Με τη συλλογή των προσωπικών δεδομένων, παιδιών και εφήβων, που μπαίνουν σε πλατφόρμες επιτηδείων, ξεκινάει η περιπέτεια της θυματοποίησης παιδιών που συμμετέχουν σε ιντερνετικές ομάδες τις οποίες διαχειρίζονται κάποιοι άγνωστοι με επικίνδυνες προθέσεις χάριν του οικονομικού κέρδους.
Αφού στήνουν αυτές τις πλατφόρμες, παρουσιάζονται συνήθως με ψεύτικά και διαφορετικά προφίλ, προσελκύουν τα θύματά τους, βήμα-βήμα, παρακολουθώντας το σήμα και τις αντιδράσεις του κάθε παιδιού που, από άγνοια, συμμετέχει σε μια κοινωνική ομάδα και συνομιλεί, κυρίως νυχτερινές ώρες, σε ένα chat room. Με αφορμή τα δεκάδες παιδιά-θύματα του πρόσφατου επικίνδυνου διαδικτυακού παιχνιδιού «μπλε φάλαινα», η σχολική ψυχολόγος Ειρήνη Αναγνώστου μίλησε χθες στον «Άκου 99.6», στην πρωινή εκπομπή της Σοφίας Γκαγκούση για το θέμα:
«Οι διαχειριστές μελετάνε. Και επειδή υπάρχει μεγάλο οικονομικό κέρδος πίσω από όλες αυτές τις πλατφόρμες, ο βασικός λόγος που τις στήνουν, δεν είναι μόνο να κάνουν κακό στα παιδιά, αλλά να βγάλουν κέρδη. Και επειδή οι χρήστες των πλατφορμών αυτών είναι ομάδα και πολλές φορές είναι και σαΐνια, ιδιοφυείς άνθρωποι όλων των ιδιοτήτων, τις στήνουν και αρχίζουν και συλλέγουν τα προσωπικά δεδομένα των παιδιών και των εφήβων κάνοντας φακέλους. Συνήθως βλέπουν την τέταρτη και πέμπτη εισαγωγή του παιδιού και του εφήβου και μπορούν να παρακολουθούν το σήμα του παιδιού. Δηλαδή ποιος μπαίνει και από πού. Η εξυπνάδα τους είναι ότι συνήθως ζητάνε από τα παιδιά, με οδηγίες, να μην μπαίνουν την ημέρα αλλά την νύχτα. Και υπάρχουν δύο λόγοι γι αυτό: Πρώτον, για να μπορέσουν να έχουν αυξημένο χρόνο επικοινωνίας με τα παιδιά και δεύτερον επειδή ξέρουν ότι αν στερήσεις τον ύπνο του παιδιού και του εφήβου,δυό τρεις φορές την εβδομάδα ,πέφτει η άμυνα, κουράζεται και γίνεται πιο παθητικός, άρα δεν μπορεί να σκεφτεί λογικά. Στην έκτη φορά, οι επιτήδειοι ξέρουν πάρα πολύ καλά ποιος αρχίζει να είναι το «εύκολο θύμα». Και αρχίζουν να βαθμολογούν τα ήδη φακελωμένα παιδιά και εφήβους ,ανά περιοχές , ανά ηλικία ,ανά ενδιαφέροντα και στην πέμπτη φορά περίπου, αρχίζουν οι αναζητήσεις πληροφοριών του τύπου: «Εδώ παιδιά που είμαστε φίλοι και έχουμε κάνει ένα ωραίο chat room, μια ωραία αίθουσα επικοινωνίας, θέλω να σας πώ οτι έχω σοβαρά προβλήματα με την μάνα μου , η οποία δουλεύει πολλές ώρες. Με αγαπάει νομίζω, αλλά δεν ξέρω… Πολλές φορές δεν μπορώ να κοιμηθώ. Με πειράζουν στο σχολείο… Έχει κανένας από εσάς τα ίδια προβλήματα;». Βλέπουμε λοιπόν ότι είναι μελετημένες οι παγίδες και οι πιο πολλοί νιώθουν πολύ όμορφα που βρίσκονται σε ένα παγκόσμιο χώρο επικοινωνίας, ενώ ήδη έχουν μοιραστεί πολλές πληροφορίες».
Συνεχίζοντας η κα Αναγνώστου και απευθυνόμενοι στα παιδιά, τόνισε ότι κάποια από αυτά τα μέλη της ομάδας είναι ψεύτικα, ανύπαρκτα και μπορεί να μιλάει ένα άτομο, για άλλα δέκα. «Ξέρουν πώς να το παρακινήσουν ένα παιδί ή έφηβο-πελάτη, να δώσει πολλές πληροφορίες… Και μετά αρχίζουν τα παιχνίδια. Στέλνει πάντα η ομάδα χρηστών της πλατφόρμας όμορφες εικόνες, όμορφες φωτογραφίες… με τα πουκάμισα ανοιχτά, με τα μπράτσα , λένε στους εφήβους ότι παίρνουν την τάδε πρωτεΐνη ή πάνε στο τάδε γυμναστήριο και αρχίζουν μετά και συλλέγουν πληροφορίες όχι μόνο για τα στεγνά προσωπικά δεδομένα, αριθμούς, οδούς, σχολείο, τάξη κ.λ.π. αλλά αρχίζουν συλλέγουν πληροφορίες και για την ψυχική τους κατάσταση. Μαθαίνουν πόσα παιδιά που βρίσκονται οnline εκείνη τη στιγμή, έχουν χωρισμένους γονείς, είναι προβληματισμένα, έχουν ειδικές ανάγκες ή κάποια αναπηρία ,αν παίρνουν φαρμακευτική αγωγή, αν έχουν οικογενειακά θέματα κ.α. με όλα αυτά στήνουν το προφίλ των παιδιών που είναι ευάλωτα. Και εδώ ακριβώς είναι η παγίδα. Αρχίζουν και καταγράφουν τους πιο ευάλωτους. Τα πιο πολλά παιδιά, όπως λένε τα ίδια σε συνεντεύξεις, έχουν πει ότι γύρω στην δέκατη-δωδέκατη φορά αρχίζουν και τους ζητάνε να στείλουν φωτογραφία τους σε διάφορες στάσεις ή με το εσώρουχο,για να δούν πόσο ωραίο κορμί έχουν».
Ποια παιδιά όμως είναι ευάλωτα και ποια μπορούν να αναπτύξουν άμυνες απέναντι στον κίνδυνο; «Τα πιο πολλά παιδιά που έχουν οικογενειακές σχέσεις , επικοινωνία με τους γονείς, υγιή οικογενειακή δομή, χαρούμενη παιδική ηλικία και είναι κατά κάποιο τρόπο ισορροπημένα, γεμάτα και έχουν ουσιαστική επικοινωνία με την μητέρα ή τον πατέρα τους και είναι υποψιασμένα, λένε στους γονείς τους τι συμβαίνει…Επίσης, οι καθηγητές πληροφορικής είναι άνθρωποι που γνωρίζουν πάρα πολύ καλά το διαδίκτυο και γνωρίζουν τις επικινδυνότητες του διαδικτύου. Άρα, τα παιδιά που ακούνε ,που είναι ανοιχτά στις οδηγίες των ειδικών και των γονιών, έχουν λίγο πολύ αναπτύξει μια ασπίδα ασφάλειας, είτε στο κίνδυνο του δρόμου, είτε στο κίνδυνο του διαδικτύου».
Ο τελικός στόχος, πέρα από τα αρρωστημένα μυαλά που μπορεί να διασκεδάζουν με το να ελέγχουν τους άλλους, είναι και οι business , Είναι πολλά τα λεφτά, δισεκατομμύρια από όλο αυτό το στημένο παιχνίδι. Γι αυτό και το αγριεύουν στη συνέχεια, με την τακτική των απειλών, τύπου…αν δεν κάνεις αυτό, θα στείλω όλα τα δεδομένα σου και τις φωτογραφίες. Υποτίθεται ότι αυτά τα άτομα και ο διαχειριστής τους στέλνει φωτογραφίες, οι οποίες είναι τις πιο πολλές φορές ψεύτικες. «Δυστυχώς το διαδίκτυο περιέχει φωτογραφίες με άτομα όλων των ηλικιών και όλων των ορέξεων. Έτσι, συλλέγουν οπτικό και ακουστικό υλικό και καταγράφουν τις συνομιλίες κυρίως μετά την έβδομη-όγδοη φορά που τα προσωπικά δεδομένα είναι πολύ πιο…προσωπικά! Τα πιο πολλά παιδιά εκείνη τη στιγμή φεύγουν γιατί ι έχουν τις εσωτερικές ασπίδες προστασίας. Αυτά όμως που δεν έχουν ασπίδες ή που είναι παιδιά που έχουν εκφοβιστικές συμπεριφορές από την φύση τους και φοβούνται πως κανείς δεν θα τους πιστέψει στον πραγματικό τους κόσμο, δυστυχώς συνεχίζουν. Και το παιχνίδι παίρνει πιο τρομακτικές διαστάσεις. Απειλούν τα παιδιά, απειλούν τις οικογένειες και όλα τα αγαπημένα τους άτομα. Και αρχίζουν και ζητούν διάφορες χάρες και χρήματα. Από τη στιγμή που το παιδί παγιδευτεί αρχίζει η μείωση και ο υποτίμηση της προσωπικότητας . Οτι δεν αξίζει τίποτα, δεν το αγαπάει κανείς και τι κακός και άδικος είναι ο κόσμος… Και έτσι τα παιδιά παγιδεύονται. Να ξέρουμε ότι όσο δυνατός και λογικός μπορεί να είναι ο άνθρωπος τόσο εύκολα μπορούμε να γίνουμε ευάλωτοι και να αφήσουμε τους άλλους να ελέγξουν τις σκέψεις μας ,τα συναισθήματα , τις επιθυμίες μας και ως αποτέλεσμα τις επιθυμίες μας» πρόσθεσε η σχολική ψυχολόγος.
Πήραμε λοιπόν μια ιδέα για τον τρόπο που λειτουργούν τα διαδικτυακά επικίνδυνα παιχνίδια και το ερώτημα είναι τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να προστατευόσουν τα παιδιά τους. Στην ερώτηση αυτή η Ειρήνη Αναγνώστου απαντάει προς τους γονείς:
-Όχι πανικός στο καινούργιο. Το διαδίκτυο είναι ένας μικρόκοσμος στην κοινωνία που ζούμε κάθε μέρα. Άρα θα έχει τα θετικά και τα αρνητικά του.
-Επικοινωνία με τα παιδιά και τους εφήβους. Δεν τους κρίνουμε, δεν τους καθοδηγούμε, τους ακούμε. Πρέπει να μάθουμε να ακούμε και να καταλαβαίνουμε τι σκέφτεται το παιδί μας.
-Ας μάθουν και οι ίδιοι κάποια πράγματα για το διαδίκτυο και τη χρήση του.
-Να μιλάνε με τα παιδιά τους ήρεμα και όμορφα στον καφέ, στο φαγητό, στο σπίτι, στο αυτοκίνητο και να ανοίγουν κουβέντα για το διαδίκτυο.
-Δεν ξέρουμε πότε να σταματήσουμε τον κίνδυνο, δεν σταματιέται. Τα επικίνδυνα παιχνίδια και οι πλατφόρμες πολλαπλασιάζονται ραγδαία, παγκοσμίως.
-Και τέλος οι γονείς ας συμβουλευτούν τους ειδικούς πώς μπορούν να βάλουν κάποια φίλτρα και «κλειδιά» στους υπολογιστές του σπιτιού τα οποία δεν κοστίζουν όμως έχουν την ικανότητα να μπορούν να κλείνουν και να σφραγίζουν πλατφόρμες στις οποίες το παιδί δεν θα μπορεί να μπαίνει.
