Του Ιωάννη Ιασ. Βελέντζα Διπλ. Ηλεκτρολόγου Μηχανικού
Φίλοι μου, καλή σας ημέρα,
τη στιγμή που οι κάτωθι λεξούλες παίρνουν μορφή στο πληκτρολόγιο, έχει έλθει στο Ελληνικό κοινοβούλιο, το νομοσχέδιο - ταφόπλακα για τις πολύτεκνες οικογένειες και τις τρίτεκνες.
Πρόκειται για την προσφορά της κυβέρνησης σε αυτούς που θα δώσουν πολλούς Αριθμούς Φορολογικού Μητρώου, διότι εάν ηλίθιε, δεν έχεις καταλάβει ακόμη, η πολύτεκνη μάνα μεγαλώνει ΑΦΜ, να έλθεις να τα φορολογήσεις, για να τα κονομήσεις!
Βέβαια η απάντηση δόθηκε.
Δεν απαιτούνται επιδόματα, αλλά καλύτερες υπηρεσίες, με λίγα λόγια, το νούμερο ένα, τσίρκο όλων των εποχών, υποστηρίζει ότι, από τη στιγμή που βελτιωθεί η παροχή υπηρεσιών, ο πατέρας και η μάνα, θα γυρίζουν σπίτι χαρούμενοι και θα λένε, ωραία τώρα έχουμε χρόνο να κάνουμε και παιδιά!
Λοιπόν «άκουσε» καημένο ανθρωπάκι!
Είμαι ευτυχισμένος με τα αρκετά παιδιά, δεν θα μάθεις ποτέ τι χάνεις, αφού είσαι ένας δυστυχισμένος άνθρωπος, απόρροια της δυστυχίας σου, η εκδικητικότητα.
Όμως, μην χαίρεσαι.
Τα παιδιά τα αποκτήσαμε διότι αγαπάμε, αυτό που λέγεται πατρίδα.
Τι σου λέω τώρα και τι να καταλάβεις.
Που λέτε, φίλοι μου, μία φορά και έναν καιρό, πριν από πολλά χρόνια, χτυπήσανε την πόρτα της οικίας μου.
Μπουκάρανε κάποιοι τύποι, ντυμένοι στα μαύρα και γεμάτοι θράσος και αυθάδεια, ήλθαμε να συζητήσουμε, είπανε.
Στα πλαίσια της φιλοξενίας, τους πρότεινα καφεδάκι και από ένα κομμάτι πίτσα!
Χοντρούλη, διαβάσαμε ότι γουστάρεις τη Μόνικα, για αυτό σου προτείνουμε να μας δώσεις τη γυναίκα σου.
Η αλήθεια είναι φίλοι μου, ότι δεν ξαφνιάζομαι εύκολα, αλλά εκείνη τη στιγμή προσπαθούσα να καταλάβω, το χρώμα μου, όμως είχε αρχίσει να αλλάζει.
Και μάλιστα, συνεχίσανε, θα θέλαμε να πάρουμε μαζί και τα παιδιά σου, διότι με τη μάνα μεγαλώνουνε, θα σε παρακαλούσαμε να κατεβάσεις τις εικόνες από τους τοίχους, θα κατασχέσουμε το σπίτι του γείτονά σου, θα πάρουμε το αυτοκίνητο του φίλου σου, οι παππούδες σου δεν πολεμήσανε ποτέ, δεν στα μάθανε καλά, επειδή είσαι αφρατούλης και λίγο εξυπνούλης θα μπορούσες να συμμετέχεις σε ένα κίνημα, που να επιδιώκει την ανταλλαγή του χρέους της χώρας με τα βουνά σας, τα λαγκάδια σας, τον ουρανό σας, τις θάλασσές σας.
Α θέλουμε και την πεθερούλα και να εξαφανίσεις από τα ράφια, αυτά τα παλιό βιβλία, που γράφουνε «ιστορία του Ελληνικού Έθνους»!
Επειδή όμως φίλοι μου, ποτέ δεν υπήρξα άνθρωπος των άκρων (εδώ γελάνε κάποιοι!), τους παρακάλεσα να σταματήσουνε να τρώνε την πίτσα μου, να πίνουν τον καφέ της φιλοξενίας, να μη διανοηθούνε να ακουμπήσουνε το σάμαλι και φώναξα τον μικρό Μητσάρα, να βρει και να βάλει στο τάμπλετ, το τραγούδι με την κρητική και την ποντιακή λύρα: «δεν φοβάμαι πράμα».
Πρόκειται, τους είπα για ένα τραγούδι, των Ψαραντώνη, Μιχάλη Κακέπη, Μιχάλη Αλεφαντινού, σε στίχους Σαράντη Αλιβιζάτου.
Ένα τραγούδι που ενώνει την Κρήτη και τον Πόντο και που σας πληροφορεί, ότι δεν φοβάμαι, δεν φοβούμαι πράμα.
Ένα τραγούδι που λέει ηλίθιοι, ότι έχω και πάντα θα έχω, το δικαίωνα να ελπίζω, να πιστεύω, να αγωνίζομαι και να μην σκύβω το κεφάλι, όχι όπως η νεαρά υπουργός της μαχόμενης αριστεράς, η οποία καταργεί και τις απεργίες (αυτή η τρόικα, μέχρι μουστάκι θα σε βάλει να ξυρίσεις!).
Λοιπόν φίλε μου, εάν ακόμη δεν κατάλαβες, θα στο πληκτρολογήσω πιο απλά.
‘Ολοι και όλα, τα παραπάνω, η γυναίκα μου, τα παιδιά μου, οι φίλοι τους, οι γείτονές μου, οι συγγενείς μου, οι γνωστοί μου, ο αέρας που αναπνέουνε, οι γονείς μου, οι παππούδες μου, το γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού, η πεθερά μου, … είναι δικά μου και δεν στα δίνω.
Είναι η πατρίδα μου και ως εδώ και μην παρέκει.
Εδώ και πολλά χρόνια λέγονται Μακεδονία και τους έχουν αποδεχθεί και οι άλλοι, υποστηρίζουνε κάποιοι.
Και ποιος σας είπε ρε … , ότι η ιστορία γράφεται, με το τι λέει και υποστηρίζει ο καθένας.
Η ιστορία φίλοι μου, δεν γράφετε από ιδρύματα και χορηγίες.
Γράφετε από ανθρώπους που έχουν ψυχή και φωνάζουνε δεν φοβάμαι, γράφετε με αίμα.
Και το πόσο μεγάλη είναι η ιστορία ενός λαού, μετριέται από τους τόνους αίματος, που έχει διαθέσει!
Το δένδρο της ιστορίας ηλίθιε, δεν ποτίζεται με νερό, αλλά με αίμα!
Βγήκε λέει, κάποιος σύντροφος Τίτο, πριν από χρόνια και αποκάλεσε τα Σκόπια, Μακεδονία.
Ε και!
Βγαίνω και εγώ σήμερα και λέω ότι τα Σκόπια είναι τμήμα της Θεσσαλίας, το γράφω και στα βιβλία, το διδάσκω και στα σχολειά και μετά από τριάντα χρόνια τα εγγόνια και δισέγγονα θα υποστηρίζουνε ότι το κράτος των Σκοπίων, ανήκει στη Θεσσαλία.
Και εσείς αυτό το λέτε ιστορία!
Ρε άντε τραβάτε παραπέρα!
Πριν όμως τερματίσει και ο σημερινός περίπατος, πρέπει να γίνει αναφορά και στον σύγχρονο «Μακεδονομάχο».
Αγαπητέ φίλε και φίλη, αγώνας δεν σημαίνει, μία υπογραφή στο διαδίκτυο, μία κοινοποίηση, ή ένα τραγούδι και μία φωτογραφία του … βουκεφάλα!
Για να αγωνιστείς πρέπει πρώτα να παραδεχθείς, ότι τον φραπέ που πίνεις δεν τον πληρώνεις εσύ. Σου τον έχει κεράσει κάποιος άλλος, ο οποίος πλήρωσε με την ζωή του.
Για αρχή, τουλάχιστον φρόντισε να μάθεις το όνομά του. Ίσως να τον λένε και Παύλο!
Όσον αφορά, τα καμάρια της πολιτικής.
Το ζήτημα των Σκοπίων δεν έκλεινε, διότι υπήρχε αντίδραση, είτε σου αρέσει είτε όχι φίλε ΣυριζεΑνελίτη.
Τώρα θα κλείσουν όλα τα θέματα, αφού κρατήσατε ανοιχτή την πόρτα της υποτέλειας.
Και επειδή πολύ εύκολα, χρησιμοποιούσατε τον όρο γερμανοτσολιάδες, μην ξεχνάτε ότι υπάρχει και η λέξη προδοσία!
Ά και να μην ξεχάσω, αντέδρασε και η Εκκλησία της Ελλάδος.
Δεν πρέπει να γίνει χρήση της λέξης Μακεδονία είπε, αλλά όχι σε συλλαλητήρια, διότι η Εκκλησία πορεύετε με αγάπη.
Μάλιστα στην ίδια γραμμή πλεύσης και γνωστός «μακεδονομάχος» επίσκοπος!
Δηλαδή, ο οικογενειάρχης που θα φωνάξει ότι ο Λευκός Πύργος είναι δικός μας και όχι δικός τους, δεν πορεύετε με αγάπη;
Μου ζητάνε να αλλάξω την ιστορία μου, τους λέω όχι και δεν πορεύομαι με αγάπη;
Δηλαδή εάν τηλεφωνήσω στη Μόνικα και της πω ότι ο πύργος της Πίζας μου ανήκει και αυτή φωνάξει όχι, σημαίνει ότι δεν με αγαπά;
Αυτό που θα πρέπει να σας απασχολήσει αγαπητοί ιεράρχες, είναι εάν σας θέλω, εγώ πλέον μαζί μου.
Λοιπόν, και στο συλλαλητήριο θα πάμε και την μπουγάτσα μας θα φάμε και τον φραπέ μας θα πιούμε και εσείς μπορείτε να πάτε σε τσάι και συμπάθεια για να συζητήσετε, γιατί ο χοντρός δεν καταλαβαίνει την αγαπολογία!!!
ΥΓ.
φασίστες και ναζί να φύγετε να πάτε αλλού!
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΤΟ « ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΠΑΤΡΙΔΑ»,
ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΑΞΟΥΜΕ:
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!
