Του Ιωάννη Βελέντζα
Φίλοι μου, καλή σας ημέρα,
ζέστη έχουμε, βροχή επίσης, σαρβάιβορ δεν έχουμε, σάμαλι μας τελείωσε, δεν ήξερα τι να κάνω και εγώ, Τετάρτη απόγευμα πρέπει να ήταν, αποφάσισα να δω τι παίζει η κρατική τηλεόραση και ξαφνικά ακούω:
«κορίτσια τρέξτε βγήκαμε στις αγορές,
αγόρια τρέξτε, κάναμε έξοδο όπως ο Ανέστης (τερματοφύλακας της ΑΕΚ)».
Το τι ακολούθησε, φίλοι μου στο τσαντίρι μου, δεν περιγράφεται:
Ο μεγάλος υιός να ρίχνει μπινελίκια και να φωνάζει. «Φασίστες» είστε ρε.
Οι αγορές δεν είναι αυτές που πίνουν το αίμα των λαών (το ξέχασες Αλέξη!).
Η κόρη τηλεφωνεί αμέσως, και «κλείνει» το παντελόνι με τα μπαλώματα (είναι μόδα λέει), το μπλουζάκι το κόκκινο, το ροζ, το πράσινο, εγώ φωνάζω βάλε φρένο, η αδυναμία συνεχίζει, μπαμπά μη μασάς λεφτά υπάρχουν, βγήκαμε στις αγορές, πάρτε και για μένα κανά σουβλάκι φωνάζω, ο μικρός μπαμπακούλι είσαι μεγάλος, αλλά χτύπα και πίτσα και κοκορέτσι και λίγο κεμπάπ και πουτίγκα με παγωτό για να είσαι τεράστιος, η μικρή αδυναμία φωνάζει, μαμά να κλείσουμε τη σουίτα που λέγαμε, ο μικρός Μητσάρας να συμφωνεί και να υπενθυμίζει ότι υπάρχει και η βασιλική σουίτα στο Ντουμπάι, μπαμπά μη μασάς καμιά 20.000 τη βραδιά είναι, εγώ, σας παρακαλώ τα χάπια μου, μπαμπάκα μη φοβάσαι δεν είναι σε ευρώ, αλλά σε δολάρια, η μάνα η κυρά Φωφώ να θέλει να αγοράσει χλαμύδα για να βγει επιτέλους με την Ολυμπιάδα στις αγορές, η γιαγιά, αγόρι μου βάλε και καμιά μπλούζα μην κρυώσεις, ο μπαρμπά Μήτσος ο γείτονας, παραγγέλνει τα γαλάζια χαπάκια, γιατί δεν γουστάρει τον σύμβουλο Κουτσονίκα και αποφάσισε να τα ρίξει στην ωραία Ελένη, ο γέρος μου, πάρτε και καμιά γραβάτα για το παιδί για να μην βγει στις αγορές με ρόμπα, η καρντασίνα χαρούμενη, ορίστε όλο την καταστροφή φέρνεις, τώρα θα πληρώσεις και φόρο και ΕΝΦΙΑ και ΕΦΚΑ, και δόσεις και δάνεια και …ξαφνικά χτυπά το τηλέφωνο, έλα τρελό, χοντρό αγόρι η Μόνικα (την είχαμε ξεχάσει!) είμαι, πότε θα με πας βόλτα στις αγορές, να θυμηθούμε τα παλιά και επιτέλους έλαμψε το πρόσωπο, χαμογελαστό, όπως είπε και ο Αλέξης μας.
Και εκεί που άρχισα να χαμογελώ και να ονειρεύομαι χαρούμενα και χαμογελαστά, πλησιάζει η κυρία και με προσγειώνει: «μοντέλο ξύπνα, σήμερα είναι Τετάρτη και έχεις ραντεβού για τον προστάτη!».
Και αφού το χαμόγελο έφυγε, να προσγειωθούμε στην πραγματικότητα.
Πριν από χρόνια Αλέξη, στις εκλογές που είχανε γίνει και είχε κερδίσει ο Αντώνης Σαμαράς, όλοι λέγανε ότι ο επόμενος πρωθυπουργός θα ήσουν εσύ. Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ αυτό έδειχνε.
Ο μόνος που δεν το είχε καταλάβει ήσουν εσύ και δεν προετοιμαζόσουν για την διακυβέρνηση της χώρας.
Στη συνέχεια ακολούθησε η κυβέρνηση Σαμαρά, την υπονόμευσες, αυτή βγήκε δοκιμαστικά στις αγορές με περίπου τα ίδια επιτόκια, και την έριξες, εσύ και η παρέα σου, επειδή οι αγορές πίνανε το αίμα του λαού.
Τώρα πίνουν βυσσινάδα, ηλίθιοι!
Και ενώ το μόνο που έπρεπε να κάνεις ήταν να κλείσεις την αξιολόγηση και να διαπραγματευτείς για το μέιλ Χαρδούβελη, και να συνέχιζες με τις αγορές, εσύ αποφάσισες να παίξεις, σαν ένα κακομαθημένο, αναιδέστατο, δεκαπεντάχρονο!
Το αποτέλεσμα γνωστό.
Φεσώθηκε η χώρα κάτι δις, έφερες δύο νέα μνημόνια, δέσμευσες την πατρίδα με λιτότητα μέχρι το 2060, έδιωξες τους «κακούς», Λαφαζάνη και παρέα του και συνεχίζεις να … κυβερνάς ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων με ισχυρές προσωπικότητες, όπως αυτή του κ. Πολάκη, του Καρανίκα, του βατραχανθρώπου, των γεμιστών με ρύζι!
Βέβαια τι να πούνε οι βουλευτές σου, όταν εσύ ο ίδιος σε ξένη εφημερίδα τόνισες:
«όταν ήρθα σε αυτό το γραφείο, δεν είχα καμία εμπειρία ή αίσθηση πόσο μεγάλες θα ήταν οι καθημερινές δυσκολίες», παραδέχεται ο έλληνας πρωθυπουργός. «Νομίζω ότι, τώρα, έχω μια πολύ διαφορετική εικόνα από αυτή που είχα αρχικά».
Και δεν μου λες ρε Αλέξη για να καταλαβαινόμαστε, λες, «νομίζω ότι», δηλαδή πάλι δεν είσαι σίγουρος.
Και τι θα γίνει με τη χώρα εάν εσύ και οι συνεργάτες σου του στρατηγικού σχεδιασμού νομίζετε λάθος.
Η διακυβέρνηση μιας χώρας, Αλέξη, δεν είναι παιχνίδι και αναρωτιέμαι πόσο μυαλό πρέπει να έχει κανείς, πόσο έξυπνος πρέπει να είναι, για να καταλάβει πως το να ηγείσαι μιας χώρας που βρίσκεται σε επιτήρηση, αποτέλεσμα χρεοκοπίας, δεν μπορεί να είναι και από τις πιο εύκολες δουλειές στον πλανήτη μας.
Μας είπες επίσης, ότι έκανες λάθος στην επιλογή ατόμων, παραβλέποντας, αν και ποδοσφαιρόφιλος, ότι εάν ο προπονητής δεν επιλέξει τους κατάλληλους παίχτες, η ομάδα χάνει υπερήφανα ή παθαίνει πανωλεθρία.
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΠΑΤΡΙΔΑ!