Γράφει ο Αναστάσιος Βασιάδης
Τα δραματικά γεγονότα που κυριάρχησαν στην επικαιρότητα των τελευταίων ημερών, είχαν ως συνέπεια να περάσει αθόρυβα η Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που με απόφαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών καθιερώθηκε να τιμάται την 10η Δεκεμβρίου εκάστου έτους.
Παρά ταύτα αποτελεί γενικότερη διαπίστωση το γεγονός, ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα ανά την Υφήλιο εξακολουθούν να καταπατούνται συνεχώς, προκλητικά και με αυξανόμενη συχνότητα και ένταση
.Η προσφυγική κρίση, οι κοινωνικές ανισότητες, η εξουθένωση της προσωπικότητας των αδυνάτων, η επιβολή του δίκαιου του ισχυρότερου, οι πολιτικές φυλακίσεις, οι εξορίες και τα βασανιστήρια, αποτελούν μερικές από τις προκλητικές καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που βρίσκονται σε πλήρη αναντιστοιχία με την πολιτιστική ανάπτυξη που χαρακτηρίζει την σημερινή πορεία της ανθρωπότητας.
Αυτά τα φαινόμενα καταγγέλλονται ως συμβαίνοντα συνήθως σε χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου που κυριαρχούν ανελεύθερα καθεστώτα η που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση.
Οι καταπατήσεις όμως των ανθρώπινων δικαιωμάτων δεν εξαντλούνται εκεί. Εντοπίζονται και εκδηλώνονται και στις προηγμένες κοινωνίες με την καθημερινή έξαρση φαινομένων τα οποία γίνονται εμφανώς αντιληπτά, ενίοτε και με ιδιαίτερα προκλητικό τρόπο, από τον κάθε πολίτη.
Αποτελεί δε σαφέστατη υποχρέωση της πολιτείας και του κοινωνικού ιστού να τα εξαλείψει.
Μερικές από αυτές τις καθημερινές καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αφορούν ολόκληρες ομάδες συνανθρώπων μας, ενώ άλλες μεμονωμένα περιστατικά.
Το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ είναι ένα στοιχειώδες ανθρώπινο δικαίωμα.
Η ανεργία αποτελεί μια κατάφωρη καταπάτηση ανθρώπινου δικαιώματος η οποία υποβαθμίζει την αξία του ανθρώπου, εξουθενώνει την προσωπικότητά του και τον ωθεί σταδιακά στην κοινωνική απένταξη με όλες τις αυτονόητες συνέπειες για την κοινωνία και για τον ίδιο.
H ΠΑΙΔΕΙΑ είναι ένα άλλο καίριο ανθρώπινο δικαίωμα.
Η συγκροτημένη γνώση και το δικαίωμα στην διαρκή ενημέρωση αποτελούν το απαραίτητο στοιχείο το οποίο πρέπει να χαρακτηρίζει τον σημερινό άνθρωπο, έτσι ώστε αυτός να μπορεί να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της προσωπικής του προόδου και της ευρύτερης κοινωνικής ανάπτυξης.
Η αδυναμία της σημερινής Πολιτείας να κατοχυρώσει ισότιμα την μόρφωση σε όλους τους πολίτες αποτελεί εμφανή καταπάτηση στοιχειώδους ανθρωπίνου δικαιώματος.
H ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑ αποτελεί για κάθε πολίτη αυτονόητο ανθρώπινο δικαίωμα.
Κάθε πολίτης που, σύμφωνα με τις δυνατότητές του, συμμετέχει στις δαπάνες που απαιτούνται για την λειτουργία του Κράτους πρέπει να είναι και να αισθάνεται ασφαλής στον τόπο διαμονής, στον τόπο εργασίας και όπου γενικώς δραστηριοποιείται.
Η έξαρση της εγκληματικότητας, το επισφαλές της σωματικής ακεραιότητας και ο φόβος καταστροφής της περιουσίας, αποτελούν κραυγαλέα παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων που είναι ξένη με κάθε έννοια συντεταγμένης πολιτείας.
Το κορυφαίας όμως σημασίας ανθρώπινο δικαίωμα του οποίου η καταπάτηση δεν νοείται σε μια οργανωμένη και σύγχρονη κοινωνία είναι αναμφισβήτητα η ΥΓΕΙΑ.
Η διασφάλιση της Υγείας επί ίσοις όροις σε όλους τους πολίτες μιας Πολιτείας η οποία θέλει να θεωρείται ως ευνομούμενη, αποτελεί βασικό ανθρώπινο δικαίωμα του οποίου η καταπάτηση αποτελεί σαφέστατα ένδειξη κοινωνικής οπισθοδρόμησης και υπανάπτυξης.
Αυτές αλλά και άλλες λιγότερο ή περισσότερο μεμονωμένες περιπτώσεις παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων γίνονται αντιληπτές από τον καθένα στην σημερινή κοινωνία.
Η υποστήριξη αυτών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Απαιτεί συνεχή εγρήγορση, καθαρή σκέψη, ανθρώπινη ευαισθησία και πολιτιστική συνέπεια εκ μέρους της πολιτείας, των κοινωνικών οργανώσεων και καθενός πολίτη ξεχωριστά.
Η πρόσφατη ημέρα που παγκόσμια ήταν αφιερωμένη στα ανθρώπινα δικαιώματα ας αποτελέσει ένα έναυσμα για όλους.
Ας ελευθερωθεί για λίγο η σκέψη από τις μικρές ή μεγάλες ενασχολήσεις και ας κοιταχθεί ο άμεσος περίγυρος. Σίγουρα θα ανακαλυφθούν συνάνθρωποι των οποίων τα ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάζονται.
Η πολιτεία, η οργανωμένη κοινωνία και κάθε αρμόδιος, θα ενεργοποιηθούν μόνο εφόσον ο κάθε ενεργός πολίτης αναλάβει και την προσωπική του ευθύνη.