρεις γενικά ιστορικές περιόδους.
Η πρώτη τελειώνει το 168 π.Χ με τη μάχη της Πύδνας και την οριστική υποταγή της Μακεδονίας στους Ρωμαίους. Ο τελευταίος Βασιλιάς του Μακεδονικού Βασιλείου Περσέας, ηττάται από τις Ρωμαϊκές λεγεώνες του Ρωμαίου ύπατου και στρατηγού Λεύκιου Αιμίλιου Παύλου. Αυτή η περίοδος και ο πολιτισμός που ανέπτυξε είναι αποκλειστικά ελληνική κληρονομιά και δεν ανήκει σε κανέναν άλλον. Ακολούθησαν αιώνες Ρωμαϊκής, Βυζαντινής, Οθωμανικής κυριαρχίας όπου τα όρια της Μακεδονίας ως ως γεωγραφικού διαμερίσματος επεκτάθηκαν σε ολόκληρη την περιοχή της σημερινής FYROM και ενός τμήματος της Βουλγαρίας.Σταδιακά η περιοχή αυτή εποικήθηκε από εθνολογικά φύλλα που καμμιά συγγένεια δεν είχαν με τους Αρχαίους Μακεδόνες.Το θέμα της Μακεδονικής ταυτότητας ξαναμπαίνει στο προσκήνιο στα ύστερα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με την προσπάθεια κυρίως της Βουλγαρίας να προσεταιρισθεί εθνολογικά τους κατοίκους αυτών των περιοχών. Ο Μακεδονικός Αγώνας ανέκοψε και ακύρωσε αυτή την προσπάθεια και η περιοχή οριστικά έγινε τμήμα της Ελληνικής Επικράτειας μετά το τέλος των Βαλκανικών πολέμων που είχαν επιτυχή κατάληξη για την Ελλάδα.Τα σύνορα που χαράχθηκαν είναι τα σημερινά σύνορα τα οποία δεν πρέπει να αμφισβητούνται από κανέναν και ο ιστορικός αναθεωρητισμός και αλυτρωτισμός των βόρειων γειτόνων δεν έχει καμμιά πειστική βάση και πρέπει να απορριφθεί. Με την ίδρυση της Λαϊκής Ομοσπονδίας της Γιουγκοσλαβίας το 1945 και στη συνέχεια της Ομοσπονδιακής Λαϊκής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, ένα από τα ομόσπονδα κράτη αποτέλεσε και η λεγόμενη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας, που μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας το 1991 απέκτησε διεθνή νομική οντότητα ως Δημοκρατία της Μακεδονίας.Κατά τη διάρκεια του «ψυχρού πολέμου» οι ελληνικές κυβερνήσεις ουδέποτε έβαλαν ζήτημα ή δεν «πάλεψαν» όσο έπρεπε το θέμα του ονόματος της Βόρειας γείτονας μας. Αποτέλεσμα να έχουν δημιουργηθεί τετελεσμένα που σήμερα δε μπορούν να ανατραπούν εκ ολοκλήρου.Δεν είναι ώρα να καταλογισθούν ευθύνες για τις οφθαλμοφανείς παραλήψεις, τη διστακτικότητα και την ατολμία που επέδειξαν για την επίλυση του ζητήματος όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Αυτές τις έχουν καταγράψει και θα τις καταγράψουν οι ιστορικοί του μέλλοντος.Το σημερινό πολιτικό σύστημα και η σημερινή κυβέρνηση έχουν χρέος να αποτρέψουν μια περαιτέρω χειροτέρευση των ελληνικών θέσεων και επιδιώξεων, παραπέμποντας την επίλυση του θέματος στο μέλλον με κίνδυνο να καταχωρηθεί διεθνώς η ονομασία της γείτονος ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» σκέτο.
Πρέπει να επιδιωχθεί λύση αμοιβαία αποδεκτή στη βάση μιας σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό ή χρονικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις (στο εσωτερικό και το εξωτερικό αυτής της χώρας).Πρόσθετες διασφαλίσεις για την οριστική και αμετάκλητη απάλειψη των όποιων αλυτρωτικών διατάξεων υπάρχουν στο Σύνταγμα της FYROM έτσι ώστε να μην υπάρχει καμμιά πιθανότητα να ξανατεθούν στο μέλλον παρόμοια ζητήματα.
Το κλείσιμο των ιστορικών εκκρεμοτήτων είναι και προς το συμφέρον της Ελλάδος προκειμένου απερίσπαστα να αναδειχθεί ηγεμονική δύναμη οικονομικά και πολιτιστικά σε όλο το χώρο των Βαλκανίων που αποτελούν την οικονομική μας ενδοχώρα και ζωτικό χώρο οικονομικής ανάπτυξης και να αποτρέψουμε την προσπάθεια άλλων χωρών (Τουρκία) να δημιουργήσουν ένα εχθρικό τόξο στα βόρεια σύνορά μας».
