Γράφει ο ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΒΑΣΙΑΔΗΣ
Οι περιστασιακές κυβερνητικές ανακοινώσεις για περιορισμένες προσλήψεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, είναι επόμενο να προκαλούν κινητικότητα, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων που αναζητούν διέξοδο από την κατάσταση ανεργίας στην οποία έχουν περιέλθει.
Αυτό αποτελεί ακόμα μια διαπίστωση, ότι το σημαντικότερο ζήτημα που απασχολεί τους νέους μας σήμερα, είναι η εργασία και η επαγγελματική τους προοπτική.
Η διαπίστωση αυτή γίνεται ακόμα πιο έντονη στην οικονομικά ασταθή εποχή μας, εξ αιτίας των δυσκολιών και των κινδύνων που ελλοχεύουν στην προσπάθεια κάποιου νέου να ξεκινήσει προσωπική δραστηριότητα απασχόλησης.
Μπροστά σε αυτήν την ανασφάλεια είναι λογικό και αναμενόμενο για τους περισσότερους νέους να προσβλέπουν στην εξασφάλιση μιας θέσης στο δημόσιο, έστω πρόσκαιρης και με χαμηλή αμοιβή.
Ο δραματικός περιορισμός ανάληψης επιχειρηματικών πρωτοβουλιών από τους νέους παραμένει ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της χώρας μας και αποτελεί αρνητικό παράγοντα τόσο για την οικονομική ανάπτυξη, όσο και για την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.
Τα πράγματα όμως δεν ήταν πάντοτε έτσι. Αρκετά χρόνια πριν, οι νέοι δεν είχαν σαν πρώτη προτεραιότητα τον διορισμό στον δημόσιο τομέα. Οι μισθοί ήταν πολύ μικρότεροι από ότι στον ιδιωτικό τομέα και οι απαιτήσεις δουλειάς μεγάλες. Ενθυμούνται οι παλαιότεροι την απαξίωση με την οποία προσέγγιζε ο κοινωνικός περίγυρος τους δημοσίους υπαλλήλους.
Από τότε όμως και μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πολλά εξ αιτίας της διόγκωσης του φαινομένου της ανεργίας και του επισφαλούς ασφαλιστικού συστήματος.
Παρά ταύτα όμως πρέπει να αναγνωριστεί πως χωρίς τα στελέχη της διοίκησης που εκ των πραγμάτων προσδιορίζονται από την διοικητική αναγκαιότητα, δεν είναι εφικτή η λειτουργία του κράτους ούτε η άσκηση της οποιασδήποτε πολιτικής.
Το πραγματικό κίνητρο όμως που στρέφει σήμερα τους νέους στο δημόσιο δεν είναι η προοπτική σταδιοδρομίας στην διοίκηση, αλλά η μόνιμη εργασία και η ασφαλιστική σταθερότητα.
Είναι γεγονός ότι κάτω από την σοβούσα και διαρκώς επιτεινόμενη οικονομική κρίση, η κοινωνία λυγίζει από τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, που τείνουν να λάβουν εφιαλτικές διαστάσεις στους νέους.
Αυτό αποτελεί βεβαίως και το βασικό λόγο που οι νέοι επιθυμούν να εξασφαλίσουν απασχόληση, κατά προτίμηση στο δημόσιο τομέα.
Παρόλα αυτά αν υπήρχε επαρκής ζήτηση προσωπικού στον ελεύθερο επιχειρηματικό τομέα, οι νέοι δεν θα κατάφευγαν στο κράτος για εξεύρεση απασχόλησης, τουλάχιστον όχι με την ένταση που καταγράφεται στις μέρες μας.
Εδώ πρέπει να προσθέσουμε πως ακόμα και όταν επιλέγεται από τους νέους η ανάπτυξη επιχειρηματικής πρωτοβουλίας, αυτή σύντομα καταρρέει κάτω από το βάρος του αρνητικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος που έχει διαμορφωθεί στη χώρα μας.
Αυτή η δυσμενής πραγματικότητα οδηγεί σε ένα νέο κύμα φυγής των νέων στο εξωτερικό, για αναζήτηση θέσεων εργασίας.
Η απομείωση δε του ενεργού δυναμικού της χώρας από τους νέους που μεταναστεύουν και η συνεχής άφιξη και εγκατάσταση αλλοεθνών, οδηγεί σε πληθυσμιακή αλλοίωση με εμφανείς εθνικές προεκτάσεις.
Για να αλλάξει η κατάσταση αυτή πρέπει να γίνουν πολλά πράγματα..
Το σημαντικότερο όμως που μπορεί να γίνει και θα πρέπει να ξεκινήσει άμεσα, είναι να δοθούν τα κίνητρα εκείνα από πλευράς πολιτείας ώστε να ενισχύσουν τον ιδιωτικό τομέα, όπως φορολογικές και ασφαλιστικές ρυθμίσεις, αξιοποίηση ευρωπαϊκών κονδυλίων, εκπαίδευση, δημιουργία κινήτρων επενδύσεων, αύξηση ανταγωνιστικότητας των ελληνικών προϊόντων κλπ.
Σύμφωνα με τα δεδομένα της σημερινής ελληνικής πραγματικότητας, ο κάθε ελεύθερος επαγγελματίας που αναλαμβάνει επιχειρηματικό ρίσκο μόνο ήρωας μπορεί να χαρακτηριστεί, αφού στην προσπάθειά του αυτή είναι τραγικά μόνος και απροστάτευτος.
Και με το δεδομένο ότι το δημόσιο δεν πρόκειται να απορροφήσει όλους τους νέους που διεκδικούν την επαγγελματικής τους κατοχύρωση, η ανεργία και η μετανάστευση των νέων καθημερινά θα διογκώνονται με ότι αυτό συνεπάγεται για την αναπτυξιακή πορεία και το μέλλον του τόπου.
