Συνέντευξη Σοφία Γκαγκούση
Με τραγούδια της νύχτας έρχεται σήμερα Σάββατο, το βράδυ, στο Εκκοκκιστήριο Ιδεών της Βέροιας, ο συνθέτης και δημιουργός Γεώργιος Ανδρέου, μαζί με τον Γιώργο Καζαντζή και την Κορίνα Λεγάκη, σε μια συναυλία με ωραία τραγούδια, μουσικές και λόγια..
«Είναι μια συναυλία, την οποία έχουμε περιφέρει και σε πολλά άλλα ωραία μέρη της χώρας και περιέχει πολλά γνωστά και αγαπημένα τραγούδια που έχουμε γράψει ο Καζαντζής και εγώ. Κομμάτια που έχουν τραγουδήσει σημαντικοί ερμηνευτές του ελληνικού τραγουδιού κι έχουν γίνει επιτυχίες, ενώ θα παίξουμε και μερικά τραγούδια που αγαπάμε, που είναι τραγούδια από παλαιότερους δημιουργούς, από τους ανθρώπους που μας έδωσαν την έμπνευση και την δυναμική για να γίνουμε και εμείς, αυτό που γίναμε», μας είπε ο Γιώργος Ανδρέου χθες το πρωί στον «Άκου 99.6».
Όλα αυτά συμβαίνουν σε έναν νέο χώρο πολιτισμού της Βέροιας όπου οι δύο συνθέτες θα παίξουν επί σκηνής. Και σ αυτό, υπάρχει ένας τρυφερός συμβολισμός. Καθ’ ότι, όπως λέει ο Γ. Ανδρέου, «τα τραγούδια τα έχουμε γράψει εμείς οι δημιουργοί, είναι κομμάτια της ψυχής μας και κομμάτια της δράσης μας μέσα σε μια τριακονταετία τουλάχιστον, ενώ τα τραγούδια που παίζουμε, με δύο πιάνα και την πολύ καλή ερμηνεία από την πολύ ενδιαφέρουσα φωνή της Κορίνας Λεγάκη, δείχνουν τις προθέσεις μας. Ότι, ωραία είναι και η απλή διασκέδαση, όμως ωραία είναι και η βαθύτερη ψυχαγωγία, όπου μπορεί κανείς να ακούσει και να απολαύσει ένα τραγούδι, να ακούσει τους στίχους του, να δει την πρόθεση του δημιουργού του».
Μια σημαντική στιγμή λοιπόν που συναντιούνται οι δημιουργοί, δίνοντας την ευκαιρία στο κοινό, να δει τα σκεπτικό τους, την αγωνία τους, τη δημιουργική τους διαδρομή, τα τραγούδια τους και την αντοχή που έχουν. Όλα αυτά τα βρίσκει ενδιαφέροντα ο Γ. Ανδρέου γνωρίζοντας προφανώς ότι το ακροατήριο θα περάσει πολύ όμορφα.
Τα τραγούδια της ψυχής, πώς νοιώθετε να τα μοιράζεται ο κόσμος;
Κοιτάξτε, εμένα η εμπειρία μου λέει ότι τα τραγούδια μου ανήκουν σε δύο κατηγορίες. Η μία κατηγορία είναι αυτή που ονομάζω χιουμοριστικά « fast food κατηγορία» , που αντέχουν κάνα εξάμηνο ή κάνα χρόνο και μετά εξαφανίζονται για πάντα. Η άλλη κατηγορία είναι τα τραγούδια που δημιουργούν πολιτισμό, είναι αυτά που αντέχουν για πάρα πολύ καιρό κι νομίζω ότι αντέχουν για πάντα. Θεωρώ ότι τα περισσότερα τραγούδια που έχουμε γράψει και ο Καζαντζής και εγώ ,ανήκουν στην δεύτερη κατηγορία. Είναι τραγούδια όπως «η μικρή πατρίδα» ή «οι μέλισσες» του Καζαντζή, το «να μ’ αγαπάς» που το έγραψα το ‘89 και ακόμη είναι στα πιο ακουσμένα ελληνικά τραγούδια κάθε χρόνου, το «άγιος ο έρωτας» και πολλά άλλα. Ο κόσμος έχει αποφασίσει για αυτά τα τραγούδια και τα θεωρεί δικά του αγαπημένα, τον συνοδεύουν μέσα στην ζωή του και μέσα στην καθημερινότητα του. Αυτό που παρατηρώ, είναι ότι έχουν μια αντοχή στον χρόνο, άρα τον σκοπό τους τον έχουν επιτελέσει. Είναι τραγούδια που συνοδεύουν τον πολιτισμό και τις ζωές των ανθρώπων.
Οι αντοχές δοκιμάζουν, κρίνουν και τα τραγούδια..;
Εμείς οι δημιουργοί γράφουμε με κριτήριο την έμπνευση μας και το πώς αντιλαμβανόμαστε τον πολιτισμό γύρω μας. Από εκεί και πέρα ο κόσμος που έχει ένα ψυχικό κριτήριο υψηλό, είναι εκπαιδευμένος. Η Ελλάδα είναι μια χώρα, που, αν κάτι στον μουσικό πολιτισμό της καταλαβαίνουν οι άνθρωποι είναι το τραγούδι. Κανείς δεν ξεγελιέται. Μπορεί να πηγαίνει κάποιος σε μια καθημερινή διασκέδαση ή μπορεί να ακούει διάφορους τραγουδιστές, αλλά κανείς δεν θα μπερδευτεί στο ποιο τραγούδι αξίζει αλήθεια. Ξέρει ο κόσμος … Για αυτό άλλωστε υπάρχουν πολλά σημαντικά αριστουργήματα του τραγουδιού τα τελευταία 50- 60 χρόνια, τα οποία αν πάει κανείς σε έναν οποιονδήποτε χώρο, σε ένα κέντρο, θα δει ότι από αυτά τα αριστουργήματα, τουλάχιστον δέκα θα παιχτούν οπωσδήποτε κάθε βράδυ. Δεν υπάρχει περίπτωση. Θα είναι του Ζαμπέτα, του Θεοδωράκη, του Χατζηδάκη ,του Σαββόπουλου , του Ξαρχάκου, του Λοΐζου, ίσως να είναι από εμάς τους νεότερους, αλλά σίγουρα θα παιχτούν κάποια τραγούδια.
Ίσως γι’ αυτό να γίνονται και τόσες πολλές διασκευές τα τελευταία χρόνια, από νέους ανθρώπους και νέα μουσικά σχήματα
Η διασκευή είναι ένα κομμάτι της παράδοσης. Θέλω να πω ότι οι τραγουδιστές, οι ερμηνευτές, κάνουν δύο πράγματα ταυτοχρόνως. Το πρώτο είναι ότι ερμηνεύουν καινούριο υλικό, δηλαδή καινούρια τραγούδια και αυτό είναι μία τους υποχρέωση, για να ερμηνεύουν τον πολιτισμό του τώρα, του σήμερα. Το άλλο όμως είναι κομμάτι, είναι οτι ερμηνεύουν παλιότερα τραγούδια. Είναι τραγούδια που έχουν πει πριν από αυτούς κάποιοι άλλοι τραγουδιστές, είναι τραγούδια παλαιότερων συνθετών, τα οποία τα ανανεώνουν και τα φέρνουν ξανά στο ακροατήριο. Αυτό συμβαίνει με το ελληνικό τραγούδι., το ελληνικό τραγούδι πάντοτε αυτό έκανε. Αν πάει κανείς σε μια συναυλία καλού ελληνικού τραγουδιού από το 70’ και μετά, θα ακούσει τραγούδια που γράφτηκαν εκείνη την στιγμή και τραγούδια παλαιότερα. Πολλές φορές και παραδοσιακά ή δημοτικά ή λαϊκά ή και Σμυρναίικα. Όλο το τραγούδι ,είναι ένας χώρος που επιβεβαιώνει και την παράδοση αλλά και τον σύγχρονο ήχο της κάθε εποχής.
Συνεχίζεται και τον χειμώνα με αυτό το σχήμα; Ετοιμάζετε κάτι δισκογραφικά;
Θα κάνουμε σίγουρα κάποιες συναυλίες και μέσα στο Σεπτέμβριο και μέσα στον Οκτώβρη. Θα πάμε στην Κύπρο, θα πάμε σε κάποια ωραία ελληνικά νησιά, το σχήμα έχει ακόμη αρκετές συναυλίες. Από εκεί και πέρα υπάρχει το κομμάτι της δισκογραφίας, ως παραγωγός, ενορχηστρωτής και επιμελητής παραγωγής στην εταιρεία Μικρή Άρκτο, στην οποία ασχολούμαι με νέα παιδιά και τους βοηθώ να εκδώσουν τις δουλειές τους. Από την άλλη μεριά, έχω κάποιες παραγγελίες ήδη για το 2018 που αφορούν μουσικές για θέατρο και κινηματογράφο, για κάποια events σε διάφορα festival με τα οποία ασχολούμαι. Γράφω και ένα μουσικό έργο πάνω σε ένα μείζον δημιούργημα του Μάνου Ελευθερίου, σαν ένα μουσικό δράμα , για να μην πω την λέξη όπερα που είναι λίγο άστοχη. Θα ηχογραφήσω επίσης οπωσδήποτε ένα δίσκο από το υλικό που έχω στην άκρη, πιθανότατα το «Καρόλου Ντίλ και Τσιμισκή». ένα δίσκο που προέρχεται από μια συνεργασία με τον Θοδωρή Γκόνη και αφορά τραγούδια που έχουν γραφτεί για γυναίκες του νεωτερικού ελληνισμού, αυτοκρατόρισσες, απλές γυναίκες, την μάνα μας, πρόσωπα δηλαδή που έχουν ξεχωριστά το καθένα μια προσωπική μυθολογία και είναι δίσκος που θα κυκλοφορήσει μέχρι το Μάρτιο του 2018. Επίσης στο festival Αστυπάλαιας, όπου είμαι διευθυντής, έχουμε εκδηλώσεις και τον Οκτώβρη και διδάσκω σε διάφορα σχολεία ελευθέρων σπουδών, στιχουργική και τραγούδι. Είναι πολλά, δεν τελειώνει η δουλειά μας. Ευτυχώς που είμαστε δημιουργικοί και σε αυτή τη δύσκολη στιγμή μπορούμε να συνεχίζουμε να κάνουμε τα πράγματα που αγαπούμε και μας ενδιαφέρουν.
Ευχόμαστε να πάνε όλα καλά και η Βέροια απόψε σας περιμένει…
Μας αρέσει πάρα πολύ η πόλη σας. Είναι μια εξαιρετική πόλη. Έχει μια ιστορία πολιτισμού και υποδομών, έχει ένα σπουδαίο θέατρο που έχω παίξει παλαιότερα. Πολλές πολιτιστικές δράσεις και πολύ λαϊκό και παραδοσιακό πολιτισμό. Όλα αυτά τα βρίσκω πολύ ενδιαφέροντα και είναι μεγάλη μας χαρά που θα παίξουμε στη Βέροια. Κι εγώ και ο Καζαντζής εμπιστευόμαστε τους νέους ανθρώπους και στα πλαίσια αυτής της ανανέωσης και του ρεπερτορίου και του υλικού είναι η επιλογή μιας νέας σημαντικής τραγουδίστριας της Κορίνας Λεγάκη, με μακρά διαδρομή σε ποιοτικά πράγματα που την χρησιμοποιούμε ως κεντρική ερμηνεύτρια και όποιος την ακούσει θα καταλάβει…
