Μεταξύ αυτονόητου, επικοινωνιακού και ουσιαστικού κινείται η ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών. Με όλους μας να παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τον τρόπο λειτουργίας της κυβέρνησης και της δημόσιας διοίκησης σε φλέγοντα θέματα που χρήζουν συνθέσεων. Μεγάλες ιδιωτικές επενδύσεις, προστασία μνημείων και περιβάλλοντος, ιδεολογίες και ιδεοληψίες παντρεύονται σε ένα φάσμα πλήθους πληροφοριών με στοχευμένη πολιτική γραμμή, για τα οποία πρέπει να βγουν συμπεράσματα και αποφάσεις που ενδεχομένως δεν θα ικανοποιήσουν τους πάντες. Όλων των εμπλεκομένων στα παραπάνω, όπως φαίνεται, υπερισχύει η πολιτική (με μοναδικό αντίπαλο δέος ίσως τη δικαιοσύνη). Η πολιτική, που μάλλον έχει τον τρόπο της να λειάνει γωνίες, να κλείσει πληγές, να παγώσει συνθήκες, να μετριάσει αξιώσεις και να οδηγήσει σε πύρρειες αποφάσεις, από τις οποίες όλοι δηλώνουν ικανοποιημένοι. Είναι κι αυτό μια ικανότητα.
Σε κάθε περίπτωση, είναι φανερό ότι το θέμα με το Ελληνικό προχωράει βήμα-βήμα, με μια καπάτσα πολιτική που θα κληθεί να πάρει θέση και στα τοπικά μας θέματα για τα οποία αγωνιά η κοινή γνώμη: αναοριοθέτηση αρχαιολογικού χώρου Βέροιας, αιολικό πάρκο στο Βέρμιο, ΕΝΚΛΩ κ.ά. Ζητήματα που θα πάρουν τον δρόμο τους διά των πολιτικών παρεμβάσεων, προς όφελος, πιστεύουμε, όλων των πλευρών.